Theseus’un Gemisi de diyebilir miyiz şu noktada?
Antik filozoflar ortasında meşhur bir tartışma hususudur Theseus’un Gemisi. Özetle, Atina’nın efsanevi hükümdarı Theseus’un gemisini koruma edebilmek için tahtaları çürüdükçe yenileriyle değiştirilmesi durumunda bir gün geminin yepyeni modüllerinden geriye hiçbir şey kalmadığında hâlâ Theseus’un gemisi mi sayılacağı yoksa farklı bir gemi haline mi geldiği sorusuna karşılık arar. Diablo IV’ün yedinci dönemi olan Season of Witchraft’ı oynarken de aklımdan tam olarak bu benzetme geçti; çünkü çıktığı günden bu yana dış sınırları genel olarak tıpkı kalsa da iç aksamının tam değiştiği bir Diablo IV var karşımızda. Daha düzgün ve daha güçlü olan kısımları da var bu sayede, sadece yenilenmiş olmak ismine özgünlüğünü kaybetmiş tarafları da.
Season of Witchraft, aslında çoğunlukla evvelki dönemlerin olumlu noktalarını toplayarak “Best of” karışık kaset haline getiren bir dönem. O yüzden çok aşırı değişik ve yeni bir şey beklemeyin pek. Tam olarak da bu sebepten birinci duyurulduğunda pek bir heyecan yaratmamıştı bende. Yani Occult Gem’ler beğenilen fakat Dönem 1’deki Malignant Heart’lara mantık olarak çok benziyor; Headhunt’lar ve Witch Power’lar deseniz Dönem 2’nin Vampir temasını alıp cadılara uyarlamışlar üzere duruyor… “Eee biz bunu esasen oynamadık mı?” diye sorguladım ayrıntıların açıklandığı yayını izlerken. Lakin sonra oynarken eğlendim mi? Eğlendim. Evvelki dönemlerin karışık kaseti olabilir lakin elde olanı yeterlice rafine edip birbirine yapboz üzere geçirince oynaması keyifli bir dönem çıkmış ortaya.
Kafası artık geldi…
Bir müddettir kıssa olarak hafif, mekanik olarak ağır dönemler görüyorduk Diablo IV’te. Witchcraft’la birlikte kıssa de bir sefer daha ağır basmaya başlıyor. Alışılmış o denli 5 saatlik senaryo oynayacağız da sonrasında nefes kesen sinematiklerle tabanınız düşecek üzere bir beklenti oluşmasın. Yalnızca Vessel of Hatred’da gerçekleşen birtakım konuların suda yarattığı dalgalanmaları görüyoruz. Mephisto’nun güçlerinin Tree of Whispers’a kahır çıkarttığını öğrenmiştik esasen; burada da bilgi karşılığında mutabakat yaptığı bireyler öldüğünde onların başlarını toplayıp kısımlarından sarkıtan ağacın sıkıntılarına daha ayrıntılı bir bakış atıyoruz.
Ağaca asılı olan başlar gizemli bir formda kaybolmakta ve üzerine bir de Sanctuary’nin dört bir yanını kötü bir çürümüşlük sarmakta. Hawezar’ın cadıları ve ağacın şahsen kendisi tarafından kayıp başları bulup bu gizem perdesini aralama işi de bize veriliyor. Böylelikle “Headhunt” ismi verilen yeni aktifliğin faal olduğu bölgelerde ava çıkıyoruz. Öykü en kolay ve özet haliyle bu türlü; değişik birtakım sürprizler ve trajedilerle dolu, kısa lakin beğenilen bir öykü olmuş. Beğendim lakin biraz daha uzun olsa, sona erdiği noktadan sonrasında neler olduğunu da biraz daha işlese daha tatmin edici olabilirmiş.
Hikâye işin sosu fakat ana yemeğe, yani döneme eklenen yeniliklere gelelim. Headhunt etkinliğimiz var demiştim. 3 tanesi olağan bölgelerde 1 tanesi de Nahantu’da olmak üzere her an etkin 4 tane Headhunt bölgesi oluyor haritamızda. Bu bölge ağzına kadar Whisper’la dolu ve burada her Whisper tamamladığınızda “Exposed Root” denilen kökleri açığa çıkartıyorsunuz.
Bunlara tıkladığınızda bir ihtimal içerisinden bir “kaçak” çıkabiliyor -ki bunu bir boss dövüşü olarak düşünebilirsiniz. İçinde kaçak yoksa da çokça ekipman ve gereç atarak klasik loot piñatası misyonu görüyorlar. Ha, kaçak varsa ufak bir ihtimalle bu çürümüş vücuda bağlı bir başa sahip olabiliyor. Şayet baş varsa yaşadınız! Zira hem kıssada hem de dönem mekaniklerinde ilerleyişiniz bu başlara bağlı. (Daha sonraları bulacağınız bir iksirle baş çıkma talihini arttırabiliyorsunuz) Genel olarak Headhunt bölgeleri ikinci dönemin Blood Hunt’larına benzemiş anlayacağınız. Ağır formda düşmanla dolular ve bir yerden bir yere gitmeye çalışırken daima bir şeylerin patlayıp çatlaması sonucunda süratli halde düzey kasmak için çok ülküler. Kasmak istediğiniz Hardcore karakter falan varsa tam sırası bu dönem.
Kafa konusuna geri dönecek olursak: Exposed Root’u açtınız, içinden bir adet başa sahip kaçak çıktı; kestiniz, kafayı çantaya attınız. N’apacaksınız? Başların öncelikli kullanım alanı Occult Gem’lere dönüştürülmek. Bunları direkt mücevher slotlarına takabiliyorsunuz. Resist ve armor gemleriyle kapışmak zorunda kalmasınlar diye direkt Occult Gem’lerin tamamı 160 Armor ve %8 All Resist özelliğiyle geliyor bu ortada. Bu Gem’lerin de kendi içinde üç farklı düzeyi var (Magic, Rare, Legendary) ve mesela Legendary olanı yapabilmek için öncelikle belirli iki tane Magic, bir tane de Rare gem’e sahip olmanız gerekiyor. Eee, Rare’i yapmak için de iki tane Magic gerekiyor. Bu türlü böyle istediğiniz Occult Gem’leri toplayana kadar bir oldukça Gem yaratacak, haliyle de çokça başa muhtaçlık duyacaksınız. Doğal bir yerden sonra elde fazladan başlar birikmeye başlıyor; o vakit da isterseniz bu başları Restless Rot yahut bu dönemin Reputation gayesi olan Coven’s Favor kazanmak için harcayabiliyorsunuz.
Bir de yeniden bu Headhunt’ları yaparken kazandığımız Restless Rot var -bunu da yeniden Witch Power’ları açmaya ve güçlendirmeye harcıyorsunuz. 4 tane güç haricinde hepsini ilerledikçe cadılardan açabiliyorsunuz. O 4 tane “kayıp” gücü açmak içinse rastgele bir zindanda “Lost Altar”a denk gelmeniz lazım. Bu altarlar bayağı ender, ben şimdiye kadar iki tane bulabildim yalnızca -ki Season Journey’imi ve güçlerimi falan tamamladığım düşünülürse biraz fazla ender olduklarını düşünüyor…dum ki, benim bu yazıyı yazmamın üzerinden geçen vakitte Blizzard bir yamayla Altar’ların çıkma ihtimalini arttırdı. Artık çok daha rahat ve sık karşılaşabiliyor olmanız lazım yani.
Bütün bu mekanikler, birbirleriyle uyumlu çalışan sistemler falan uygun beğenilen. Lakin tonla farklı farklı aktiflik olsa da kimi şeylerin eksikliği tekrar kendini belirli etmeye başlıyor bir yerden sonra. Bunu bugüne kadarki yedi dönemin tamamını da enine uzunluğuna oynamış, Season Journey’lerini büsbütün bitirmiş biri olarak söylüyorum alışılmış ki. Çok uzun müddettir oynamadıysanız ya da birinci sefer başlıyorsanız her şey yolunda ve muhtemelen de çok keyif alacaksınız. Ancak benim üzere çıkan her dönemde mesai yaptıysanız dediğim üzere birtakım sorunlar artık kendini hissettiriyor.
Nedir bu sorunlar? Vessel of Hatred incelemesinde de söylemiştim, artık end-game olarak ortalarından seçebileceğiniz tonla aktiflik var, evet. Lakin şu noktada bunların hepsi birebir sonuca vardığından bir yerden sonra en süratlisini tercih edip başkalarını görmezden gelmeye başlıyorsunuz. Ve ekipmanınızı belirli bir düzeye getirdikten sonra da tek yapabileceğiniz şey olarak geriye Paragon 300’e kasmak kalıyor. Onda da tek yapmanız gereken şey tıpkı The Pit kısmını (abartmıyorum) binlerce sefer dönüp dönüp baştan yapmak ve geçen dönem “Uzun sürmesi düzgün aslında ya” dedikten sonra bunu birazcık deneyip geçirdiğim beyin uyuşması sonucunda benim bile saldığımı da belirtmek istiyorum. Bu sefer kasma süreci biraz daha güzelleşmiş olsa da hâlâ oyun sonunda Path of Exile’daki Atlas ya da Last Epoch’taki Monolith gibisi bir meta-ilerleme sistemine muhtaçlık duyduğu muhakkak oluyor yani Diablo’nun.
Yoksa bu biçimde devam ederse A-RYO’ların “fast food”u olarak birinci birkaç haftada çılgınca tüketilip sonra bir rafa kaldırıp unutulan oyun olmaya mahkûm olacak üzere duruyor…
- İnceleme – Diablo IV Dönem 5: Season of the Infernal Hordes
- İnceleme – Diablo IV Dönem 4: Season of Loot Reborn
