Oyun tarihinin en çok kabuk değiştiren üretimlerinden birisi Shadow Warrior olsa gerek. 1997’de çıkanı da sayarsak şimdiye dek dört oyun yapıldı bu seri için ve her biri evvelkinden oldukça farklıydı. 3D Realms tarafından geliştirilen birinci Shadow Warrior büyük ölçüde bir Duke Nukem 3D klonuydu. 2013’te çıkan ve seriyi başa saran oyun öykülü FPS’ydi ve kılıç mekanikleri özellikle öne çıkıyordu. Shadow Warrior 2 ise dört kişilik bir Borderlands klonu olarak çıkmıştı karşımıza. Yani devrin trendi neyse ona uyuyor, ona ayak uyduruyordu seri. Münasebetiyle Shadow Warrior 3 de kaçınılmaz olarak FPS tipinin en son modasını, yani Doom Eternal’ı kopyalıyor. Lakin kendine has tarzıyla…
Who wants some Wang?!
Shadow Warrior 3, ikinci oyunun bittiği noktadan başlıyor. Lo Wang istemeden de olsa uçan, dev, ölümcül bir Çin ejderhasını dünyaya salmış ve bu yaratık bilinen medeniyeti büyük ölçüde yıkıp yok etmiştir. Geveze kahramanımız onu durdurmayı sayısız defa denese de her seferinde başarısız olmuş ve en sonunda kirli iç çamaşırları ve hurdaya çıkmış otomobiliyle Wang Cave’den geriye kalan yerde inzivaya çekilmiştir. Ta ki eski düşmanı Zilla çıkagelip bu işi kökten çözmek için ona sıra dışı bir paydaşlık teklif edene dek… Böylelikle çenesi düşük kahramanımız kılıcını ve berbat esprilerini kuşanıp tekrardan atılıyor maceraya.
Oynanış aşağı üst evvelki Shadow Warrior oyunlarıyla tıpkı. Bir elimizde sadık katanamız, öteki elimizdeyse pompalı tüfekten tutun da ninja yıldızı fırlatan bir arbalete kadar yedi farklı silah var. Lakin bu sefer düşmanlar Doom Eternal üslubu, topyekûn saldırıyorlar üstümüze. O yüzden durmadan hareket etmemiz, duvarlarda koşmamız ve kısıtlı sayıdaki mermimizi yönetimli kullanmamız gerekiyor. Mermimiz biterse Çinli iblisleri kılıcımızla kesip biçerek, canımız azaldığındaysa onları mermi manyağı yaparak bu kaynakların düşmesini sağlıyoruz. Yani birebir Doom Eternal’daki üzere.
Bunlara ek olarak bir de “Finisher” isimli, iblisleri bir yumrukta yere serip yeteneklerini yahut silahlarını kısa müddetliğine çalabildiğimiz bir özelliğimiz var. Doom’daki Glory Kill ve Blood Punch yeteneklerinin karışımı üzere bir şey. Lakin ne yazık ki onlar kadar eğlenceli değil; kullanabilmek için sarı bir güç barını doldurmak gerekiyor.
Son olarak kimi yüzeylere tutunup sallanmamızı sağlayan kancalı bir zincirimiz var cephaneliğimizde. Bununla birebir vakitte düşmanları yakalayıp kendimizi onların yanına da çekebiliyoruz.
Çin malıysa vardır bir defosu
Fakat işte, tüm bu saydıklarıma karşın yeterli bir oyun olmayı başaramıyor maalesef Shadow Warrior 3. Bir yerden sonra daima tıpkı döngüyü izlediğinizi fark ediyorsunuz. Duvarlarda koş, kancayla sallan, büyük bir arenada düşmanlarla savaş, duvarlarda koş, kancayla sallan… Sonra en baştan. Düşman çeşitliliği çok az olduğundan savaşlar çok çabuk tekdüzeleşiyor. Doom Eternal’ı taklit etmesine karşın onun yaşattığı adrenalin patlamalarını hissedemiyorsunuz bir türlü. Bu da bir yerden sonra ister istemez sıkılmanıza neden oluyor. Lo Wang’in gülümseten esprileri de durumu kurtarmıyor ne yazık ki.
Serinin evvelki oyununa nazaran de pek çok eksiği var Shadow Warrior 3’ün. Mesela insan düşmanlar artık yok, yalnızca iblislerle savaşıyoruz. Kısım dizaynları çok hoş görünmesine karşın epeyce çizgisel bir yol izliyorlar. Bunun dışına çıkamıyorsunuz. O denli ki yolun çabucak yanındaki, düz bir çıkıntıya atladığınız vakit bile ölüyorsunuz. Wang’in yeteneklerini yükseltmemizi sağlayan küreler haricinde haritada toplanılabilecek hiçbir zımnî obje, hiçbir yan vazife, hiçbir alternatif patika yok. Düşmanları ittirebilmek dışındaki bütün Chi güçleri gitmiş. Silahların yalnızca tek bir ateş edebilme modu var ve görünüşlerini, özelliklerini vb Shadow Warrior 2’deki üzere değiştiremiyorsunuz. Karakterimizin ve silahlarımızın özelliklerini geliştirebildiğimiz bir yetenek ağacı var olmasına var lakin çoooook cılız. Kısımlar ortasındaki üslerin yerinde yeller esiyor. Co-op özelliği de kaldırılmış.
Dahası oyun 5 saat içerisinde bitirilebiliyor. Açıkçası bunun bir eksi mi, artı mı olduğundan çok emin değilim. Zira daha uzun olsaydı mutlaka daha sıkıcı gelecekti. Bu formda en azından çok derecede kabak tadı vermeden bitirmiş oluyorsunuz. Öte yandan 5 saatlik bir oyuna neredeyse AAA fiyatı biçmek de düpedüz aymazlık. Tekrar oynanabilirliği de yok üstelik. Oyunu bitirdiğinizde ne New Game+ açılıyor ne de daha evvel geçtiğiniz kısımları tekrar ziyaret edebiliyorsunuz. Tek yapabildiğiniz en baştan başlamak. Orta sahnelerdeki tuhaf FPS düşüşleri, yerlerde sürünen senaryosu ve bloom efektinin çokomelini çıkarmaları da uğraşı.
Velhasıl ne fiyatını hak ediyor ne de beklentileri karşılayabiliyor Shadow Warrior 3. Kendi adıma bu yılın hayal kırıklıklarından oldu.
