2021 yılının son günlerine girerken Marvel Sinematik Kainatı bize çok hoş iki ikram verdi. Birincisi 24 Kasım günü başlayan Hawkeye dizisi oburu de geçtiğimiz hafta sonu vizyona giren Spider-Man: No Way Home. İkisi de benim adıma bu soğuk havalarda iç ısıtıcı bir tesir yarattı. MCU bünyesinde çok fazla koldan içerikleri tükettik. Lakin Hawkeye, teması itibariyle bir Noel sineması atmosferindeydi. En başından itibaren beni tam manasıyla içine çeken bir dizi izledik, her ne kadar kimi potansiyeller harcanmış olsa da izlerken bir an bile sıkılmadım. O denli ki MCU’nun klasikleşmiş latifeleri bile bu sefer bana batmadı. Pek yerli yerinde yerleştirilmiş espriler dizinin tonuna da büyük katkı sağlamış.
Yalnızca altı kısımdan oluşan bir küçük dizi olarak Hawkeye’ı uzun soluklu işlerle birebir kefeye koymamak lazım. Lakin Clint Barton’un MCU geçmişi çok daha eskiye dayanıyor ve nihayet kendisini anlatabileceği bir dizi olması çok hoş oldu. Yepyeni Avengers grubunda herkes kendi sinemasına ya da sinemalarına sahipken Hawkeye bir diziyle onore edildi. Bu türlü olması da daha isabetli olmuş. İzlerken Kate Bishop övmeye doyamadığım Hawkeye yalnızca bir son değil şahane de bir başlangıç içeriyor. Sürprizleri bozmadan, dizinin yaşattığı atmosfere ve hislere şöyle bir göz atalım;
Çocukluk Kahramanı
Her ne kadar dizinin ismi Hawkeye olsa da ana karakterin tek başına Clint Barton olduğunu söylemek mümkün değil. Parıltı topu üzere taze bir Hawkeye’ımız Kate Bishop harika bir formda MCU serüvenine başlıyor. Aslında esin kaynağı olan Matt Fraction & David Aja ikilisinin elinden çıkma çizgi romanla bu ikiliye mest olmuşken dizi de bu türlü görmek daha da sevindirdi. Artık emeklilikte yaşa takılan Clint Barton’ın aile hayatına dönme hasreti daha birinci kısımdan beri bize hissettirilirken oldukça istekli, bir o kadar da sakar Kate Bishop’un yükselişine de tanıklık etmek çok hoştu.
Tüm Marvel Sinematik Evreni’ni bir bütün olarak düşününce dizi öncesi devirlerde yaşanan New York savaşı üzere ayrıntılar çok ufak da olsa diziye dokunmuş. Kate Bishop’un çocukluğundan beri Hawkeye’ı idol edinmesi ve büyük bir tesadüf yapıtı yollarının kesişmesi ikilinin dinamiklerine de direkt sirayet etmiş. Kate ile Clint ve alışılmış ki Lucky bir ortaya geldiği vakit genelde ya güldüren ya da iç ısıtan sahneler izledik. Her ne kadar birinci kısmın ismi “Kahramanlarınızla asla tanışmayın.” olsa da âlâ ki Clint Barton ile Kate Bishop’un yolları bir ortaya gelmiş. Hailee Steinfeld’i umarım MCU’nun geleceğinde de bol bol ok atarken görürüz.
İmaj Sorunları
Her ne kadar dünyayı pek çok defa kurtaran Avengers takımının mihenk taşlarından birisi olsa da Hawkeye’ın çok ön planda olmadığı bir dünyada yaşıyoruz. Kate ile olan tatlı diyaloglarda bunun daima bir “imaj problemi” olduğu üzerinden muazzam latifeler yapılsa da aslında bunun Clint’in kendi isteği olduğu ortada. Göz önünde olmayı pek sevmeyen kozmosun en güzel okçusunun başında tek bir gaye var; NOEL’İ AİLESİYLE GEÇİRMEK! Alışılmış mukadderat ağlarını örüp işin içerisine eşorfmanlı mafya çok daha büyük isimler girince bu amaç çok zora giriyor. Neyse ki Natasha’nın mevti yüzünden kendini hiç affedemeyen Hawkeye’ın yanında sempatik afacan Kate Bishop var.
Kate Bishop’u övmeye doyamadığım bir yazıya gerçek ilerlesek de Bishop ailesinin kıssadaki rolü bence biraz fazla abartılmış. Aslında en başta da dediğim üzere Hawkeye isimli bir diziden çok Kate Bishop’un yükselişini anlatan bir dizi izledik. Bu durum beni rahatsız etmedi ancak özgün Avengers grubunda solo işine son kavuşan Hawkeye için biraz hayal kırıklığı olabilir. Yanlışlık olmasın Clint bu durumdan şaddır da hayranların burun kıvırmasını da anlayabiliyorum.
Diziye ikinci kısımdan itibaren dahil olan Echo kendi dizisi için birinci adımları atarken çokça geçmiş kıssasını de burada öğreniyoruz. Yani Echo dizisi yayına girdiği vakit umarım bir daha tekrar tekrar orijin kıssası izlemeyiz, direkt aksiyona atlarız. Alışılmış bu dizide gördüğümüz Echo tek başına bir öyküyü kaldırabilir mi? Orası benim için de büyük bir soru işareti fakat MCU’nun bu iş için de büyük bir planı vardır diye düşünüyorum.
Ronin’in Yolu Yol Değildir
Salt Kate Bishop’un aile dramaları değil Clint Barton’ın da geçmişte yaşadığı oldukça sancılı periyotlar de dizide hoş işlenmiş. Infinity War sonrası Ronin’in yoluna sapan ve bir mevt makinesine dönüşen Hawkeye’ın geçmişiyle yüzleşmesi ve kefaret öyküsü de dizide yer alıyor. “Hawk Eye Redemption” kısımları çok ağır olmasa da Ronin’in vefatıyla ilgili şahane metaforları ortaya sıkıştırmışlar. Aslında altı kısımdan oluşan bir küçük dizide salt Ronin maceraları izlemeyi kimse beklemiyordu. Yeniden de Kate’in annesi ve sevgilisi yerine daha fazla Ronin görsek hiç de üzücü olmazdı diye düşünmeden edemiyorum.
Ronin’in başlattığı öykü sona gerçek yaklaşırken Clint’in de bir noktadan sonra daha vurdumduymaz ve öteki insanlara karşı daha ılıman bir hale geldiğini anlıyoruz. Yalnızca altı kısımda az da olsa Clint’in karakterindeki değişimi ve gelişimi görebilmek de sevindirici bir öteki kısımdı. Keza daha evvel hiç tanımadığımız Kate için de harika bir giriş olduğunu yineleyelim. Lakin dizinin en hayal kırıcı kısmı bence sonuydu. Doğal sürprizleri bozmamak ismine daha fazla bir şey söyleyemem lakin büyük bir potansiyelin bir anda harcandığını görmek biraz iç burkucu oldu. Tekrar her vakit olduğu üzere MCU’nun geleceği ismine kimi temeller atıldı. Avengers müzikali ise dizinin en tuhaf kısımlarından biriydi lakin yeniden gülerek izledim.
Günün sonunda elimizde Noel atmosferiyle bezenmiş, tayt giymeyen çok eğlenceli bir MCU dizisi var. Her ne kadar Clint Barton’a veda etmek biraz iç burkucu olsa da emekliliği sonuna kadar hak ettiğini dizi içerisinde de rahatça anlayabiliyoruz. Marvel’ın halef-selef işini çok sevdiğini bildiğimiz için Kate Bishop’un yükselişine tanıklık olmak da eğlenceliydi. Zati dizinin anahtar sözü de “eğlence” olmuş. O denli çok sağlam aksiyonlu, saklılık ön planda olan bir aksiyon/ajan işi beklemeyin. Altı kısımdan oluşan küçük mini bir diziyle Hawkeye’a veda etmeye hazırlanın. Ayrıyeten dizi içerisindeki sürpriz karakterler ve olaylar da MCU’ya ilginiz varsa ekstra hoşunuza gidecektir. Bir iki potansiyel harcama hariç bu vakte kadarki MCU dizileri ortasında en çok eğlendiğim dizi Hawkeye oldu. Adet gereği puan vermek gerekirse 8/10 ülkü olacaktır. Birinci iki kısmın yavaşlığı ve gereksiz aile dramaları daha fazla puan kırmaya da yol açabilirdi ancak dediğim üzere ben izlerken çok eğlendim.
