Absolum – İnceleme

Bakalım Beat ‘em up ve roguelite temalı isyan hareketimiz Talamh topraklarına özgürlük getirebilecek mi?

Büyünün yasaklandığı ve Güneş Hükümdarı Azra’nın kararının bütün Talamh topraklarında karar sürdüğü bir devirdeyiz. Bir avuç büyücü ve isyankâr ruhtan oluşan, Azra’nın kararına boyun eğmeyi reddedip isyanın ateşini körüklediği yürekli kümenin en kıymetli modüllerinden birisi olarak Güneş Hükümdarı Azra’yı tahtından indirme maksadıyla maceraya başlıyoruz. Bu savaştan Kök Ana Uchawi’nin duaları ve bilgeliği en pahalı yol göstericimiz olacak.

Fakat bu serüven kolay olmayacak yoldaşlarım. Yeri gelecek ummadığımız yerden gelen yardımlar, beklemediğimiz zorlukta düşmanlar çıkacak karşımıza ve tüm yaşanmışlıkları silip, bu serüvene bir daha başlamak zorunda kalacağız. Bir daha ve bir daha… Lakin berbatlığın kazandığını düşündüğümüz ve bizim hiçbir talihimizin olmadığını sandığımız o en umutsuz anda Kaptan Amerika’nın dediği üzere “Bunu bütün gün yapabilirim!” diyeceğiz ve yılmadan savaşmayı sürdüreceğiz. Ta ki Güneş Kralı’nı Talamh topraklarından bir daha geri dönmemek üzere uzaklaştırana kadar. Benimle misin? Evetse, kuşanın kılıcınızı ve asanızı, bugün en kutlu gün, bugün Absolum günü!

Üstteki girişi okuduktan sonra başınızda nasıl bir oyun fikri belirdi bilmiyorum fakat “Sen neyden bahsediyorsun değişik?” demediğinizi umuyorum. Lakin derseniz de şaşırmam zira bu yazıda sizlere anlatmaya çalışacağım oyun olan Absolum denenmemişi deneyip, bu güçlü misyonu layıkıyla gerçekleştiren bir üretim olarak dikkat çekiyor.

Absolum, bir tipler ortası karışım denemesi formunda tanımlayarak hafife alabileceğimiz bir oyun mutlaka değil. Tam bilakis, tüm övgüleri sonuna kadar hak eden, bütün ayrıntılarıyla bu yılın en uygun oyunlarından birisi!

Absolum’un gerisindeki stüdyolar

Absolum’u bu yılın en güzel oyunları ortasında görmeme sebep olan takımın arkasındaki firmaları tanıyarak başlayalım. Guard Crush Games, Beat ‘em up tipinin son devirdeki en başarılı üretimlerinden birisi olan Streets of Rage 4’in ardındaki firma. Supamonks, Fransa merkezli bir animasyon stüdyosu ve oyunun az sonra öve öve bitiremeyeceğim tüm sanat idaresi ve animasyon işlerinin akabinde onların parmağı var. Dotemu ise son periyotta beğeni toplayan oyunlarıyla (Ninja Gaiden: Ragebound, TMNT: Shredder’s Revenge, Marvel Cosmic Invasion) kelam ettirmeyi başaran, Beat ‘em up çeşidini resmen tekrar hortlatan ve unutulmaz IP’leri tekrardan bizlerle buluşturmayı misyon edinmiş, pek şeker ve çok sevdiğimiz bir stüdyodur.

Görebileceğiniz üzere ismi geçen üç stüdyonun güçlerini birleştirip bizi Talamh topraklarına gönderdiği Absolum’un başarısı gerisindeki firmaların kartvizitlerini düşününce pek de tesadüf değil. Guard Crush Games’in hünerli ellerinden yaratılmış yepisyeni bir dünyada geçen merak uyandırıcı bir kıssadan türemiş olan Absolum bu çıkış noktasıyla doğal olarak geçer not almayı başarıyor. Bir de bu oyunun Beat ‘em up ve Roguelite mekaniklerini en hakikat formda harmanladığını düşündüğünüzde tüm bu yanlışsız parametrelerin kusursuz bir oyunun işaretleri olduğunu anlamak hiç de güç değil.

Tatmin edici oynanış ve “bir çeşit daha” dedirten ilerleme sistemi…

Golden Axe üzere fantastik öğelerle bezenmiş Beat ‘em up oyunlarına karşı bir zaafınız varsa Absolum’u çok beğeneceğinize eminim. Akılda kalıcı karakterleri, tok vuruş hissi, düşman çeşitliliği, değişken etraf dizaynları ve seçim odaklı ilerleme sistemiyle her çeşidin bir evvelkinden farklılaşabildiği bir sistem kurmayı başarmış üretimciler. Bu da oyundan aldığımız keyfin her cinste artarak değişkenlik göstermesini sağlamış. Evet çıkış noktamız ve bitiş noktamız belirli lakin seyahatimiz her seferinde farklı bir macera yaşatıyor bize. Hani bizim seçimlerimizle form alan sayfalar ortasında geçiş yaptığımız “kendi öykünü oluştur” konseptli çocuk kitapları vardır ya, tıpkı onları okurken hissettiğimize emsal bir tecrübe yaşamamızı sağlamış Absolum. Bu bence muazzam bir şey.

Oyunun temel döngüsünde yer alan Roguelite öğeleri sayesinde her tıbbımızda farklı yeteneklere, özel güçlere ve değişik bir oynanışa sahip olabiliyoruz. Bunun üzerine seçebileceğimiz ve farklı mekaniklere sahip dört oynanabilir karakter de eklenince Absolum’un bize her çeşitte farklı bir oyun deneyimi sunabilmesi Beat ‘em up tipi bir oyun için hiç hafife alınacak bir muvaffakiyet değil. Hades, Streets of Rage ve Golden Axe kırması bir oyundan bahsediyoruz. Bunu merak uyandırır bir cihan, akılda kalıcı yan karakterler, keyifli oynanış, fevkalade görseller, animasyonlar, keyifli dövüş sistemi ve kalbinize dokunacak müziklerle birleştirmek her babayiğidin harcı değildir. Bahsi geçen üç firmanın bu derece oturaklı bir iş çıkarmış olması beni olağanüstü mutlu etti kıymetli isyancı dostlarım.

Dört de seçilebilir karakter eklediniz mi…

Absolum’un denetim edebileceğimiz dört karakter var demiştim. Hepsinin yetenekleri farklı. Kimisi çevik, kimisi güce dayalı lakin ağır, kimisi tek düşmana karşı daha başarılı, kimisi daha taşınabilir. Artık kısaca onlardan bahsedelim.

• Galandra: En başta seçebileceğimiz iki karakterimizden birincisi. Kendisi için bir Elf Warrior dersem başınızda bir fikir oluşur sanırım. Bana kalırsa oyundaki oynanışı en istikrarlı karakter kendisi. Uzun müddet onunla oynadım ve performansından hayli mutlu kaldım.
• Karl: En baştan seçebileceğimiz ikinci karakterimiz. Tüfekli Dwarf diyebiliriz kendisi için. Yakın aralıkta kuvvetli, uzak aralıkta tesirli tüfek atışlarıyla kaba kuvvet arayanlar için biçilmiş kaftan.
• Cider: Oyunda biraz ilerledikten sonra kilidi açılan birinci karakterimiz, çevik ninjamız. Kombo yapmayı seven ve daima taşınabilir kalmaktan hoşlananlar için en yanlışsız seçim olacaktır.
• Brome: Kilidi açılan ikinci karakterimiz. Galandra ile hayli mesai harcadıktan sonra kendisine geçiş yaptım. Bu karakterimizi havada süzülen bir kurbağa büyücü olarak tanımlamaktan gurur duyuyorum. Uzaklık koruyup işini uzaktan halletmeyi sevenlere öneriyorum kendisini.

Peki ya görseller, animasyonlar ve müzik?

Gelelim Absolum’un görsel ve sanat dizaynına. Yazının başında da belirttiğim üzere Supamonks’un oyunda kullandığı çizimler ve animasyonlar sahiden mükemmel. Karakterler, düşmanlar, etraf öğeleri, vuruş hissi ve düşman tepkileri dört dörtlük olmuş.

Müzik cephesindeyse Gareth Coker, Yuka Kitamura ve Mick Gordon üzere isimlerin katkıları göze çarpıyor. Hatta kısımlarda art fonda çalan müzikler o kadar güzel ki, kendinizi atmosfere kaptırmamak elde değil. Müzikler de dâhil kusursuz bir sanat tasarımı olduğu su götürmez bir gerçek.

Absolum’un tek oyunculu modun yanında 2 oyunculu Co-op (Online / Split screen) dayanağı bulunuyor. Split screen modunu deneme fırsatım olmadı lakin Online Co-op denemelerimden hayli keyif aldım. Ortada sırada temas kopması nedeniyle yolun yarısından sonra yalnız başıma devam etmek zorunda kaldığım durumlar oldu lakin yeniden de tecrübe olarak zevk aldığımı söyleyebilirim.

Her tıpta farklı karakterlerle değişik güç kombinasyonlarıyla başlama seçenekleri, çeşitli yol tercihleri, bekleyen yan vazifeler, yetenek ağacı geliştirmeleri ve eşya kombinasyonlarıyla tekrar oynama isteğinin hiç bitmeyeceği bir oyun döngüsü sunuyor Absolum.

Peki bu oyunun hiç mi eksiği yok? Elbette var. Roguelite mekanikleri nedeniyle işin içinde biraz talih da olduğu için bazen bosslar ya da seçkin düşmanlar çok güçlü denk gelebiliyor ya da elinizdeki yetenek paketiyle öldürmek çok güç olabiliyor.

Bir öteki sorun da öykü ve cihan ne kadar dolu görünse de her şey çok yüzeysel anlatılmış. Kozmosun geneline dair bir fikir sahibi olabiliyoruz lakin ayrıntıları ve karakterlerin geçmişi üzerine kapsamlı bir anlatı göremiyoruz. Birebir halde çok katmanlı ve aksi köşe dolu bir olay örgüsünden kelam etmek de güç. Bilhassa boss savaşlarında orta sahneler ya da animasyonlar çok karşıt vakitlere denk gelip kullandığınız yeteneğinizi boşa düşürebiliyor. Bunu yamalarla çözebilirler diye düşünüyorum.

Bununla birlikte oyuna yeni eklenecek haritalar ve karakterlerle öykünün derinleşip oynanışın çeşitlenmesiyle birlikte içeriğin genişlediği bir Absolum görmemiz işten bile değil. Lakin şu haliyle Roguelite cinsinin amiral gemisi oyunların sunduğu oyun müddetini sunamadığını görüyoruz ne yazık ki Absolum’un. Bu kimisi için bir eksi, kimisi içinse üzerinde durmaya değmeyecek bir detay olabilir. Ben çok takılmadım buna, oyunun uygun fiyatını da hesaba katınca.

Geldik mi maceranın sonuna!

Sonuç olarak Absolum, beni ziyadesiyle şad eden ve Beat ‘em up seven oyunculara farklı bir tat vermeyi başaran bir oyun olmuş. Tipler ortası geçişlerin tanınan olduğu bir periyotta bu türlü ayakları yere basan bir oyun takdiri sonuna kadar hak ediyor. Tahminen yılın oyunu olamayacak lakin 2025 yılı anıldığı vakit en unutulmaz oyunlar ortasında yer alacağı kesin. Absolum’un bahsettiğim üzere ufak tefek problemleri var. Ancak tıpkı vakitte temelleri o kadar güçlü ki, bundan sonra hiçbir standart Beat ‘em up’ın beni mutlu etmeyeceğini düşünmeye başladım. İşte bu türlü bir tesir bıraktı bende Absolum. Bence siz de bir baht verin bu güzide oyuna diyerek sözlerime nokta koyuyor ve Talamh’daki isyana katılmak üzere misyonuma geri dönüyorum!