Üniversiteliler Bile Bilmez: Dergilerden Çıkan CD’lerden Demo Oyun Oynanan Efsanevi Dönem

Bugün internete girip rastgele bir şeyi bulup indirmek dakikalar alsa da geçmişte bu durum bu türlü değildi. Her ay mecmuaların verdiği CD’lerin içindeki demolar ve ücretsiz programlar ise bulunmaz nimetti. Gelin o periyoda birlikte bakalım.

Ben de oradaydım okur, 3000 yıl evvel, beşerler oyun ve bilgisayar mecmualarını alıp içindeki CD’lere düştüğünde… Teknolojinin ilerleme suratı sağ olsun, kendimizi 5000 yaşında elf üzere hissetmemizi sağlıyor. Bugün artık bilgisayarlarda CD şoförler için yer kalmazken, bir vakitler bu küçük disklerin neredeyse her şey olduğuna inanmak güç. 

İnternetin neredeyse olmadığı, olduğunda da bir şeyler indirmenin çok önemli şekilde ince okuyup sık dokumayı gerektirdiği bir periyotta ortamların hükümdarı CD’ler idi. Bilhassa de oyun ve bilgisayar mecmualarının verdiği CD’ler, içlerinde yer alan demolarla ve ücretsiz programlarla adeta ufkumuzu açıyordu. O devrin zorlukları içerisinde CD’ler büyük birer nimetti…

Öncelikle CD veren bir mecmua almak için markete gidilirdi.

O periyotta bu CD’li mecmuaların maliyeti oldukça yüksekti. Bu durum mecmua fiyatlarına da yansırdı. Talebin çok dikkatli yönetilmesi gerekirdi. O yüzden her bakkala, markete, büfeye vs. mecmualardan birer tane gönderilir, iki-üç ay boyunca o bir adet satılmazsa ona nazaran birkaç ay oraya öteki mecmua gitmezdi.

Bu yüzden de dergileri bulmak da zordu, bilhassa küçük yerlerde. Bir de mecmuaların korunmadığı dükkanlara bir daha o mecmua kolay kolay yollanmazdı, poşetleri yırtıp içinden CD yürüten çoktu. 

Sonrasında o CD’ler meskendeki bilgisayara takılırdı. Demolar yüklenirken mecmua okunurdu.

Bu mecmualarda reklamlar bitmezdi ancak bu durum pek de sorun teşkil etmiyordu. Çünkü meraklısı olduğumuz şeylerin reklamlarını görebildiğimiz çok kısıtlı alan vardı ve bu mecmualar de onlardan biriydi. Şimdiki üzere mağaza mağaza gezip elektronik aygıt inceleyemezdik. 

Sonrasında ekranda o büyülü yazılar belirirdi.

CD’sine nazaran değişmekle bir arada yükleme arayüzü, ekranımızı bir anda bayram yerine çevirirdi. Sonrasında en çok ilgimizi çekenden başlayarak bütün oyunları sırayla denerdik. Yapabileceklerimiz çok kısıtlı olurdu lakin olsun, demo oyun sıfır oyundan çoktu. Hem de o denli bu türlü çok değildi. 

Oyunlarda yapabileceklerimiz ise epeyce sonluydu.

FIFA 98’de sonsuza kadar birebir ekiplerle, iki dakikalık maçlar yapıp durmak olsun, yarış oyunlarında aynı pistleri birebir arabalarla hatmetmek olsun, ya da aşikâr sayıda kısmı artık speedrun yaparmış üzere geçip sonrasında hiç adım atamamak olsun, bunlar demo oyun devrinin makus talihiydi. Hasbel mukadderat birisi demo oyunun tam sürümünü bulduysa herkese oyunun kalanını anlatmak onun misyonu olurdu.

Bu demolar, oyun firmalarına olan sevgimizi de aslında önemli halde etkilerdi.

Şimdi şöyle düşünün, elinizde bir CD var ve önümüzdeki bir ay boyunca bu demoları oynayacaksınız. Bilhassa yaşınız küçükse esasen korsan da olsa oyun bulma talihiniz yok. Oyunun tutorial kısmı biter bitmez demonun da bittiğini, oyunun yalnızca 10 dakikalık bir tecrübe sunduğunu ve bir kısım bile istediğiniz formda oynayamadığınızı düşünün.

Diğer yanda ise size tam oyunu sunmasa da yarım saat ya da 45 dakika oyunca istediğiniz üzere hareket edebilmenizi sağlayacak bir oyun sunan bir yapımcının ya da bir oyunun gönlümüzdeki yeri farklı olurdu. 

Özel yer ayrılması gereken CD’ler:

National Geographic: Byzantine isimli oyunu 6 CD halinde tam sürüm olarak vermişlerdi. Düşünün, tek bir CD’den çıkan minik demoları bekleyen bir çocuksunuz ve bir mecmua, size tam 6 CD’lik oyunu veriyor. 

PC Oyun: Outlaws isimli oyun tam sürüm olarak verilmişti. O devrin çok ilerisinde bir oyundu, pek çok kişi için oynanabilecek tek oyundu. LucasArts imzalı bir FPS idi. 

Chip: İstanbul Efsaneleri – Lale Savaşçıları: Türkiye’de yapılmış oyunlar ortasında ortalığı ayağa kaldıran birinci oyunlardan birisi İstanbul Efsaneleri idi. Chip bu oyunu tam sürüm olarak vermişti. 

Level: Earth 2140 isimli oyunun çok tanınan olması lakin çok da ulaşılabilir olamaması üzerine Level, oyunu Türkçe olarak tam sürüm formunda okurlarına ikram etmişti. Çok kral hareketti.  

Üstünde “Tam Sürüm” yazan tüm CD’ler: Bilhassa azıcık elle tutulur bir oyunu tam sürüm olarak veren mecmuanın ismi X olsun. Mecmua geldikten sonra okula gidildiğinde şu diyalog geçerdi. “Oğluuum duydun mu X mecmuası tam sürüm oyun veriyor!”. O devir yokluktan hepimiz minik sosyalistler olduğumuz için birimizin PC’si hepimizin PC’si idi. Toplanır, o arkadaşımıza masraf ve daima bir arada oyun oynardık. 

Özel anma: Kapağında 10’dan geriye sayarak yayın hayatına son veren Gameshow dergisi.