Yapay zekanın yapamayacağı sanat
Bir şey diyeyim mi, burası kendi dükkanım olsaydı hiç inceleme yazmaz, 20 ekran manzarası, 2 tane de gif ile, ki onları da yakın dövüşün nasıl olduğunu göstermek için koyardım, karşınıza çıkardım. Sonra derdiniz ki “Mert ne bu postmodern ayakları?”.”N’abıyım oyun böyle” derdim yanıt olarak. Zira Neva da GRIS üzere bir his oyunu, bir tecrübe, bir sanat yapıtı. Herkesin alacağı şey farklı, o yüzden böylesine soyut, görmenin okumadan çok daha nitelikli olduğu bir yerde kalkıp da uzun uzun oyunu anlatmak yersiz bence. Aslında toplam oyun mühleti de kısa, ne söylesem tecrübesi baltalayacak. Bu yüzden yazıdan daha çok ekran imgesi göreceksiniz.
Ben bu türlü “artist artist” konuşsam da natürel ki bahsedilmeye kıymet şeyler var. Mesela Neva’nın teması GRIS’e nazaran daha besbelli sınırlarla çizili. Kırmızı pelerinli bonus saçlı savaşçı Alba ile kurt dostu Neva’nın kıssası lanetleri def etme üzerine heyeti. Olağan orta boşlukları siz dolduruyorsunuz. Ve yeniden birden çok alt hususları da kendinizce yorumluyorsunuz. Bunlardan en güçlüsü sevgi, ve bir ömür yaşanan sadakat. GRIS bir aidiyet arayışı, kabullenme iken Neva’da çaba, var oluş alt metinlerini aldım ben daha çok. Geliştirici Nomada Studio’nun yaptığı bu seçimin de oyunun yakın dövüşlere sahip olmasından geldiğini iddia ediyorum.
GRIS’te olmayan bu yakın dövüşler Neva’da önemli yer tutuyor. Öylesine eklenmek için eklenmemiş oyuna. Bilhassa boss savaşlarının sayısı ve ayrıntılı karakter dizaynları bu uğraşı ispatlar nitelikte. Lakin maalesef oyun ilerledikçe bir derinlik göremiyorsunuz. Kurt dostumuz Neva büyüdükçe ciks haraketler yapıyor ancak dövüşlerde büyük bir değişim hissi yaşanmıyor.
Oyun iddia edeceğinizin bilakis kolay değil, en az birkaç sefer öleceksiniz. Bu yüzden Nomada’nın eklediği Kıssa Modu, zorluk istemeyenlerin tercih edeceği mod ve eklenmesi muhakkak çok hakikat bir hareket olmuş. GRIS üzere bir tecrübe isteyen bir kitle görüyordum zira internette.
“GRIS üzere bir deneyim” isteseniz de Neva her manada GRIS’ten daha fazlasına sahip. Daha uzun ve ayrıntılı orta sahneler, ilmek ilmek işlenmiş animasyonlar, efektler, veee incelemenin en başından beri konuşmak istediğim o hususa, nefes kesici ortamlara. Artık bir sanat yapıtı nasıl övülür, ne üzere betimlemeler, ithaflar yapılır bilemiyorum. Yanımda fular da yok aksi üzere. Fakat Neva, müzelerde sergilenmeyi hak edecek hoşlukta, uzun uzun bakmalara doyamayacağınız bir estetiğe sahip. GRIS’ten bile daha düzgün renk kullanımları, rastgele durduğunuz yerin bile ekran imgesi almaya paha olması akıl alır üzere değil, süper bir muvaffakiyet. Hayatımda hiç 3 dakikada bir F12’ye bastığım bir oyun oynamamıştım. Gerçekten, 4,5 saatlik oynanış süremde 90 ekran imgesi almışım. Utanmasam tüm oyunu kaydedeceğim de utanıyorum işte.
Tüm bu hoşluğun destekçisi, ortamı güçlendiren sesler, bu oyunda daha çok tınılar, tıpkı GRIS’teki üzere Berlinist’in elinden çıkmış ve sizi Neva’nın büyüleyici dünyasına çekmeyi başarıyor. Oyundaki 4 mevsim ve kurt dostumuz Neva’nın ilerleyen yaşı farklı bir atmosfer içerse de Berlinist nerede ne hissedeceğimizi çok düzgün anlamış.
Neva, birebir GRIS üzere bitirdiğinizde yüreğinize unutamayacağınız hisler yerleştiren bir tecrübe. Bu biçim oyunlarda içeriği olabildiğince az bilmek o kadar yeterli bir oyun keyfi sağlıyor. Bu yüzden şu ana kadar gördükleriniz sizi memnun ettiyse koşun kendinizi Alba & Neva sadakatinin kollarına atın.
