Bu incelemeyi yazmaya başlarken birinci yaptığım iş ne oldu biliyor musunuz sevgili Oyungezerler, gidip geçtiğimiz yıl yazdığım incelemeye bakmak. Sonuçta, geliştiriciler birebir şeyleri tekrar edip duruyorlar, ben niçin incelemelerde birebir yolu izlemeyeyim ki?
İşin latifesi bir yana, bu usul oyunları incelerken nasıl hareket etmem gerektiği konusunda kararsız kalıyorum. Tekrar bu türlü bir kararsızlık içerisinde geçtim ekranın karşısına ve yazmaya başladım. Eminim ki, başımda şekillenen puan yazı içerisinde en az 4-5 kez değişecek, yeri gelecek öveceğim, yeri gelecek tekrar eleştireceğim. Yani sizin anlayacağınız dalgalı bir seyir halinde bu inceleme; zira incelemeye bahis olan oyun da tam olarak öyle…
The City’ye beğenilen geldiniz
Geçtiğimiz yıl NBA 2K21 incelemesini yazmaya başlarken, aklımda 2 temel soru vardı: “Bir basketbol oyunundan genel olarak ne beklenebilir?” ve “NBA 2K serisinin yeni oyunu bir evvelki yıldan farklı olarak ne sunabilir?” NBA 2K serisinin bir basketbol oyunundan beklenebilecek şeyleri büyük oranda yerine getirdiğini söylersem herhalde fazla itiraz gelmez; bu sene de birebir biçimde devam ettiğini söylemek mümkün. Yenilik sunma kısmındaysa, geçtiğimiz yıl ufaktan izlerini gördüğümüz ve bu yıl kendini yeterlice hissettirmeye başlayan bir hareketlenme kelam konusu. Bu yüzden, bu sefer değişikliklerden bahsederek gireyim mevzuya istedim.
Seriyi takip edenlerin bildiği, bugüne kadar hiç bulaşmamış olanların da birazdan öğreneceği üzere; NBA 2K oyunlarında pek çok oyun modu bulunur. Şöyle girip birkaç maç yapalım dediğinizde uğrayacağınız Play Now kısmı, klasik NBA deneyimini de içinde barındıran lakin her geçen yıl biçim değiştirip öteki bir istikamete gerçek evrilen, NBA kadrolarından birini yahut birkaçını seçip şampiyonluk çabası verdiğiniz MyNBA modu ve bunun WNBA muadili MyWNBA modu, kendi basketbolcunuzu oluşturup NBA’in yıldızı haline getirmeye çalıştığınız meslek modu ve eski-yeni pek çok NBA oyuncusuna konut sahipliği yapan kart destelerinden hayallerinizdeki kadroyu kurmaya çalıştığınız MyTeam modu. Bu modlar kendi içlerinde de dallanıp budaklanıyor, yıldan yıla kimi değişikliklerle karşımıza çıkıyorlar. Bu yıl da değişim konusunda bayrağı büyük oranda meslek modu ve The City devralmış üzere görünüyor.
Aslında geçtiğimiz sene, meslek moduna eklenen Neighborhood ile de ufak tefek adımlar atılmıştı. Fakat bu yıl The City ile apayrı bir boyuta geçildiğini söylemek mümkün. Herhalde 2K, Rockstar’ı çağırmış, yahu sizin şu GTA’dan bir caddeyi oyuna ekleyelim de ortama biraz renk gelsin demiş 🙂 The City çok büyük ölçekli bir kent olmasa da, içerisinde yapılabilecek o kadar çok şey barındırıyor ki bütün mesainizi bu oyuna ayırmıyorsanız büyük ihtimalle hepsine yetişme imkânınız olmayacak.
Spor salonunda idman yapabilir, hatta kendinize bir saha kiralayıp orada arkadaşlarınızla maçlar düzenleyebilirsiniz. Kentin farklı yerlerinde, açık yahut kapalı yerlerde, başka oyuncularla 1’e 1 yahut 3’e 3 gayretlere girişebilirsiniz (Trambolinli alanda işler çığırından çıkıp önemli bir gayretten kahkahalarla izleyeceğiniz bir güldürüye evrilebiliyor, bu kümede önerebileceğim alanlardan birisi katiyen o :)) Dilerseniz kaykayınıza ne kadar hakim olduğunuzu göstermek için yarışlara katılabilirsiniz. NBA oyuncularıyla maçlara çıkıp hem kendinizi sınayabilir hem de popülaritenizi artırabilirsiniz. Fotoğraf düşkünü bir tanıdık için bir orada bir burada çeşit çeşit fotolar çekebilirsiniz. Özcesi, The City’de yapılabilecek sürüsüne rahmet vazife bizleri bekliyor ve burada yaptığımız her şey, karakterimizi o yahut bu formda geliştirmemize imkân veriyor; kimisi yetenek puanları toplamamıza, kimisi popülaritemizi artırmamıza yarıyor. Öte yandan NBA Draft’ında üst sıralara yanlışsız yol almanıza da katkıda bulunuyorlar. Olağan dilerseniz yalnızca zarurî vazifeleri yerine getirip kapağı NBA’e atmayı da deneyebilirsiniz, ancak ben kentin sunduğu imkanlardan yararlanın, The City’ye bir baht verin derim.
Kapağı NBA’e atmayı deneyebilirsiniz dedik demesine de ondan evvel yapılması gerekenler var; oyuncunuzun NBA düzeyinde olduğunu ispat etmesi lazım. O düzeye gelmek için de G League yahut College tercihini yapmanız gerekiyor. İki yolun da kendine nazaran avantajları var. G League’de şahsî markanızı geliştirmek, NBA düzeyinde yeteneklerle uğraşlar yapmak ve basın mensuplarıyla bir ortaya gelip röportaj alışkanlıklarınızı geliştirmek, ferdî öykünüzü büyütmek imkânı sunuluyor. College ise, daha klasik bir yoldan gitmek isteyenlerin tercih edebileceği, tek maçlı eliminasyon yöntemi turnuvaya katıldığınız bir alternatif. Burada, oyuncunuzun etiketlerine (badge) yenilerini eklemek için ek puanlar kazanabiliyor, daha fazla hayrana ulaşabiliyor, yeni yetenekler edinebiliyorsunuz. Şayet koleje gitmeyi tercih ederseniz, şampiyonluğu aldıktan sonra NBA Draft’ında talihinizi denemeden evvel G League’de oynamayı da tercih edebiliyorsunuz. G League sonrasında ise, tek yol NBA.
The City’den bahsederken kentteki 4 kümeden ve bunlara bağlı gayretlerden de bahsetmek gerek. Western Wildcats, North Side Knights, South City Vipers ve Beasts of the East dörtlüsünden birisine mensup olarak adım atıyorsunuz The City’ye, sonrasında bunu değiştirme imkânınız da bulunuyor. Oyundan çıkış yaptığınızda karakterimizin apartman dairesinde değilseniz, oyuna girişte başlayacağınız nokta mensubu bulunduğunuz kümenin merkezi oluyor. Tekrar bu bölge yakınlarında bulunan küme sembolünüz (heykeliniz), günlük olarak armağanlar veriyor. Bir de kümeler ortası çabalar gerçekleştiriliyor; çabayı dorukta tamamlayan küme oyuncularına bonuslar veriliyor.
The City’ye dair her şey güllük gülistanlık değil elbette. Bir sefer 2K’in reklam konusunu ne kadar abarttığını görüyoruz. Haydi buna gözlerimizi kapattık diyelim, pekala neredeyse başlı başına farklı bir oyun olarak değerlendirilebilecek güzelim meslek modunu parassallaştırma ile mahvetmek neyin nesidir? Bu sıkıntıyı biraz açayım. Karakterinizi oluşturduğunuzda 60 civarında bir ortalama puanla başlıyorsunuz. Maçlar yapıp, vazifeler yerine getirdikçe hem puan hem de oyun içi para kazanıyorsunuz. İşte bu ortalamayı yükseltmenin yolu, o oyun içi paralar. Natürel bu hiç de kolay değil, şöyle adam akıllı ilerleyebilmek, 80’li ortalamalara çıkmak için onlarca saati, hatta çok daha fazlasını harcamanız lazım. Pekala, nasıl oluyor da karşınıza çıkan şimdi 5.-6. düzeydeki bir oyuncunun 85 ortalaması olabiliyor? İşte burada ‘parayı veren düdüğü çalar’ devreye giriyor. Haydi işin kozmetik kısmını göz arkası ettik, oyuncumuzun üstünü başını yenilemekten geçtik, yahu özelliklerde bu türlü bir dengesizlik yaratmak nedir? Düzey farklılaştır, maçlarda eşleşmeyi ortalama puana nazaran yap, bir şey yap da bizi bu eziyete maruz bırakma. Olur mu hiç, bizi bu türlü zahmetten çıkarıp o mikro ödemeye yönlendirmek aslında asıl gaye; o denli değil mi? Ancak yer mi yılların kurdu, 5 kuruş harcamadan hayatta kalmanın yolları konusunda da ihtisas yaptım kaç oyundur. (“NBA 2K dünyasında para harcamadan nasıl hayatta kalınır?” rehberimiz çok yakında sizlerle :))
The City ile ilgili anlatılacakların sonu gelmez, en güzeli burada noktalayıp oyunun bir diğer moduna geçiş yapayım.
MyNBA ve MyWNBA’de neler var bakalım
Bu yılın yeniliklerinden bir oburu W. Geçtiğimiz yıllarda WNBA’yi oyuna ekleyen 2K, bu sefer de MyPlayer’ı WNBA içerisine yedirmeye karar vermiş. MyCareer kadar ayrıntılı değil, The City yok, lakin yeniden de WNBA yıldızı olmak isteyenler için de bir alternatif sunmaları âlâ olmuş.
MyNBA kısmında da oyunun içine ne kadar gireceğinizle ilgili seçenekler artırılmış; tam manasıyla bir GM rolüne bürünmek istiyorsanız, bunun için gereğince seçeneğiniz olacak. Kulübünüzün mali idaresiyle de draft ve transfer işleriyle de ilgilenebileceğiniz bir oyun oluşturabiliyor; dilerseniz idman programlarından ekibinizin oyun planına her bir ayrıntısı şahsen denetim edebiliyorsunuz. Ligde yer alacak gruplar, dönemin başlangıç tarihi, oyunun kuralları üzere birçok ayarı belirleyip kendinize en uygun formatı oluşturmaya çalışıyorsunuz.
Buradaki ayrıntılarla neredeyse FM’nin NBA şubesi tadında bir tecrübeye ulaşmak mümkün 🙂 Bayanlar ligi WNBA kısmı için de emsal özelleştirme seçenekleri sunuluyor, ancak buradaki kadar ayrıntılı bir sistem kelam konusu değil.
MyTeam’i de anmadan olmaz
Oyunun MyTeam modundaysa çok önemli bir değişiklik kelam konusu değil, yeniden de 1-2 ufak yenilik yer alıyor. Mesela artık ayakkabılar için eklentiler (geliştirme kartları) var; böylelikle ayakkabı özelliklerini kendi tercihlerinize nazaran geliştirebiliyorsunuz. Çok gereksinim duyulan bir şey miydi? Hayır. Olması makûs mü olmuş? Ona da hayır. Tekrar de ayakkabıların oyuncu özelliklerine katkısını artırmak, elimizdeki alternatifleri genişletmiş; bunu önemseyen oyuncular olabilir.
Birinci bakışta ilgi cazibeli gelebilecek bir öbür yenilik ise kart derecelendirme sistemi. Lakin birinci bakışta! Oyunda hoş yenilikler var diye düşünmeye başladığım anda hızıma şöyle kallavi bir tokat asılıveriyor 2K. MyTeam’deki kart koleksiyonumuzun nadide modüllerinin piyasadaki benzerlerine nazaran durumunu görelim, ne kadar ediyorlar, ismini koyalım sistemi gelmiş ne hoş diye düşünürseniz, ivedi etmeyin derim. Zira bu Card Grading Service sorunu de oyundaki parasallaştırmanın bir öteki örneğini sunuyor bizlere. Kartımı derecelendirmeye göndereyim, başkalarına nazaran kıymeti artsın vs. diye düşünüyorsunuz, lakin her bir derecelendirme için oyun içi paradan kullanmanız gerekiyor. Yani sineği sıkıp yağını çıkarmak denen şey bu olsa gerek.
Bunlar dışında çok da değişiklik yok MyTeam kısmında, yeniden çevrimiçi ve çevrimdışı uğraşlara giriyor, tekrar paketler açıyor, günlük, haftalık, dönemlik misyonlar yapıp düzeyinizi yükseltmeye çalışıyorsunuz. Yeri gelmişken bir tavsiyede de bulunayım; şayet nitekim çok düzgün bir oyuncu değilseniz rekabetçi modlara fazla bulaşmayın. Triple Threat Offline, Domination ve Challenge kısmı kâfi de artar bile. Rekabetçi gayretlere girmeyin dememin sebebi de elbette oyun içi satın alımlar problemi. Karşınıza o denli rakipler çıkabiliyor ki, resmen yenilmez armada, o kadroyu kurmak için sizin haftalar, hatta aylar boyunca uğraşmanız gerekir. Fakat karşınızdaki “basıcam parayı, vurucam kırbacı” diyerek çıkmış yola, kaçarınız yok. Hudut krizi geçirmek istemeyenler, ortalarına aralık koysunlar derim.
Ve sonrası…
Şöyle “bir arkadaşa bakıp çıkacaktım” tadında bir şeyler arayanların uğrak yeri de malum “Play Now” kısmı. “Quick Play”de günümüz ekiplerini, geçmiş yılların efsane takımlarını, tüm vakitlerin en düzgünlerini seçip diler yapay zekaya öteki arkadaşlarınıza karşı mücade edebiliyorsunuz. PlayNow Online bunu çevrim içi yapabildiğiniz kısım. NBAToday, dönemin başlamışıyla birlikte faal hale gelen, o günkü şimdiki duruma nazaran takımları yönettiğiniz kısım. Blacktop; 1vs1, 2vs2, 3vs3, 4vs4 ve 5vs5 sokak gayretlerine dalmanıza imkân veren kısım. 2KU ise; oyunun öğretici kısmı. Aslında en başta söylemem gereken şeylerden birisini burada belirteyim; oyuna alışkanlık kazanmak ismine burada vakit geçirmenizde yarar var; bilhassa de bu sene oynanışta yapılan değişikliklere bir göz atma fırsatı bulmuş olursunuz.
Savunma oyunundaki geliştirmeler uygun olmuş, kondisyona dayalı performans da gerçekçiliği artırıyor. Geçtiğimiz yıllarda şayet rakip atak esnasında oyuncunun potaya yanlışsız yol aldığı animasyona girildiyse yapabileceğiniz tek şey izlemek ve atışın başarısız olmasını beklemek olurdu. Lakin bu yıl, hakikat zamanlama ile smaçları, turnikeleri engelleyebileceğiniz müdahaleler yapabiliyorsunuz kolay bir biçimde. Kondisyon kısmındaysa, artık oyuncunuzu meczuplar üzere koşturup smaç basmak yahut üçlükleri sıraya dizmek üzere hayalleri unutmanızı gerektirecek bir geliştirme kelam konusu. Artık oyuncunuzun yorgunluk seviyesinin, performans üzerinde daha direkt ve daha büyük bir tesiri kelam konusu. Hasebiyle, süratli oynamayı denemek yerine akıllı oynamaya odaklanmanız gerek.
Bu yılki yeni şut sistemi biraz daha sıkıntı geldi bana (belki de benim beceriksizliğimdendir :)) Öncesinde bol bol alıştırma yapın, eliniz ısınsın derim. Bir sefer ritmi tutturduğunuzdaysa artık yeşil ışıklarla donatırsınız maçın her bir çeyreğini 🙂
MyTeam, MyCareer ve W için her 6 haftada bir (süreyi karıştırıyor da olabilirim) yeni dönemler gelecek, münasebetiyle önünüzde uzun bir müddet boyunca oynayabileceğiniz, bol içerikli bir oyun bulunuyor. Olağan işin tatsız kısmına dönüyoruz bir sefer daha, o meşhur mikro ödemeler sorununa. Siz el emeği göz ışığı bir oyuncu geliştiriyor, bir kadro kuruyorsunuz. Sonra birileri gelip parayı bastırıyor, karşınıza çıkıp bütün oyun zevkinizi baltalayabiliyor. Bundan kaçınmanın tek yolu online gayretlere hiç bulaşmamak.
Bu modlardaki bir öteki eza da oyunun sizi puanlama prosedürüyle ilgili. Başarılı hareketler yaptıkça topladığınız puanlar ve oyun sonu kıymetlendirme yükseliyor. Ancak bazen yapay zekâ bocaladığından ceza size kesilebiliyor. Bu da haliyle elde edeceğiniz oyun içi geliri, karakter ilerlemesini, puanları vs düşürüyor; tatsız bir durum yani.
Gelelim oyunun görsel ve işitsel istikametine. Müzik seçimleri geçmiş yıllarda olduğu üzere yeniden başarılı. Hem yüksek ritimli gaz modüller var, hem daha ağırkanlı akıp gidenleri. Görsel istikametten zati söylenecek fazla bir şey yok, beklendiği üzere başarılı bir performans sergiliyor. Natürel The City’nin yarı açık dünyasında biraz bocalayabiliyor oyun, onu da es geçmeyelim. Bu sene dikkatimi çeken noktalardan birisi ise tribünler konusunda gelişme sağlanması. Seyircilerin coşkusu ve güzel tribün ayrıntıları sizleri oyunun içine biraz daha çekiyor.
Toparlarsak; NBA 2K22, temelde bir basketbol oyununun sunması gereken pek çok şeyi muvaffakiyetle yerine getiriyor, hatta daha fazlasını sunmak tarafında de önemli uzaklık kat etmiş diyebiliriz. Lakin 2K oyunun topuklarına o denli bir kurşun sıkıyor ki, “muhteşem bir basketbol oyunumuz var” diyebilecekken, “bu seneyi de boş geçirmeyecek bir oyun olmuş” seviyesine getiriveriyor olayı. Olağanda “Benden helalinden 8 puan alır” diyeceğim bir oyun olurdu fakat meseleleri buna mahzur oluyor ne yazık ki. Keşkeli çok cümle kurdurdu bana, umuyorum önümüzdeki yıl omzundaki bu yüklerden kurtulur ve hak ettiği noktaya erişir.
