Sinema tarihinin en kült sinemalarından olan Pulp Fiction’ın, daha evvel hiçbir yerde görülmemiş yedi sahnesi ve yepyeni el yazılı senaryosunun NFT olarak satışa çıkarılacağını sizlerle daha evvel paylaşmıştık. Lakin sinemanın imal şirketi olan Miramax, Pulp Fiction NFT koleksiyonu sebebiyle sinemanın efsane direktörü Quentin Tarantino’ya dava açtı.
Dün Kaliforniya mahkemesinde açılan davaya nazaran koleksiyonda bulunan NFT’lerin, Tarantino’nun sinema için gizli hakları kapsamına girmediğini savunan Miramax, direktörü şirketin telif hakkını ve ticari markasını ihlal etmekle suçluyor. Şirket, yaklaşmakta olan satışın durdurulmasını talep ediyor. Tıpkı vakitte Miramax, Tarantino’nun etkileşimli oyunlar, canlı performanslar ve öbür yardımcı medya dahil olmak üzere Pulp Fiction için olan sonlu kontrat haklarının sinemanın senaryosuyla temaslı NFT’leri kapsamadığını öne sürüyor.
Bu durum, NFT’nin nitekim ne olduğuna dair yapılan birinci yasal testlerden biri
Bunlara ek olarak Miramax, alıcıların NFT’lerin resmi Miramax eserleri olduğunu düşünmelerinin mümkün olduğunu söyleyerek, Tarantino’nun ‘Pulp Fiction’ ismini ve imajlarını kullanmasına itiraz ediyor. Tarantino’nun senaryodan kesimler yayınlama hakkına sahip olduğu hakikat; lakin bu hak NFT’leri kapsamıyor. Davada,“Birkaç yepyeni senaryo sayfasının yahut sahnenin NFT olarak satılması, tek seferlik bir süreçtir ve yayın teşkil etmez” sözüne yer veriliyor.Daha da büyük bir sorun teşkil eden asıl şey ise aslında Tarantino’nun NFT koleksiyonu değil; öteki sinema üretimcileri için teşkil edebileceği emsal. Tarantino’nun bu hareketi; öteki hak sahiplerinin de Miramax sinemalarını NFT’ler ve öbür gelişen teknolojiler aracılığıyla kullanma hakları olduğunu düşünmelerine neden olabilir.
NFT’ler, insanların klâsik lisans mutabakatlarının dışında medyadan kâr elde etmeleri için alternatif bir gelir akışı sağlayan, çoklukla de epeyce yararlı olan bir teknoloji. Bu, NFT ile ilgili açılan birinci dava olmayabilir; fakat bir NFT’nin gerçekte ne olduğuna dair yapılan birinci yasal testlerden biri olarak bedellendiriliyor. Miramax, haklarının “özgün haklar kontratı sırasında bilinmeyen hiçbir hakkı yahut medyayı kapsamayan” statik bir dizi istisna içerdiğini, kendi haklarının ise “geniş” ve “her şeyi kapsayıcı” olduğunu sav ediyor. Buna karşılık olarak Tarantino ise bir durdurma ve vazgeçme mektubuna karşılık olarak temelde bir senaryonun kısımlarını çizim üzere ek süslemelerle birlikte yayınladığını söyleyerek kendisini savunuyor.
