Bir gemi, sonsuz uzay, mükemmel karakterler
[ Neden Çok Sevdim köşemizde tesirinden uzun müddet çıkamadığımız oyunları, bizi en çok etkileyen yanlarıyla birlikte anlatıyoruz. ]
Bilgisayar oyunlarıyla tanışmam hayli eskilere dayanıyor. Ufacık yaşta ekran başında kah Mario ile prenses kurtardım kah forvette Roberto Carlos ile gol aradım. Çeşit çeşit tipten çok fazla oyun oynadım. Aklım başıma gelmeye başlayınca ise iki tipten kopamadım. Birisi futbol menajerlik oyunları ki mevzumuzla hiç alakası yok. Oburu de rol yapma oyunları. İstanbul’da yaşasam bile özünde küçük bi balıkçı kasabası olan Tuzla’da büyüdüğümden dışardaki dünyayı keşfetme arzum daima çok yükseklerde olmuştu. Hatta bir noktada beni dünya bile kesmiyordu uzayın derinliklerini merak ediyordum ki imdadıma Mass Effect yetişti.
2008 yılına gelene kadar çok fazla RPG oyununu yalayıp yutmuş olmamdan ötürü İngilizce konusunda en azından okuduğumu anlamakta pek meşakkat yaşamıyordum. Esasen halihazırda KOTOR 1 ve 2’yi çok defa bitirmiş ve doğal olarak KOTOR 2’nin birinci kısmıyla sonsuz kez cebelleştiğim için Mass Effect’i görünce aşık olmam çok uzun sürmedi. Oyun aslında 2007 yılında çıkmış fakat bizim buralara çabucak gelmemiş sanırım ya da ben çabucak farkına varmamışım, neyse ki geç olmuş ancak güç olmamış. Burada neden Mass Effect serisini çok sevdiğimi anlatacağım, oyun tarihini Eser Abi esasen mükemmel bir formda burada ve burada iki kesim olarak anlatmış. Seri derken ben içine Andromeda’yı da dahil ediyorum. Evet linç yemeye hazırım lakin benim de söyleyeceklerim var!
Bir Gemi (Bir De Gemicik)
Normandy isimli uzay gemisi bana tam olarak meskenin içerisindeki odamı anımsatıyor. Mesken kendi başına bir galaksi ise içerisindeki en büyük konfor alanım odam. Başka odalarda çok vakit geçirsem de kendimi inançlı ve huzurlu hissedebiliyorum. İşte Mass Effect oynarken de her keşfin, misyonun, maceranın akabinde kendimi Normandy’e sağ salim atabilmenin huzurunu daima yaşadım. Oyun serisi aslında süper yan karakterleriyle bağ kuruma işini ders alınacak bir halde kapatıyor. Lakin gemiyle bile bu türlü bağ kurabilmek her oyunun yaratabileceği bir hissiyat değil. Çeşitli romantizm anılarını da içerisinde bulunduran Normandy’i Andromeda’da göremeyeceğimi bilmek oldukça üzücüydü.
Tempest kötü bir gemi değil fakat asla orijinalinin yerini tutamaz. Daha çok tatile gidince kalınan apart dairesi üzere ya da yazlık mesken üzere bir şey. Yeniden bir konfor alanı ancak ne tam olarak sana ilişkin ne de tam seni yansıtıyor. Biraz buruk ve periyodik bir his. Ne palavra söyleyeyim bu yazıya başlarken gemi hakkında bu kadar konuşacağımı iddia etmiyordum lakin çok özlemişim bi adedim Normandy’i ortada bir yazlığa gitmek istersem Tempest’te hazır duruyor. Legendary Edition bu pandemi periyodunda çok âlâ gelecek, hissediyorum. Konutun içerisinde problemden patlamak yerine Normandy’de bir kapanma devri bizleri bekliyor.
Sonsuz Uzay
Tuzla Sahil’in karşısından Bayramoğlu gözükür. Geceleri hava temizse karşıyı net bir halde ışıl ışıl görürsünüz. Biraz öteye gitseniz Pendik az aşağısı Gebze yani başı muhakkak, sonu muhakkak bir yer. Hayal gücü buraya sığmayınca kafayı kaldırmaya başlıyorsunuz ve keşfedecek kocaman bir uzay sizleri bekliyor. İşte Mass Effect beni en çok burada yakaladı sevgili Oyungezerler… Bir gemiye atlayıp galaksi keşfetme hissi, bunları yaşarken bir yandan çok değerli kararlar vermeniz gerekiyor öte yandan da insan bağlarınızın düzgün olması gerekiyor. Mahallede maç yaparken pas verme arbedesine benzemiyor bu tartışmalar mazallah koca dünya bir anda patlayabilir.
İşin Andromeda tarafı da tekrar bu noktada devreye giriyor. Kıssa manasında ve yan karakterler manasında yepyeni üçlemeyle uzunluk ölçüşemese de Andromeda’da çok hoş bir keşif hissi var. Ya da bana o denli geldi. Lakin uzay gemisine atlayıp yepisyeni bir galakside farklı farklı gezegenler keşfetmek bu yine doğuş hissi beni Andromeda’ya oldukça bağladı. Tahminen de çok oyunsuz bir periyotta ismi Mass Effect diye bu kadar etkilendim lakin sanmıyorum. Zira oyuna hayli saat gömdüm ve yalnızca bu keşif duygusu hatrına çok fazla yanılgıyı göz arkası ettim. Çok âlâ, başyapıt bir oyun demiyorum Andromeda’ya lakin öbür üçünün içinde barındırdığı o keşif hissini pek layığıyla yerine getirdi benim için. Yazlık konutum Tempest’i de sevgiyle anarak yola devam.
Muhteşem Karakterler
Garrus Vakarian! İsmin asilliğine bakar mısınız güya Game of Thrones evreninden fırlamış da ejderhaları dize getirecekmiş üzere duruyor. Zati karakteri itibariyle de Garrus yanınızdaysa kendinizi inançta hissediyorsunuz. Muhtemelen Mass Effect tarihinin en sevilen karakteri Garrus’tur, şahsen benim o denli. Takıma zeka ve strateji gerektiğinde danışmanız gereken isim ikinci ve üçüncü oyunda daima birebirdi, Mordin Solus. Kendisi birinci etapta biraz çok bilmiş üzere gözükse de onu tanımaya başlayınca yaşadıklarını ve vermek zorunda olduğu kararları öğreniyorsunuz. Bu noktadan sonrada Mordin sizin için bir can yoldaşı haline geliyor. Oyun serisindeki yan karakter seslendirmeleri bu karakterlerle bağ kurmayı hayli hoş bir yola sokuyor.
Garrus ve Mordin birinci aklıma gelen ikili oldu muhtemelen en çok vakti bu ikisiyle birlikte geçirmişimdir. Alışılmış Urdnot Wrex (sonrasında Grunt’ı da evladım üzere sevdim. Her ne kadar C-Sec otomobilini ateşe verse de…) üzere Krogan ırkının en büyük cengaverlerinden birini es geçmek de mümkün değil. Ya da başındaki akvaryumla her vakit Mysterio ile bağdaştırdığım Tali’yi de hiç unutmayacağım. En büyük aşkım Liara’nın yeri ise bir NPC’den öte ülkü eş kıvamındaydı benim için. Gözüm hala başkasınıı görmüyor. Bu türlü daha çok sayıda karakter Mass Effect külliyatı içerisinde yer alıyor. Yalnızca Companion olarak değil oyunda diyaloğa girdiğiniz karakterlerin aklınıza bile gelmeyecek hayat kıssaları zati Mass Effect’i en eşsiz kılan ayrıntılardan birisi. NPC’lere bu kadar derinlik katan çok az oyun var, BioWare bence farkını en çok bu derinlik kısmında belirli ediyor.
Kısacası sevgili Oyungezerler benim için Tuzla’da başlayıp şu anlık Andromeda’da son bulan bu serüvende çok fazla karakterle çok fazla anı biriktirdim. Galaksiler, gezegenler keşfedip oraların yazgılarıyla oynadım. Bazen çok eğlendim bazen verdiğim bir kararın ceremesini misliyle çektim. Lakin daima Mass Effect dünyasını çok sevdim. Birinci üç oyun tadında yeni bir Mass Effect’i bir daha görebileceğimizi sanmıyorum fakat esasen onlar oldukları haliyle hoşlar. Yeni Mass Effectler kesinlikle çıkacaktır tahminen dört olur tahminen öteki bir isimle olur. Umarım yeni oyunlarda da çok fazla bireyle yollarımız kesişir, yeni kederler edinir, yeni tahliller ararız. Apayrı gezegenlerde apayrı umutlara yelken açarız. Zira bu dünyadan kaçmak isteyen Oğuzlar da bitmez koca uzayda keşfedilecek yerler de…
