Esas silah zihnimizde
Çok konuşulan “Weapons” ile ilgili savlı yorumlar oldukça merak uyandırıcı. Açıkçası sineması izlemeden evvel elimizde yeni bir Longlegs olayı mı var diye biraz endişelenmedim değil. Fakat bu bahiste rahat olun çünkü emin ellerdeyiz.
Filmin karmaşık olay örgüsünü iç içe geçen öyküler üstünden anlatışı akla Magnolia ve Ucuz Roman üzere sinemaları getiriyor çabucak. Bir kaygı sinemasında bu tekniğin çalıştırılabilmesi güç olsa da direktör Zach Cregger bu zorluğu büyük oranda muvaffakiyetle aşmış. Lakin benim dikkat çekmek istediğim öteki numaraları da var Weapons’ın.
Weapons sıradan bir Amerikan kasabasındaki tıpkı sınıftan çocukların bir gece apansızın ortadan kaybolmasıyla dramatik ve gizemli altyapısını ustalıkla kurarken sinema boyunca bu gizemi sürdürmeyi de ihmal etmiyor. Kaybolan çocukların sınıf öğretmeni, acılı bir veli, bir polis memuru ve öteki sürpriz karakterlerin birbirleriyle kesişen hikayelerini hepsinin bakış açısından deneyimlemek bir dehşet sineması için güçlü bir tercih olsa da direktörün senaryoya eklediği nüanslar ve başarılı kurgu sayesinde çalışıyor. Direktörün bir öbür kıymetli dokunuşu da sinemanın rahatlıkla bunaltıcı olabilecek tonuna sağlıklı dozda güldürü enjekte etmesi ve bunu abartıya kaçmayacak halde sunabilmesi. Yani evet, yer bayağı ürkünç sahneler var, yer yer komik sahneler var ancak bir de bu ikisinin karışımı olan sahneler var ki işte sinemanın temel parladığı yerler bu anlar oluyor. Elbette dehşet sinemalarının düsturu olduğu üzere burada da derimizin altına kıvrılan bir paranoya hissi sinema boyunca peşimizi bırakmıyor. Sebepsizce kaybolan çocukların yaşattığı travma herkesi farklı etkiliyor. Kimisi bunun için çocukların öğretmenini suçlarken öğretmen de kendini bu tekinsiz ve meçhul durumda bulunca devayı işleri biraz daha kendi eline almakta buluyor.
Tam da bu noktada devreye giren grotesk güldürü anlayışı, kaygının tekinsizliğiyle absürdün netliğini muvaffakiyetle birleştiriyor. Bu pek beklemediğim atak bende tam karşılığını bulamasa da ön gösterimden edindiğim izlenimler bu tercihlerin genel kitlenin epey güzeline gittiği tarafında. Yani sinemaya giden herkes o denli yahut bu türlü sinemadan şad da ayrılacaktır yalnızca bana tam geçmeyen kısımlar var. Fakat direktörün bir evvelki işi Barbarian’ın üstüne de misliyle koyduğunu da belirtmeden geçmeyelim. Her işinde bu türlü üstüne koyacaksa Cregger’ın takip edilesi bir direktör olacağını öngörmekse sıkıntı değil.
Weapons rahatlıkla yılın en yeterli endişe işlerinden birisi ve ortaya karışık havası çabucak herkesin içinde bir şeyler bulabileceği zenginlikte. Yalnızca bu faziletleri bile sineması sinemada çok keyifli bir seyirlik yapıp ve 2025’in unutulmazları ortasına ismini yazdırıyor.
Editörün Notu: Bu yıl ne hoş kaygı sineması yaptı gerçekten. Weapons da hak eden, kurgusu, sürprizleri ve dehşetengiz atmosferiyle üst sıralarda yer almayı katiyen hak eder. Hatta birtakım kabuslarınız sayesinde daha şenlikli hale gelebilir.
Filmin Notu: 3,5 / 5
Yönetmen: Zach Cregger
Oyuncular: Julia Garner, Josh Brolin, Alden Ehrenreich, Benedict Wong
IMDB Notu: 8
