Artık Düşünmeden Yaptığımız El Sıkışma Hareketinin Kökeni Nereden Geliyor? Sembolik Bir Anlamı Varmış!
El sıkışmak, sosyalleşmemizin vazgeçilmez hareketlerinden biri. Birçoğumuz artık bunu düşünmeden yapıyoruz, nereden geldiğini bilmiyoruz. Kökenine dair kimi fikirler var.
Tokalaşmak/el sıkışmak, beşerlerle olan etkileşimimizin aksiyona dökülmesi. Anlaştığımızı gösterirken, iş bağlarken, yeni biriyle tanışırken, selamlaşırken… Otomatik olarak birbirimizin elini sıkıyoruz.
Peki neden bilhassa bu hareket? Neden el sıkışmayı ortak bir muahede hareketi hâline getirdik? Hazırsanız geçmiş periyotlara hakikat bir seyahate çıkalım.
Barışın ve sadakatin temsili.
Antik dünyada el sıkışmak; mezar taşlarında, taş levhalarda, dekorlarda görülebiliyor. Antik Yunan periyodunda ise iki insan ortasındaki barışın, silah taşınmadığının sembolüydü.
Orta Çağ’da şövalyeler birbirinin kolunu sallayarak gizli silahları ortaya çıkarmaya çalışırdı. Yani bir barış hareketi olarak ortaya çıktığı düşünülüyor. Ayrıyeten eğilmekten daha eşitlikçi bir hareket olarak kabul ediliyordu.
El sıkışmanın Amerika’da yaygınlaşması ise bir Hristiyan tarikatı olan Quakerlar ile başladı. Hiyerarşiden ve toplumsal rütbeden uzak, demokratik bir hareket olarak görülüyordu. Makamlarından bağımsız olarak herkes birbiriyle el sıkışıyordu.
Evrimimizin bile bir sembolü.
Kökeni her ne olursa olsun, Texas Üniversitesi Psikoloji Profesörü Cristine Legare’a nazaran tokalaşmak, insanların dokunmaya değer veren toplumsal hayvanlar olarak evrilmesinin bir sembolü. İnsanlara en yakın canlılar olan şempanzelerde de avuç içiyle dokunma hareketine rastlanabiliyor.
Hatırlarsanız Covid-19 periyodunda el sıkışamamak hepimize ne kadar sıkıntı gelmişti. Hatta yerini doldurmak için çeşitli hareketler bile geliştirmiştik. Bu bile, el sıkışmanın hayatımızdaki değerinin büyüklüğünü deliller nitelikte.
