Men of War II – İnceleme

Bu incelemeyi okumak için sistemli bir internet temasına sahip olmalısınız…

Senaryo moduna epeyce ehemmiyet veren bir oyun düşünün. Bu oyun İkinci Dünya Savaşı üzere kıymetli bir olayı husus alsın. Oyunun görsel anlatısından tutun da ses dizaynına kadar, ünitelerine kadar, savaşlarına kadar her şeyi çok âlâ araştırılmış olsun. Sonra gidip bu hoş oyunu internete bağlı kalma zorunluluğuyla çıkarın. Üstüne oyun için satın aldığınız sunucular o kadar dandik olsun ki öykü modunu oynarken bile lagdan geçilmesin.

Evet sevgili Oyungezerler, varsayım edebileceğiniz üzere bu hudut bozucu deneyimin gerisindeki isim Men of War II ve inanın üstteki paragrafı yazarken kendimi dizginledim. Aslında temelinde kusursuz bir oyunun yapı taşları var ve potansiyel yüzünüze yüzünüze vuruyor. Hatta oyunun içeriği de sağlam diyebilirim. Hani laf olsun diye birbirinin kopyası olan misyonlar yok. Her öykü modunda yeni bir ayrıntıyla, olmadı oyuna bakış açınızı değiştiren yeni bir mekanikle tanışıyorsunuz.

Oyunda ne içerik var diyorsanız yalnızca öykü modunda bile üç farklı senaryo ve bu senaryoların içinde de en az altı tane büyük misyon bulunuyor. Misyonlar de kısa değil ve bazen deneme yanılma yapmanızı gerektirebiliyor. Hatta dürüst olmak gerekirse birtakım ünitelerin işe faydalılığı o kadar durumsal ki kısmı geçebilmek için gerçek stratejiyi bulmak vakit alabiliyor. Yeniden de bu deneme yanılma kısmı çok keyifli bir macera.

Bu senaryolara ek olarak iki tane de “tarihsel” operasyon var ve bu iki operasyonun içerisinde de yedişer tane daha büyük misyon bulunuyor. Bonus misyonlar, prosedürel co-op senaryoları, dört farklı ana cephe ve online maçlar derken Men of War II için üzülmemek elde değil. Tüm eksiklerine ve zaaflarına karşın oyunun geliştirilmesinde kan ve ter dökülmüş, kaliteli bir çıktı hedeflenmiş. Lakin yolun bir noktasında işler zıt gitmeye başlamış olmalı ki oyunun üstü forma altı eşofman olmuş. İnternet gerekliliğini formülden çıkarsak bile oyunun birtakım noktalarının çağın gerisinde kaldığı gerçeğini görmezden gelemiyorsunuz.

İnternet irtibatı zarurî kardeşim!

Hani oyun kusursuz olur, kusursuz olur ve yapısı itibariyle oyuncuyu kesintisiz bağlı kalmaya mecbur bırakır, o vakit bu karara anlayış gösteririm. Helldivers 2 üzere bir oyun yaptığınızda bu elzemdir mesela. Üstelik bu çeşit bir oyun yapınca oyun motorunun belli yüklerini sunucu tarafına taşıyabiliyor ve oyuncuyu bir nebze de olsa rahatlatabiliyorsunuz. Ama senaryo modu için bile her daim internet teması istemek büyük bir saçmalık.

Men of War II’de vazifeye başlayınca oyunu neredeyse asla durduramıyorsunuz. Yani siz menü gezintisi yapsanız bile o artta devam ediyor, vakit akıyor. Diyelim acil bir işiniz çıktı, geçmiş olsun. Yarım saat bir şeye bakıp gelmek istediniz, eh mümkünatı yok.

Üstelik oyun içinde interaksiyon gerektiren kimi hareketler de sunucu tarafına bağlanmış durumda. Bu da standart bir geliştirme prosedürü aslında ancak sunucularınız makûs olunca oyuncu bu aksiyon için bir üniteyi o etkileşime sokarsa yandınız. Üniteniz kilitleniyor ve sunucudan cevap alana kadar orada o denli armut üzere dikiliyor. Senaryonun başından beri bağ kurduğunuz ünitelere oyunun saçmalığı yüzünden veda edip sinirlenebilirsiniz.

Tek kişilik senaryolarda bile oyun lag’dan geçilmiyordu. Ben inceleme için oynarken durum içler acısıydı. Daha sonra toparladılar mı bilemiyorum ancak Steam incelemelerine baktığımda hâlâ misal düşüncelerden şikayet edenlerin olduğunu gördüm. Mevzubahis lag tolere edilebilir düzeyde olsa keşke ancak değil. Birden fazla komut vermek istediğinizde ya da el çabukluğuyla tüm ünitelerinizi ışık suratında yönetmek istediğinizde lag yüzünden başınız allak bullak olabiliyor. Zira iki komut gecikmeli gerçekleşirken üçüncü komut bir anda gerçekleşiyor. Bu da süratli tuşlarla yaptığınız sonraki atamaların birbirine karışmasına sebep oluyor.

Ortaya çıkan kaosu siz düşünün efendim. Bir de bu oyun çok oyunculu moduyla geliyor ve hatta asıl emeli da bir tık daha düzgün Company of Heroes olup pazardaki o tartışmalı boşluğu doldurmaktı aslında.

Bir de kendi Discord sunucularında biz oyunculardan “pozitif Steam incelemesi” istedikleri bir ileti vardı. Olağanda bu yasaktır ve Steam bu cins talepleri gördüğü yerde cezalandırır lakin topluluğa giden bildiri iki gün içerisinde silindi. Oyunun incelemeleri son günlerde biraz olumluya kaydıysa bilin ki bu arkadaşların oyuna sadık kitleden inceleme istemesinden dolayıdır.

Çorbamsı bir UI, çağ dışı kalmış modeller…

Strateji oyunları genelde görsel olarak olağanüstü olurlar. Hatta o kadar kusursuz olurlar ki savaşı denetiminize alınca kamerayla yaklaşıp ünitelerinizin animasyonlarını takip etmek istersiniz. Oyunun gerçekçi görsellerini de ortada bit takdir edesiniz gelir. Men of War II’de bu türlü bir beklentiye girmeyin derim. Yani Aziz Eru affetsin fakat 2004’te çıkan Codename: Panzers – Phase One görsel olarak çok daha doyurucu bir imal. Akranlarıyla ve yakın vakitte çıkan rakipleriyle kıyaslamaya gerek bile duymuyorum.

Oyunun arayüzü de öğrenmeyi ne kadar zorlaştırsak o kadar düzgündür diye düşünülerek tasarlanmış olabilir. Taşlar rayına oturunca o karışık çorba hissiyatı gidiyor ve oyunun denetiminde hissediyorsunuz lakin o bu etaba gelmek için 20 saat gömmek dizaynda birkaç yanılgı var diye bas bas bağırıyor.

Hele ki bu kadar karmaşık bir oyunda UI anlatıcı ve görsel manada destekleyici olabilecekken bu türlü zayıf kalması üzücü olmuş. Üstelik oyunun birden fazla betasında yer almış biri olarak bu sorunların farkında olduklarını da biliyorum. Güya bir noktada sıkıntıları çözemedikleri için çıksın da nasıl çıkarsa çıksına getirilmiş üzere.

Men of War gitmiş, daha berbat Company of Heroes gelmiş…

İkinci Dünya Savaşı’nı bahis alan strateji oyunları ortasında Men of War ve yan oyunlarının yeri başkaydı. Kimliğini başkalarından daha acımasız ve hardcore olmasına borçluydu ve bu oyunda sıradanlaşma baş göstermiş. Oyunun hayranları da bu değişiminden pek mutlu değil gibiler. Reddit ve Steam forumlarında pek çok kişi bu durumdan hayli rahatsız olmuş ve katılmamak da elde değil. Oyunun kimliği değişmiş; değişmemiş demek nitekim sıkıntı.

Hani neredeyse Oblivion’dan Skyrim’e geçiş kadar devasa bir kolaylaştırma var ortada. Skyrim efsanevi bir oyun olduğu için bu tenkit oklarından o kadar da etkilenmemişti natürel. Men of War II’nin pek bu türlü bir talihi yok, zira onu kurtaran bir özelliği yok.

Bunun sebebi de az çok aşikâr aslında. Serinin hayranları bilir. Men of War II aslında öteki bir projeydi. Yeniden MoW serisine ilişkin, F2P yani oynaması ücretsiz bir oyun geliştiriliyordu. Daha fazla oyuncu çekmek, oyunu servise dönüştürmek ve kolaylaştırma stratejisiyle oyunculara sistem içerisinde para harcatmak ana amaçtı. Tahminen yansılardan ötürü, tahminen de hardcore stateji oyunundan bu kadar da kolay bir üretim çıkaramayacaklarından bu projeden vazgeçtiler ancak MoW II’de görüyoruz ki bu yaklaşımdan izler kalmış. Hatta tutarsızlıklara bile sebep olmuş.

Gönül isterdi ki gerçek bir Men of War deneyimi yaşayalım lakin bu oyuna kısmet değilmiş.