Ser verdiler sır vermediler. Oyuncu seçimleri tekrar olay oldu. Bir Witcher’ın öleceği sızdı. Oyun severler, kitap severler ve olaya diziyle birinci kez dahil olanlar birbirine girdi. Koronavirüs yüzünden çekimler durdu, yurtdışı lokasyonları iptal edildi…
Bütün bunlara karşın yeniden bir gecede bitirmelik, kısımdan kısma atlamalık bir dönem çıkmış mı? Çıkmış. Fakat işte- Neyse durun, en baştan anlatıyorum.
Witcher dünyasına hakim arkadaşlar aşağı üst ne bekleyeceklerini biliyorlar ancak bir hafıza tazeleme olsun. Birinci dönemin sonunda nail olduğumuz Sodden Savaşı’ndan sonra Yennefer’in öldüğünü sanan Geralt, yeni edindiği bir adet Ciri ile birlikte Kaer Morhen’e geliyor. Zira mintoş bir kız çocuğu için sahiden en uygun yer burası(!).
Latife bir yana, Ciri’nin düşmüş bir krallığın son varisi olduğu göz önünde bulundurulursa kimsenin onu Kaer Morhen’de aramayacağını bilen Geralt’a kızamıyor insan. İşte baba olmak bu türlü bir şey. Hazırlanın. Baba Geralt fazına geçiş yapıyoruz.
Bu bir dizi. Bu bir uyarlama. Hatırlayalım, sakinleşelim…
Birinci dönemde sallantılı bir olay örgüsü, baş karıştırıcı ayrıntılar, karman çorman bir tempo biraz insanı hudut edebiliyordu izlerken. Hele de ne izlediğinizden emin değildiyseniz. Yani şahsen hatırlıyorum Witcher’dan anlamayan bir arkadaşa oradaki vakit çizelgesini anlattığımı.
Sevinerek belirtiyorum ki ikinci dönemde her şey pek çizgisel ilerliyor. Hatta biraz kendi kendileri de bu mevzuda dalga geçmişler. Güldüm vallahi ne palavra söyleyeyim.
Alışılmış bu dizinin ipleri eline aldığı noktalar olmadığı manasına gelmiyor. Sinirlenmeyin çabucak canım. Mümkün mertebe spoiler vermeden anlatacağım lakin şundan bahsetmezsem olmayacak. Sanırım ölen Witcher’la ilgili aşağı üst hepimiz izlemeden evvel bilgi sahibi olmuştuk. Evet, bir büyük hayranı da ben olarak sizin yerinize sinirlendim. Vurdum yumruğumu masaya. Dedim bu nasıl olur?!
–
Bu dönem diziye yeni karakterler de katılıyor. Natürel kimilerimiz halihazırda kitaplardan ve oyunlardan tanıyor herkesi ancak dizide ister istemez farklılıklar var. Witcher dünyasına aşina seyircilerin reaksiyonundan endişelendiğiniz oldu mu hiç?
Lauren Schmidt Hissrich: İş karakterleri tasvir etmeye geldiğinde bizim referans noktamız daima kitaplar oldu. Oyunların kıssalarında de ana metinden farklı kararlar alındığını biliyorum. Örneğin Triss, Yennefer ve Geralt’ın aşk üçgeni aslında kitaplarda üzerinde durulan bir şey değil. Lakin oyunların kıssasında iki bayanın birbirlerine temkinli bir halde, kuşkuyla yaklaşmasına sebep oluyor.
Ayrıyeten, biz her ne kadar karakterleri yazarken kitaplara başvursak da oyuncuların bu karakterleri nasıl canlandıracağı onlara kalmış. Kimi oyuncular oyunlara aşina ve bu oyunculuklarına da yansıyor. Örneğin Kim Bodnia’nın çocukları Witcher oyunlarını çok seviyorlar, bu da onun Vesemir karakterini nasıl canlandırmak istediğine çok yansıdı. Biz de onun isteklerini göz önünde bulundurarak bir Vesemir yarattık.
Lambert ve Coen’i ise kitaptakine daha yakın tasvir etmeye çalıştık. Coen’in Ciri ile çok yakın bir münasebeti var. Coen çok cana yakın ve Lambert biraz daha kaba. Eskel ise hem kitaplardan hem de oyunlardan farklı. Bu husustaki kararlarımız biraz da Geralt ve Ciri’nin kıssasını ileri taşımak hedefli oluştu. Kaer Morhen’de büyük şeyler olmasına muhtaçlığımız olduğunu üretimin erken basamaklarında biliyorduk. Eskel’le ilgili planlarımız da biraz Geralt’ı en çok neyin üzeceği üzerine kuruldu.
–
Her ne kadar dizinin imalcisi Lauren Schmidt Hissrich’in neden bahsettiğini anlasam da, serinin izleyicileri Eskel’le bir duygusal bağ kuracak kadar vakit geçirmiyorlar. O nedenle de biraz havada kalıyor onun akıbeti.
Yeniden de şunu söyleyebilirim ki dizinin öteki öğeleri çok hoş kotarıyor, çıtayı biraz daha üst çekiyorlar da ben de çok keyifle izledim diyebiliyorum.
VESEMİR AMCAAA!! GERALT ÇORBAMA MANTİKOR TIRNAĞI ATIYOOOO!!
Kim Bodnia’nın Vesemir’inden çok korkuyordum. Yahu beğenmemek için çok büyük ve değerli bir karakter. Ancak izledikten sonra söyleyebilirim ki çok uygun bir oyuncu seçimi olmuş bence. O denli herkes bir sahnede babacan görünüp çabucak peşinden de yüz yıllarca hayatta kalmış bir Witcher üzere korkutucu görünemez.
–
Birinci olarak Vesemir karakterini nasıl canlandırdığını görmek mükemmeldi. O Kaer Morhen’deki tüm Witcherlar ve Witcher hayranları olarak bizler için nitekim bir baba figürü. Vesemir karakterine hazırlanmak senin için nasıldı?
Kim Bodnia: Birinci olarak şunu söylemeliyim ki ben tabiata, tabiatta vakit geçirmeye hayranım. Çocuklarım Witcher oyunlarını çok seviyorlar ve beni Vesemir karakteriyle tanıştırdıklarında karakterimle en büyük ortak noktamın bu olduğunu fark ettim. Vesemir, Witcherlar… Onlar içinde bulundukları tabiatla bir olarak hayatta kalıyorlar. Güçlerini buradan alıyorlar. Vesemir çok yaşlı, asırlarca yaşamış. Bir çok Witcher yetiştirmiş.
Ben onu başımda canlandırırken ne en güçlü ne de en yetenekli Witcher olarak düşündüm. O yalnızca hayatta kalmayı başarmış olan en yaşlı Witcher. Ve bunun getirdiği sorumlulukları ne olursa olsun sırtlamak zorunda kalmış. Bu sorumluluklar ona en düzgün olduğu için verilmemiş, o yalnızca hayatta kaldığı için tüm Witcher’ların eğitmeni olmak zorunda kalmış. Onun karakterini bu fikirler üzerine kurdum.
–
Ya adam gerçekten içinde bulunduğu sahnelere bir yük getiriyor. Ki ikinci dönemde Vesemir’in içinde bulunduğu çalkantılı ruh halini yansıtabilmesi ve bunu da kısıtlı müddette yapabilmesi, hakikaten takdire şayan.
Kısıtlı mühlet mi dedim? Evet ya.
Panik yapmayın yahu, gömmeye yol yapmıyorum. Dizide biraz Yennefer’in tarafını da görüyoruz. Ki bu dizinin temposu açısından çok uygun bir şey. Bir kitap büsbütün Kaer Morhen’de olup bitenleri ve Ciri’nin gündelik yaşantısını, eğitimini ve kaledeki insanların ilgilerini anlatabilir lakin dizi böylelikle çok yavan ve durağan olurdu.
Dizinin ipleri ele aldığı noktalardan biri de bu. Kitaplarda Yennefer ne yapıyordu, ne ediyordu buna çok değinilmiyor. Ancak diziyle birlikte Witcher cihanına nail olan insanların Yennefer karakterine ısınabilmesi açısından pek düzgün olmuş.
Lakin bu türlü iki taraf ortasında gidip gelince de her şey çok çabuk bitmiş hissiyatına kapılıyor insan vallahi. Ya da ben ekmeksiz gömdüğüm için bu türlü hissettim lakin büyük ihtimalle siz de o denli yapacaksınız.
DAHA ÇOK VE ÇABUCAK ŞİMDİ!!!
Heyecanla bekleyen bir arkadaşıma da söylediğim üzere; birinci dönem bir girizgahtı, asıl kıssa artık başlıyor.
En sonunda Geralt’ın sesini duyuyoruz biraz. Jaskier’in “Geralt’ın halkla bağlar ajansı” olmaktan sıyrılıp neden bu savaştan sıvışmadığını görme bahtımız oluyor. Hakeza, Yennefer’e daha çok yer verilmiş olması çok makul. Netflix’in Witcher’ının oyuncuları tipleme değil de, çok boyutlu karakterler olduklarını gösterme fırsatı buluyorlar.
–
Bu dönemde Jaskier’in karakteri de çok boyutlu bir hal alıyor. Birinci dönemde onu Geralt’ın yanına kendisine müzik gereci çıksın diye katılan bir ozan olarak tanıdık. Artık ise onu olayların göbeğinde, uzunluğunu aşan entrikalara bulaşırken görüyoruz. Jaskier’deki bu değişimi canlandırmak senin için nasıl bir histi?
Joey Batey: Birinci dönemde Jaskier, Geralt’ın PR ajansı üzere çalışıyordu. Onun yanına kendi çıkarları için katılmıştı zira senin de dediğin üzere ona müzik materyali çıkıyordu. İkinci dönemde ise Jaskier’in karakteriyle ilgili planımız büsbütün onun vicdani hisleri üzerine konseyi. Jaskier karşısına çıkan fırsatları kaçırmıyordu lakin ferdî güvenliğini de çok riske atmadan. Artık ise hayatında birinci kere kendi canını riske atmak durumunda kalıyor.
Ve rolümün bu tarafına hazırlanırken savaş periyotlarında sahne sanatkarlarının neler yaptıklarıyla ilgili çok araştırma yaptım. Josephine Baker ve Marcel Marceau’nun Fransız Direnişi devrinde ünlerini, platformlarını ve neredeyse istedikleri her yere girebilmelerini düzgünlük ismine kullanmaları hakkında bir sürü öykü var. İkinci dönem için repliklerim elime aldığımda beni en çok heyecanlandıran bu oldu ve Lauren’la birlikte müzikçi, sanatçı ve düşünür Jaskier’in içindeki sessiz kahramanı ortaya çıkarmak için uğraştık.
–
Bu demek değil ki ikinci dönem harika olmuş, yeme de yanında yat! İster istemez kimi şeyler yeniden bir sonraki dönemlerde açığa çıkmak üzere baş kurcalamaya devam edecek. Bunların kimileri şuurlu, kimileri da ister istemez müddet yetmeyince alınmak zorunda kalınmış kararlar sanırım. Örneğin dünya ırkları ortasındaki çekişmeler ve bunların sebepleri, karakterlerin geçmişlerine yönelik birtakım kilit noktalar…
Yani olaya hakimseniz bunlar başınızı kurcalamıyor natürel. Fakat sıfırdan diziyi izleyen arkadaşlarınız yeniden ping ping iletileri yağdıracaktır; “Yav şurada niçin şöyle oldu ki?”, “Peki ya şuraya gitselerdi olmaz mıydı?”, “Ya bilmemkim kimdi? Ben kaçırdım orayı galib- Ha açıklamamışlardı esasen. E anlatsana oğlum!”
Çok beğendim, puanım bir!
Ben size söyleyeyim, bu dönem da bölecek insanları yine. Lakin bu berbat olduğu manasına gelmiyor. Evet, eksikleri var ancak mükemmeliyetçiliğin gereği yok. Dizi işte. Deri giyen, kılıç sallayan Henry Cavill var. Havuzda çıplak yüzen cadılar var. Taht hengameleri, savaş, entrika, cinayet, dünyanın sonu falan…
Bir kez başına oturduğunuzda güya birinci dönemin üstünden hiç vakit geçmemişcesine izlemeye başlıyorsunuz. Sarıyor. Sonra bir bakıyorsunuz ki bitmiş! Nasıl biter!?
Artık müsaadenizle Jaskier’in yeni müziğinin yetmiş milyar cover’ı çıkana kadar kendimi odama kapatacağım.
