Ustam bizim bir abyssal vardı
Path of Exile 2’nin ikinci döneminin yaşattığı hayal kırıklığını aşabilmiş değiliz. Ama ağızlardaki kekremsi tadı birazcık da olsa silebilecek yeni dönemimiz “The Third Edict” resmen start aldı.
Pek çok yenilik ile gelen yeni dönemi end game’ine kadar oynayarak deneyim ettim. Artık sıra görüşlerimi sizlerle paylaşmakta.
Yepyeni Bir Act
Bence bu dönemin en akılda kalıcı yanı Act 4’ün oyuna eklenmiş olması. Bildiğiniz üzere son iki dönem sırf 3 farklı bölgemiz ve bu bölgeler ilişkin öykü modüllerimiz vardı. Yeni dönemde öykü ve oynanış, Act 4 ile genişliyor.
Korkmayın, bu yazıda yeni Act hakkında spoiler vermeyeceğim (yalnızca birkaç boss imajı var). Geçtiğimiz hafta sonu düzenlenen ücretsiz aktiflikte oyunu beğendiyseniz, yazının devamını da gönül rahatlığı ile okuyabilirsiniz.
Ne diyordum? Hah, oynanış ve kıssa.
Path of Exile 2 hayatımı değiştirdi derken abartmış olmuyorum sanırım. 3. Dönem itibariyle oyundaki 500. saatimi devirmiş bulunuyorum. Uzun müddettir ARPG’ler içerisinde aradığım tadı PoE2’de bulmayı başardım. Hem de bunu, birinci oyunda sırf 2 saati olan biri olarak söyleyebiliyorum.
Peki nedir Path of Exile 2’nin alametifarikası? Oynanışı efendim. Oynanışı. Path of Exile 2, sunduğu mekanikleri, boss’ları, karmaşık düşmanları ile bir ARPG’den aradığınız tadı iliklerinize kadar almanızı sağlıyor.
Haliyle Act 4 de bu fikir ve ülkü ile hazırlanmış. Yeni bölgemizde kendimizi korsan üzere hissetmemizi sağlayan dev bir haritamız var. Bu haritadaki her kente gemi kullanarak erişebiliyoruz. Her adacık ve kent ana kıssanın kesimi olduğu üzere, yan kıssalara de mesken sahipliği yapıyor. Ve her adada birbirinden özel boss’lara erişebiliyorsunuz.
GGG düşman ile kısım tasarımı konusunda epey yaratıcı ve yetenekli bir takım olduğunu her yeni dönemde kanıtlayacak üzere. Bu dönemde da birbirinden farklı mekaniklere sahip boss’larımız var. Birtakım boss’lar bulundukları bölgeye özel güçlere sahip. Kimi bölgeler ise sizi zorlamak için elinden geleni yapıyor. Örneğin bir bölgede yıkılmış bir zindana gidiyor ve sert dalgaların içeriye vurduğu alanlarda düşmanlarla karşılaşıyorsunuz.
Yeni düşman tiplerimiz de hayli dikkat alımlı. Mesela oyuna davulcu arkadaşlar eklenmiş. Kan dolanımında eser ölçüde bira bulunan tribün davulcuları üzere hareket eden bu düşmanlar, etrafındaki öbür düşmanları buff’lıyor sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Bunlar davul çalarak size saldırıyor…
Tabii ki yeni düşmanlara karşı artık bizim de yeni silahlarımız var. Oyuncular yeni dönem ile birlikte birbirinden farklı skill gem’lere kavuştu. Birebir formda cephaneliğimiz, bir support gem’i birden fazla sefer kullanabilme özelliğimiz ile genişlemiş durumda. Yeni Act’a özel silah seçenekleri de uğraşı. Ayrıyeten artık koşabiliyoruz!
PoE2’yi Dark Souls yapan dodge roll mekaniği artık koşmamıza da imkan sağlayacak. PC üzerinde space tuşuna basılı tuttuğunuzda karakteriniz otomatik olarak koşmaya başlıyor. Bu koşu bir duvara çarptığınızda ya da ateş etmeye başladığınızda otomatik olarak kesiliyor. Lakin koşarken düşmanlardan hasar almamaya dikkat etmelisiniz. Zira bu olduğunda yere düşüyor ve kısa müddetliğine stun yiyorsunuz. Path of Exile 2’nin çok, çok acımasız bir oyun olduğunu unutmayın.
Acımasız demişken, yeni dönemimizin teması Abyssal Depths’e de değineyim. Abyssal sistemi PoE1’de de olan bir sistemmiş. Ancak bunun ufak değişiklerle bezenmiş hali PoE2’de de mevcut artık.
Haritada vakit zaman yeşil noktaların göründüğü bir bölge göreceksiniz. Bu bölgedeki düşmanları öldürmeniz halinde çukurlardan sandıklar çıkabildiği üzere, Abyssal Depths ismi verilen yeni bir zindana da girebiliyorsunuz. Bu zindanın son boss’unu keserseniz büyük mükafatlar sizleri bekliyor.
Tabii siz tekrar dikkatli olun…
Path of Exile 2, öyküsünü konuşma balonları ve Act’ler ortasındaki ara sahneler ile anlatıyor. Yeni dönemde da bu durum değişmemiş elbette. Ama birinci oyunu oynamamış oyuncular için kıssa başta biraz daha netleşmeye başladı.
İlk Act ile başladığımız arayışımız bu dönemin son Act’inde de devam ediyor. Ancak bu kere kendimizi end game’e atmak için farklı bir sona ulaşmak zorunda kalıyoruz. End game’e adım atmak için artık tüm senaryoyu baştan oynamak üzere bir saçmalık yok. Act 4’ten sonra karşımıza çıkan Interlude isimli üç kısa Act’i tamamladığımızda direkt olarak Ziggurat’ta buluyoruz kendimizi. Bu da dev bir artı.
Dediğim üzere senaryoyu spoil etmek istemiyorum. Lakin genel manada öykünün de “vasat üstü” olduğunu söylemekte yarar var.
Velhasılıkelam, Act 4 hakikaten PoE2’yi neden sevdiğimi bir defa daha hatırlamamı sağladı. Yeni boss’lar, yeni mekanikler, düşmanlar, ilgi cazip haritalar ve kısımlar ARPG severlerin açlığını tatmin edecektir.
Gamsız Gaddar Gangster
Yazının bu kısmını benim üzere PoE2 işçilerinin rahatlayabileceği bir inançlı alana çeviriyorum müsaadenizle. Gelin birlikte içimizi dökelim ve rahatlayalım.
Yukarıda belirttiğim üzere, ben PoE2’yi sahiden çok seviyorum. Lakin bu dönemle birlikte bu sevginin toksik bir bağ olduğunu fark etmeye başladım. Bu oyun bana ziyan veriyor arkadaşlar…
Neden olduğunu bilmediğim formda GGG; uygun yaptığı şeyleri bir başka döneme taşımamakta, berbat yaptığı şeyleri ise tamir edeceğim derken patlatmakta ısrarcı. İkinci dönemde yaşanan fiyaskonun üstüne oyunun yeni döneminin birinci hafta sonunda ücretsiz aktiflik fikri kimden çıktı örneğin?
Oyunun birinci saatlerinde oyuna girememeye alıştık lakin tüm hafta sonu boyunca irtibat meseleleriyle boğuşmak o kadar yordu ki anlatamam. Beni kapının önüne koymuş bir sevgilinin kapısını tekraren çalıyormuş üzere hissetmemi sağlayan şey ise, saat sabah 4’e hakikat oyun açılırken siyah ekranda kendi yüzümü görmek oldu. “Aman be” dedikten sonra kapattım oyunu.
Pazartesi günü tekrar başladığım denemeler sonuç verdi ve sonunda oyunu bitirip end game’e kadar gelmeyi başardım. Dediğim üzere Act 4 nitekim PoE2’yi neden sevdiğimi tekrar hatırlattı bana. Lakin end game, hani derler ya, “not so much”.
Tam 3 dönemdir şu end game ile ilgili değişiklikler bekliyoruz. Corrupted Nexus kovalamaktan, kule kovalamaktan gına geldi insanlara. Bu dönem bu bölgeye gelen tek yenilik “gizemli” haritalar olmuş. Evet, oynanışa renk katıyor fakat pişmemiş bir yemeğin üzerine sos yapmaktan ileriye gidemiyor bu haritalar.
Yetmiyor, oyundan düşmeler, ping problemleri ve crash’ler hala son sürat devam ediyor. Buradaki tek güzel değişiklik rollback’i kaldırmaları olmuş. Geçtiğimiz dönem oyun crash’lediği an yerden topladığınız para ünitelerinden tutun topladığınız her şey geri gidiyor ve kullandığınız anahtar ya da harita anında yanıyordu. Baktılar crash sıkıntısını çözemiyorlar, en azından rollback’i kaldıralım demişler… Artı alışılmış ki.
Gelelim trade sistemine… Yeni trade sistemini açıkladıklarında pek çoğumuz memnunluk çığlıkları attı biliyorum. Lakin burada da alicengiz oyunları yapmışlar…
Şimdi bildiğiniz üzere yeni trade sistemine artık oyuncular PoE2 trade sitesini kullanarak direkt sizin açtığınız pazardan eşya satın alabiliyor. Yani size DM atmasına, yanınıza ışınlanmasına, trade daveti atmasına falan gerek yok. Tertemiz bir sistem.
Bu sistemi açmak için evvel Act 4’ü bitirmeniz gerek. Buraya kadar her şey tamam. Ancak bu sistemi kullanmak için Merchant tab satın almak zorundasınız. GGG bunun için de oyunculara “premium stash tab’iniz varsa, Merchant tab yapabilirsiniz” müsaadesini verdi. Kusursuz değil mi?
Değil. Zira satırları yazdığım esnada şayet olağan stash tab’inizi premium yaptıysanız, merchant tab’e çeviremiyorsunuz. İnsanın üstünü başını yırtıp “NEDEN?” diye bağırası geliyor hakikaten.
Son olarak yeni Abyssal sisteminden de bahsetmek istiyorum. Üstte da söylediğim üzere, Path of Exile 2 acımasız bir oyun. Oyunların zorluğu ile rastgele bir derdim yok. Zati PoE2’yi sevmemin nedenlerinden biri de bu zorluğu. Ama Abyssal sistemi ile bu zorluk artık “adaletsizlik” derecesine geldi.
Aşağıda bıraktığım imgeye dikkatle bakın. Oyunun bu noktadaki zorluğu sırf boss’lar değil. Abyssal sistemi ile birlikte haritalarınızda üzerinize bir anda tonla rare boss geliyor. Bunların tamamı farklı özelliklere sahip olduğu için kurtulma talihiniz neredeyse sıfır. Her dönemde olduğu üzere “neye tek yedim ben ya?” cümlesini sık sık kuracaksınız.
Tabii ne olursa olsun, seviyorum bu oyunu. Şayet derdiniz yalnızca kıssayı oynamaksa, Path of Exile 2 size daha evvel hissetmediğiniz hisler yaşatacak. Ama hayatınızı oyuna gömmek üzere bir hedefiniz varsa sıkı durun; toksik bir bağa başlıyorsunuz.
