Atomic Heart Benzeri 10 Oyun

Oynanışından çok politik tarafıyla gündemden düşmek bilmeyen ve farklı stiliyle dikkat çeken Atomic Heart’ın akabinde yabancı hissettirmeyecek oyunları derledik.

Son vakitlerde oynanışından fazla, Rusya ve Ukrayna ortasındaki politik çatışmayla gündeme gelen Atomic Heart, duyurulduğu günden beri beklenen ve çıkan her oynanış görüntüsünde heyecanı daha da körükleyen bir oyun oldu. Çıkar çıkmaz bilhassa de bizim üzere ülkelerdeki oyuncular için büyük nimet olan Game Pass’e gelecek olması da oyuna karşı ilgili olmayanların da dikkatini çekmesini sağladı.

Oynayanların bir kısmı Atomic Heart’ı beğendi, bir kısmı beğenmedi, bir öbür kısmı da oynanışı sevse de politik hususlar yüzünden sevmiyorum dedi ve boykotladı. Çok çatışmanın ortasında inceleme almaya devam eden oyun, uzaktan baktığınızda çeşidinin tek örneğiymiş üzere görünebiliyor. Lakin oyun dünyasında örnek aldığı ve bu oyuna karşı ilgili olanların katiyetle göz atması gereken bir ton oyun daha var.

Örneğin Atomic Heart’ın bir numaralı ilham kaynağı: Bioshock serisi

Bioshock serisinden İlham alındığını, bilhassa de birinci oyundaki deniz fenerinden Rapture şehrine giriş sahnesinin benzerinin yapılmasından anlayabiliriz. Benzerlikler elbette bununla hudutlu değil.

Bioshock hakkında konuşacak olursak, gerisinde derin bir kıssa barındıran ve oyun mekanikleri bakımından Atomic Heart ile fazlaca emsal yanı bulunan bir seri. İndirim periyodunda tüm serinin üçlü remastered paketini uygun bir fiyata alabilirsiniz.

Tıpkı Atomic Heart’ta olduğu üzere hem silahlar hem de farklı güçler sizleri karşılayacak. Etraf bakımından tekrar distopik bir dünya sunan serinin son oyununda, ortamlar daha canlı olsa da bu, karanlık kıssanın sürükleyiciliğini etkilemiyor. 

Serinin üç oyununu oynadıktan sonra aslında belirli bir doygunluğa ulaşıyorsunuz lakin Infinite’ten silinenlere baktığınızda, son oyun gözünüzde bir nebze düşebilir. Oyun kötüleştiğinden değil; çıta çok daha yüksekte olabileceğinden. Yeniden Infinite’i oynarken sık sık Atomic Heart’ı hatırlayacağınızdan da kuşkunuz olmasın.

Bioshock kadar olmasa da Dishonored serisi de Atomic Heart ile emsal istikametleri paylaşıyor.

Dishonored serisinde de Atomic Heart’ta olduğu üzere planları ister istemez bozan ve tekrar ister istemez işleri yoluna koymakla sorumlu olan kişi oluyorsunuz. Yeniden kurmaca bir kainatta geçen bu seride fazlaca üstün gücünüz(?) oluyor. Bunları kullanarak temelde usta bir suikastçı olabiliyorsunuz.

Serinin kendine has bir özelliği de var. Siz o anki kısımda var olan tüm düşmanları, hatta kimi zararsız insanları bile öldürdüğünüzde öykü devam ediyor, öldürmeseniz de devam ediyor. Ancak bu aksiyonlarınız, oyunun sonunu etkiliyor.

Son oyun hariç. O oyunda istediğinizi yapabilirsiniz. Oyunun sonuna geldiğinizde istediğiniz kararı verebiliyorsunuz. Ama bu biraz da karakterden dolayı bu türlü. Çünkü birinci oyunda bir kraliyet koruyucusunu, ikinci oyunda tahtından edilen bir imparatoriçeyi (veya yeniden kraliyet koruyucusunu), en son oyunda da bir kiralık katili canlandırıyorsunuz. Her karakterin de kendine has bir kıssası, farklı güçleri ve oynayış şekli bulunuyor.

Deus Ex serisi de size Atomic Heart’a bir nebze misal, distopik bir dünya tecrübesi sunacaktır.

Daha çağdaş bir tecrübe olması açısından serinin Mankind Divided oyununu örnek verelim. Oynanışı Atomic Heart’tan çok Dishonored yahut Bioshock’a yakın diyebiliriz. Her ne kadar gördüğünüz her NPC size düşman olmasa da birçok alanda size o yalnızlık hissini veriyor.

Bunun dışında Atomic Heart’ta olduğu gibi tekrar hesaba katılmayan ancak işleri sekteye uğratan karakter siz oluyorsunuz. Bu durumda hem dışarıda gerçekleşen olayları çözmeye çalışıyorsunuz hem de kendi başınızdaki soru işaretlerine yanıtlar bulmaya çalışıyorsunuz. Silahlarınızın yanında teknolojik beden bölgelerinizden elde ettiğiniz özel güçler de bulunuyor. Bunları kullanması da hayli keyifli.

Hikâye tarafıyla olmasa da mekanikleriyle Atomic Heart’a benzeyen Deathloop:

Deathloop’ta daima bir vakit döngüsü içinde oluyoruz ve kıssa istikametiyle iki oyun birbirinden oldukça uzaklaşıyor. Lakin Atomic Heart’ın özel güçlerini beğenen bireyler için Deathloop’un zevkli bir tecrübe olacağı elbet.

Oyunda, Dishonored’da olduğu gibi özel güçleriniz ve bunların yanında silahlarınız yer alıyor. Güçlerinizi oynayış tarzınıza nazaran özelleştirebiliyor, geliştirebiliyorsunuz.

Wolfenstein serisi öykü tarafıyla size Atomic Heart’ı anımsatacaktır.

Fakat burada Sovyetler Birliği değil, Nazi Almanyasının distopik bir geleceğinde kendimizi buluyoruz. Kaleler, iç karartan yer ve düşman dizaynları, bir an olsun geri adım atmayan vahşetli istikameti ve daha birçok özelliğiyle Wolfenstein, Atomic Heart sevenlerin deneyimlemesi gereken bir imal.

Özel güçlerden çok silahların ön planda olduğu bu serinin çağdaş oyunlarını, Game Pass üzerinden oynayabilirsiniz. Karakterimiz agresif olsa da Atomic Heart’taki üzere itici değil, özel güçlerimiz olmasa da onları aratmayan çatışma mekanikleri var ve bunların yanında daha birçok artıyı da içinde barındırıyor Wolfenstein serisi.

Alternatif bir vakit dilimi dendiğinde Cyberpunk 2077’yi dahil etmemek olmaz.

Cyberpunk 2077, temelinde bir açık dünya rol yapma oyunu olduğundan Atomic Heart’a nazaran daha fazla oyun içeriğine sahip. Bunun yanında iki oyun ortasında kaçınılmaz olarak benzerlikler bulunuyor. Zira iki oyunda da gelişen teknolojinin makus bir distopyaya yönlendirildiği bir öykü bizleri karşılıyor.

Fakat Cyberpunk’ta daha özgür oluyorsunuz. Bu sebeple Atomic Heart’ın akabinde dalabileceğiniz, kendi biçiminize nazaran hareket edip hudutları sizin belirlediğiniz bir tecrübe olarak görebilirsiniz Cyberpunk 2077’yi. Çünkü oyuna herkes birebir noktada başlasa da karakter gelişiminin çeşitliliğinden ötürü oyunun ortalarına ve sonlarına yanlışsız kendilerini çok farklı yerlerde buluyorlar.

Sırada çağdaş DOOM oyunları yer alıyor.

Elbette oyun başlar başlamaz hikâyeyi kenara bırakan DOOM’u alıp senaryosu bakımından Atomic Heart ile kıyaslamak yanlış olur. Ancak boss savaşları ve dövüş mekanikleri bakımından bu ikiliyi tıpkı kefeye koyabiliyoruz.

Eğer Atomic Heart oynadıysanız ve aksiyon kısmı sizi içine çekmiş, lakin yavaş kalmışsa bunun çok daha varlıklı, hareketli ve devamlı olanını DOOM oyunlarında bulabilirsiniz.

Observer: System Redux, fütüristik ve distopik bir geleceği, korku/gerilim oyunu olarak harmanlıyor.

Distopik geleceğin tahminen de en karanlık istikametiyle sizi buluşturan Observer, ortalığı kırıp geçtiğiniz bir oyundan çok sizi araştırmaya ve değerlendirmeye itiyor. Zira bu oyunda, Atomic Heart’taki üzere hiçbir şeyden (cidden hiçbir şeyden) mutlu olmayan ve askeri mesleğinin de getirisiyle ortalığı birinci fırsatta toza dumana çeviren bir karakteri canlandırmıyorsunuz.

Onun yerine bir dedektifi canlandırarak olayları çözmeye çalışıyorsunuz. Oyun boyunca olayların içinden farklı olaylar çıkıyor ve öykü dallanıyor. Akıntısına kendinizi bırakırken beyin fırtınası yapacağınız, lakin bu süreçte sizi boş uğraşlarla yormayacak bir üretim. Gizlilik kısımları bireyden şahsa değişecektir elbette.

Sırada birçok kişinin görüp bakmadan geçtiği We Happy Few var.

We Happy Few’de de aslında ortadan kalkması gerekirken planları bozan kişi rolündesiniz. Temelde sansürün tepe yaptığı ve tarihin devletin lehine olacak biçimde yansıtıldığı gazete manşetlerine onay vererek başladığınız rolünüz, kıssanın çözülmesiyle daha da değerli yerlere geliyor. Bu süreçte hem kim olduğunuzu öğreniyorsunuz hem de ana oyunun öyküsü kendini gösteriyor.

Cehalet mutluluktur kanısının hâkim olduğu ve adeta motto hâline geldiği bir dünyada başladığınız seyahatiniz, oyun ilerledikçe dallanıp budaklanıyor. Atomic Heart oynadıktan sonra kıssa bakımından pek de yabancı gelmeyecektir.

Ve son olarak özgün stiliyle dikkatleri üzerine çeken Ghostwire: Tokyo

Hayatımızı kurtarmasına rağmen başlarda anlaşamadığımız, bize hem yol gösteren hem de muhteşem güç sağlayan KK -o KK değil- dünya dışı varlıklarla savaşmamızda bize yardımcı oluyor. Bu bağlamda Atomic Heart’ın Charles’ına epey benziyor diyebiliriz. Kıssa akışında da ikili ortasındaki bağın kuvvetlendiğini görebiliyoruz.

Atomic Heart’ın akabinde kimi taraflarıyla misal olan lakin kendine mahsus oynanış mekanikleriyle çizgisini belirli eden Ghostwire: Tokyo’ya göz atabilirsiniz. Düşman çeşitliliği ve dövüş mekanikleri o kadar çeşitli olmasa da Atomic Heart’ın üzerine canlı bir tecrübe olarak görebilirsiniz.

Bunlar dışında farklı teklifleriniz varsa yorum kısmında paylaşabilirsiniz.