37 yaşında ve sakalına pek az ak düşmüş biri olarak Sifu’yu tebrik etmem gerekli oraya birkaç beyaz tel daha eklediği için. Hani bu ay çıkan öteki oyunlardan ne Elden Ring ne de Horizon’ın devamı beni Sifu kadar zorladı ve hudut harpleri yaşattı. Oynarken yaşlandım derken ciddiyim yani, alışılmış bu yaşlanma yalnızca benimle hudutlu kalmayıp karakterime de yansıyor oyundaki ancak her şeyin bir sırası var ve ben bu sefer sondan başlayacağım.
Yiğidin sillesi pek olur
Oyunun sonunda (tabii aslında farklı sonlar da var onun için buralardaki kutuya bakınız) karakterimiz emeline ulaşıyor ulaşmasına lakin onun yaşadığı tatminin tahminen beş katını siz oyuncu olarak yaşıyor ve gerçek bir dövüş ustası üzere hissediyorsunuz. Sifu’nun en büyük başarısı bence bu ustalaşma hissini çok güzel yansıtıyor olmasında yatıyor. Yoksa muhtemelen ikinci kısmın boss dövüşünde bırakırdım oyunu çoktan (ki birden fazla insan bunu yaptığı için sonradan bir kolaylaştırma yaması geldi) ancak gelin görün ki Sifu uzun vakittir görmediğimiz kalitede bir Beat em’ Up oyunu ve içerdiği enteresan mekaniklerle de sizi başına esir etmeyi bayağı hoş beceriyor.
Konusu çok çok kolay ve sürprizsiz bir intikam hikayesi olduğundan ayrıntısına girmeye gerek görmüyorum fakat oyuna genç bir yiğido olarak başlayıp ak sakallı dede halinde bitireceksiniz dediğimde işler biraz ilginçleşiyor. Birazcık lakin çok değil. Ben bu oyundaki yaşlanma mekaniğini hem sevdim hem de anlamsız buldum. Oyunda her öldüğünüzde yaş alıyorsunuz ve vefat sayınızla çarpıldıkça bu yaş alma işi hızlanıyor. Her 10 yaşta bir sıhhatiniz düşerken hasarınız da artıyor. Hani işin görsel kısmını da renklendiriyor lakin aslında bir kısmı geçmek için 10 hakkınız var, bunlar bitince eksiksiz ölüyorsunuz demenin kulağı Çin’den dolanıp göstermelisi üzere geldi bana bu yaşlanma işi.
Buradaki risk ve ödül sistemi biraz daha derinlikli olsa, yaşlanma mekaniği de daha kıymetli bir hale gelebilirdi. Onun dışında oyun o denli güç anlar yaşatıyor ki zati bir kısmı geçtiğinizde 70 küsur yaşında bir ihtiyar olmak istemezsiniz bile. Çünkü bu öbür kısımda şayet harika oynamazsanız direk tahtalıköye biletiniz hazır manasına geliyor. Pekala Sifu eksiksiz biçimde oynanabilir mi, bu mümkün mü?
20 dakikada Sifu bitirenler var
Evet mümkün. Youtube görüntülerine bakabilirsiniz bunun için. Lakin burada işte o bahsettiğim ustalık kısmı devreye giriyor. Oyunda ateşli silah yok ve hudutlu sayıda yakın dövüş silahı var. Ayrıyeten edinebildiğiniz pek çok yetenek var, lakin siz bir denemenizde tıpkı yeteneğe 5 kere puan verip de eksiksiz açmadıysanız ve başa sardıysanız yetenek tekrar kapalı başlıyor. Bu da takdir edersiniz ki birebir kısımları tekrar tekrar oynamak demek ve düşman yerleşimlerinin de büsbütün tıpkı olduğu düşünülürse oyunun emeli esasen ustalaşmanızı sağlamak. Belirttiğim üzere mekanikleri uygunca çözmezseniz ikinci boss’ta kazık çakmanız da mümkün; velhasıl git gud yani.
Ha, bu meydan okuma herkese nazaran değil. O yüzden Epic’te 70 liraya Sifu görüp çabucak üzerine çöreklenmeyin derim (incelemeyi yazdıktan sonra baktığımda fiyatın 163 TL biçiminde güncellendiğini görüp üzüldüm). Çünkü zorluğu gerçekten saç baş yoldurucu olabiliyor vakit zaman. Bu bir yakın dövüş oyunu olduğundan sade tekme tokatla Cüneyt Arkın üzere ortamlara dalarsanız çok canınız yanar ve kırılan kemiklerinizden hızlısından bir koleksiyon düzersiniz benden söylemesi. O yüzden ofans kadar defansa da dikkat etmeniz, etrafınızdaki nesneleri kullanmanız (ki etrafla etkileşim maalesef Sleeping Dogs kadar düzgün değil), etraf sarıldığında delikanlılığın %90’ı kaçmak düsturunu elden bırakmamanız hayatta kalmanın altın kurallarından kimileri. Zira her ne kadar bol bol yetenek var desem de bunların birden fazla düşmanın attığı nesneyi yakalayıp geri at ya da yere düşene bir tekme de sen vur gibisinden çok spesifik durumlarda kullanılabilecek şeyler ve asla oyuncuyu çok güçlü yapmıyorlar.
Bunu sevdim zira oyunda bir de güç artışı yahut daha büyük can barı falan olsaydı gerçekten kolaylaşır ve oyuncunun tatmini azalırdı. O sebepten ötürü Sifu tavanda gezen aksiyonu ve o tavanı delen zorluğuyla tam bir ustalaşma oyunu ve bu herkese nazaran değil.
Aaaa! Sen bir de güzelsin üstüne üstlük
Oyunda seslendirmeleri bildiğiniz sobada yakmalık oduna yaptırmışlar sanırım; beni pek açmadı ancak umurumda da olmadı bu pek, onun yerine adamların başında şişe kırma efekti yahut insan etine değen metal borunun o tok rezonansıyla beste yapmaktan kimin ne söylediğini de pek duymamayı tercih ettim birden fazla vakit. Abi gerçekten ben bu oyundaki boru ve sopa kullanımına hasta oldum ya! Borunun vurdukça yamulması, yamuldukça daha da çok vurma isteği yahut karakterin ayağıyla sopayı eline alıp yarın yokmuşçasına milleti pataklaması, dayanılmaz bir his gerçekten (boru övdüm rahatladım).
Tüm bunların gerçekçi olmayan fakat bol ayrıntılı yerlerde, güzel bir sanat idaresiyle vuku bulması ve şaşırtan yapay zekâsı da oyuna önemli emek harcanıldığını muhakkak ediyor. Ki bu yerlerin birçoklarının izlemekten asla sıkılmadığım dövüş sinemalarına yahut birtakım ikonik dövüş sahnelerine atıflar yapması ayrıyeten hoşuma gitti onu da es geçmeyeyim. Hani başınız mı bozuldu, birilerine ayar mı oldunuz? Hiç keder değil, açıyorsunuz Sifu’nun birinci kısmını, rakipleri birer birer sopalayıp çıkıyorsunuz oyundan. Oh, baş temizlendi! Bu türlü de huzur verici neredeyse meditasyon üzere bir oyun olan Sifu nihayetinde sizi Sûfi yapıp bırakıyor anlayacağınız. Bu hoşlukların üstüne olağanüstü animasyonları, anlık vuruşlarınızı yakalayan keskin denetimleri ve düşük sistemlerde dahi akıcı bir oynanışı da ekleyince Sifu’nun da değeri artıyor gözümde.
Adam dövme sanatı
Son analizde Sifu’nun uzunluğundan büyük işlere kalkışmadan elindeki bütçeyi son derece verimli kullanıp yapmak istediğini yapmış bir oyun olduğunu söyleyebilirim. Sloclap zati Absolver’da bu aksiyon işlerinde özel bir yeri olduğunu ispatlamıştı burada da cilasını çekmiş belirli ki. Satışların da epey düzgün gittiği düşünülürse bir sonraki oyunlarında ne yapacaklarını merakla bekliyorum. Ha, şu da var ki bu bir sabır ve öğrenme oyunu; hasebiyle sizden tam bir adanmışlık bekleniyor “Eğer kung fu yoluna girdiysen dönüş yok” diyor oyun size. Bunu yapmazsanız çarçabuk sıkılıp bırakabilirsiniz de. Ha, yok lakin “Ben kung fu ustası olacağım, ak sakalımı boyunlarına dolayıp rakiplerimin kemiklerini kıracağım” diyorsanız da bundan daha uygununu bulamayabilirsiniz arbede dövüş ortamlarında.
