Yerli ve Ulusal Amnesia – Outlast’imiz güzel olsun!
Ne vakit ki bu topraklardan çıkan oyunlara “Türk yapımı” diyerek sempatiyle yaklaşmayı bırakırız, sanırım o vakit kesimde de gelişmeye başlayacağız. Biz daha fazla elindeki imkanları randımanlı kullanıp daha akılcı ve yenilikçi olan üretimlere heyecanlanır durumdayız şu sıralarda. Ya da tipe biraz kendi yorumunu katıp farklı olmaya çalışan oyunlara. Death Relives’i bu noktada başarılı bulduğumu söylemem lazım. Her ne kadar güzel yapmaya çalıştığı kimi şeylerde ziyadesiyle tökezlese de oyunun yapım kalitesi benim kendisine önyargı duymadan ve biraz da zalimce yaklaşmamı sağladı.
Aztek Efsaneleri
Birinci şahıs kamera açısından oynadığımız bir endişe macera oyunu Death Relives. Oyunun bütün yapısı Aztek Yaradanı Xipe Totec’ten kaçmanız üzerine kurgulanmış. Oyunda Adrian isminde bir karakteri yönlendiriyoruz ve daha başlar başlamaz aksiyonun içerisinde buluyoruz kendimizi. Otomobilde annemizle birlikte hareket halindeyken yolun ortasında duran bir cesedi incelemek üzere duruyoruz. Annemiz bize otomobilde kalmamızı söyleyip cesede yaklaştığında ceset ayaklanarak annemizi bayıltıyor; oradan da annemizi kucaklayıp ormanda kayboluyor. Peşlerinden gittiğimizdeyse kendimizi bir köşkte buluyoruz. Oyun bu noktadan sonra şekillenmeye başlıyor ve annemizi aradığımız bir seyahate çıkıyoruz.
Konunun art planını ve oyundaki olayların dayanak noktasını Aztek rabbi Xipe Totec ve İspanyolların Aztekleri istilası oluşturuyor. Aztek Mitolojisine nazaran Xipe Totec tarımın, vefatın, tekrar doğumun yaradanı olarak tanım edilmekte. Oyun her ne kadar tarihi gerçeklere dayansa da alternatif bir cihan yaratarak Azteklerin İspanyolları yenip topraklarından uzaklaştırmaları ve Xipe Totec’in bununla birlikte güçlenmesi üzerinden yürümüş. Bunu da olayların odak noktasına Yeden ismindeki kurgusal bir savaş kahramanını koyarak gerçekleştiriyor. Oyun ilerleyişinize bağlı olarak kimi noktalarda Yeden’in halkı için yaptıklarını ve ilahlarla olan konuşmalarını size geçmişten imajlar göstererek anlatıyor ve siz de bunlardan örnek alarak oynayışınızı şekillendiriyor, yaptıklarınıza mana kazandırıyorsunuz. Yeden’in kıssasına şahit olmak ve Azteklerin tarih sahnesinden silinişlerinin bir “Ya o denli olsaydı?” senaryosuyla anlatılması bu tip kıssalardan hoşlananların kesinlikle güzeline gidecektir. Oyun ilerledikçe olayların aykırı köşe yaptığı yerlerle de karşılaşıyorsunuz.
Death Relives’in en sevdiğim yanlarından biri de oyunla birlikte kullanabileceğiniz cep telefonu uygulaması oldu. Oyunun başlangıç ekranındaki QR koduyla uygulamayı indirerek oyunla eş vakitli kullanabiliyorsunuz. Bu uygulama Adrian’ın cep telefonu halinde ve Whazzup, toplumsal medya ve ileti üzere seçenekler var. Whazzup üzerinden aslında bir yapay zekâ olan babamızla bağlantı kurarak bulmacalar konusunda yardım alabiliyoruz. Oyun dünyasının her tarafında ufak tefek şifreler ve QR kodlar var. Bunlar cep telefonunuzdaki uygulamayla etkileşime giriyor. Hatta bazen telefonunuza arama bile gelebiliyor.
Yaşayan korku
Güzel kelamlara biraz orta verip oynanışa geçtiğimizdeyse işler pek güllük gülistanlık değil. Denetimlere alıştığınız ve ana mekaniklerin size anlatıldığı birinci 15- 20 dakikalık kısımda oyunun kendi içerisinde ufak çaplı bir kimlik buhranı yaşadığını görüyoruz. Death Relives bir dehşet oyunu; buna kuşku yok, elbette o denli fakat birinci birkaç kaygı ögesi sizi yerinizden zıplatan tipten ani ses ve manzarayla kendini gösterip sonradan sessiz sessiz ilerlemeye mecbur bıraktığı için oyundan ne beklemeniz gerektiğini tam kestiremiyorsunuz. Birinci birkaç zıplatma da oyuna güya gif üzere aktarıldığı için ilerleyen süreçte karşılaşacaklarınızın kalitesinden de kuşku ediyorsunuz. Neyse ki bu çok uzun sürmüyor ve zıplatan endişeler yerini atmosferik baskıya bırakıyor.
Atmosferik baskıdan kastım da meskenin içerisinde daima gezinen Aztek Tanrısı(!). Siz bir yandan annenizi arayıp bir yandan bulmaca çözerken Xipe Totec meskenin içinde gümbür gümbür bir oraya bir buraya koşuşturup sizi arıyor. Bu noktada elinizdeki imkanlar kısıtlı. Ya o görmeden bir dolaba yahut sandığa saklanacaksınız ya da silahınızla Xipe Totec’i vurarak etkisiz hale getireceksiniz. Birincisinin pek bir numarası yok; boss size yaklaştığında bir dolaba girip bekliyorsunuz. Ve daha birkaç saniye öncesine kadar peşimden koşuşturan ilah ben bir dolaba girdiğimiz anda izimizi kaybedip tehditler savurmaya başlıyor. Bu ortada ne hikmetse binanın içerisinde yüzlerce sandık ve dolap var. Hepsi de bizim içine girebilmemiz için boş ve dışarıyı görebilmemiz için ızgaralar yapılmış. Ayrıyeten hepsinin üzerinde de Aztek motifleri var; belirli ki kıymet biçilmez eserler. Fakat gelin görün ki mutfaktaki ocağın yanına Aztek sandığı koymuşlar… İşte bu kadar da mal değeri bilmeyen beşerler bu köşkün sahipleri!
Saklanmak ve Xipe Totec’i öldürmek kesin tahlil olmuyor doğal ki. Saklandığınız vakit Xipe Totec bulunduğunuz dolaba yaklaşıp incelemeye başlayabiliyor. Bu noktada bazen uzaklaşıp gidiyor bazen de küçük bir oyun başlayarak nefesinizi tutmanız gerekiyor. Küçük oyun kolay lakin oyunun optimizasyon problemleri yanlışsız noktalarda gerçek tuşa basmanızı zorlaştırabiliyor. Şayet öldürmeyi tercih ederseniz Xipe Totec birkaç saniyeliğine yere çöküyor ve bu esnada kendisini bıçaklayarak ölüler diyarına gönderebiliyorsunuz. Burada oyun size kısa müddetliğine Xipe Totec’siz bir tecrübe sunuyor. Oyunun kurgusuna nazaran bileğinize taktığınız, Xipe Totec’in nerede olduğunu gösteren “pusula” tohumumuz Xipe Totec ölüler diyarına gittiği vakit kurban kanına gereksinim duyuyor. Bu nedenle etrafta hayalet üzere dolaşan rahipleri öldürerek kanlarını şırıngaya çekmeli ve tohuma enjekte ederek Xipe Totec’i tekrar dünyaya döndürmelisiniz. Yoksa kısa bir mühlet sonra siz ölüyorsunuz. Yalnız unutmayın, Xipe Totec gerçek dünyaya her döndüğünde öldürülmesi daha da zorlaşıyor.
Ölümden kaçış yok…
Oyunun başında zorluk seviyesini seçme talihiniz var. Ben oyunu “zor” seviyede bitirdim. Bu düzeyde oyunun arabirimindeki görseller yok oluyor ve kaç kurşununuz kaldığını yahut tohumun canını göremiyorsunuz. Bunun bir üst seviye zorluğuysa oyunun Hardcore hali, yani öldüğünüzde oyun bitiyor. Vefatlar hususundaysa oyun resmen fantezi yapmış. Xipe Totec’in çok çeşitli “Fatality”leri var. Yeri geliyor kalbinizi söküyor, yeri geliyor mızraklarını fırlatıyor. Bu bahiste kendisinin hayal gücü hayli geniş.
Fakat ne var ki bu kaçıp kovalama işi bir noktadan sonra çok sıkıcı olmaya başlıyor. Oyunun zorluk seviyesi arttıkça Xipe Totec daha süratli hareket ettiği için sizin de ona uygun halde tepki göstermeniz gerekiyor. Birebir anda hem kaçıp hem de bulmaca çözme işi, bir yandan da ayak seslerini takip edip yakında bir yerde saklanacak bir dolabı hazırda tutmanız gerektiği için oyunun tamamı sahiden gergin bir hal alabiliyor. Oyunun büyükçe bir kısmı dolabın içinden dışarı bakarak size bağırıp çağıran Xipe Totec’in hareketlerini takip etmek üzerine. Dolabın içerisindeyken görüş alanınız hudutlu ve Xipe Totec’in hareketleri bir noktadan sonra kolay kestirim edilebilir olduğundan “Bir an evvel uzaklaşsa da yoluma gitsem” diye bekliyorsunuz. Bununla birlikte bir noktadan sonra dolapları karıştırarak sizi arayan bir ilah olgusu komik gelmeye başlıyor. Beklerdim ki sizi bir dolapta bulamayınca hudutlu bir formda dolabı yahut etraftaki eşyaları parçalasın yahut meskenin içerisinde tahribat yaratıp birtakım yerleri geçilmez kılsın, yeni yollar oluştursun. Yahut keşke oyun dünyasını biraz daha tanıyabilmemiz için tarihi bilgilerin yanı sıra oyun içerisine saçılmış notlar yahut etkileşimler daha fazla sayıda tutulsaymış.
Kalite kontrol
Tüm bunların haricinde oyunda ne yazık ki genel bir bitmemişlik hissi, bir kalite kontrolü eksikliği fark ediliyor. Oyunun 2024 yılında çıkan demosu oyunun hangi sürümüne ilişkin bilmiyorum ancak güya hiçbir ekleme yapılmamış. Çok minik bir ayrıntı tahminen lakin incelediğimiz tam sürümün giriş ekranında hâlâ 2024 yazıyor. Her ne kadar birtakım görsellerin oyunun final versiyonunda mevcut olmayabileceği üretimciler tarafından belirtilmiş olsa da oyunun tanıtımlarında kullanılan ve çıkış tarihi görüntüsünde gösterilen enstantanelerin ve karakter modellemelerinin bir kısmı oyunda yok. Kamera yaptığınız hareketlere kıyasla olağandan çok daha fazla sallanıyor. Optimizasyon sahiden çok makus ve oyun çok fazla çöküyor. Yalnızca belirli noktalarda kayıt edebildiğiniz için bütün ilerleyişiniz bu yüzden çöp olabiliyor. Fazla sayıda kusurla karşılaşıyorsunuz; örneğin oyunun son kısımlarında Xipe Totec’in kapılara takılıp geçemediğine ve köşk kısımlarında rahiplerin yerin içine girdiklerine çok sefer şahit oldum.
Xipe Totec’in çok korkutucu ve hoş tasarlanmış modellemesi büyük bir artı. Oradan oraya koşuştururken ortalama olarak 6-7 saatlik bir oyun tecrübesiyle en azından parasının hakkını veriyor diyebilirim. Olağan bu mühletin hatırı sayılır bir kısmını saklanmak ve ızgara ortasından sağı solu gözetlemek oluşturuyor. Türkçe seslendirme olduğu için bu formda bir tatmin duygusu yaratıyor. Ancak oyunun oynanış dinamikleri ve küçük kusurların fazlalığı optimizasyon sorunlarıyla birleşince sonlu bir oyun zevki sunuyor. İndirime girdiğinde yahut teknik kısım biraz daha stabil hale çekildiğinde deneyebilirsiniz.
