Kenya’nın sıcak topraklarında, bayanlar kendi seslerini yükseltmek ve özgür bir hayat sürmek için kararlılıkla bir ortaya geldiler. İşte bu kararlılık da Umoja Köyü’nü doğurdu: Bayanların yönettiği, erkek baskısına karşı bir sığınak, umut ve dayanışma merkezi.

Umoja’yı yalnızca bir bölge olarak adlandırmak hakikat olmaz. Burası tıpkı vakitte bir direniş kıssası, bir başkaldırının manifestosu ve bayanların güçlenme gayretinin simgesi hâline geldi.

Peki ancak nasıl oldu da bayanlar, erkek şiddetinden uzakta kendilerine ilişkin bir köy kurabildiler?

Kadına şiddet yalnızca ülkemizle sonlu değil maalesef. Dünyanın her bölgesinde bu sıkıntıyla karşı karşıyayız.

Kenya’da bunlardan yalnızca birisi. Umoja Köyü, erkek şiddetinden kaçan bayanların oluşturduğu bir bölge olarak anılıyor. Kenya’nın Samburu ilçesinde yer alan bu köyde yalnızca bayanlar var, erkeklerin girmesi yasak.

Samburu’da bayanlar, ikinci sınıf insan, tabiri caizse erkeklerin “malı” olarak görülüyorlar. Tacize, tecavüze uğrayan bayanlar, eşleri tarafından kirli olduğu gerekçesiyle terkediliyorlar. Anlayacağınız çok fazla içler acısı durum yaşanıyor.

Kenya bayanlarının aydınlık yüzü Rebecca Lolosoli, 1990’da 14 bayanla birlik olarak bu köyü kurdu.

Rebecca Lolosoli

Kadına şiddete ve zorla evlendirilmeye karşı olan Rebecca, yıllar evvel bu direnişin fitilini ateşleyen isim olmuştu. Üstelik kendisi de bu tarifsiz acıları yaşamış birisi. Bir küme erkek tarafından şiddete uğrayan Rebecca, bu fikri hastanede yatarken düşündü.

Samburu geleneğine nazaran bayanlar, erkeklerle bir ortada bulunamıyorlardı. Fakat kurulan bu köyde bayanlar, 11 yaşından küçük çocuklarla, diledikleri üzere özgür bir formda yaşıyorlar.

Peki nasıl geçiniyorlar?

Köyde yaşayan kadınların neredeyse hepsi, geçimlerini takı satarak sağlıyorlar. Bölgeye gelen turistlerin de bedelli taşlardan hazırlanan takılar, ilgilerini çekiyor. Üstelik bu gelirle bir okul bile kurmuşlar.

Üstelik her bayan, kazancının %10’unu muhtaçlıkları desteklemek için köye bağışlıyor. Bu köyde erkek namına hiçbir şey yok, bu durum da Umoja bayanlarını diledikleri üzere yaşamaya teşvik ediyor.

Köydeki bayan nüfusu, genç ve evlenecek yaşa gelen bayanların köye katılmasıyla giderek artıyor.

Sadece bayanlar değil, yetimler, çocuklar, terk edilenler… Herkes bir ortada yaşıyor, 2015’te köyün nüfusuna bakıldığında 47 bayan ve 200 çocuk vardı. Her geçen gün ise sayıları artıyor. Erkek çocukların da köyde bulunduğunu, ama 18 yaşına geldiklerinde burayı terk etmeleri kuralı koyulmuş.

Köyde herkesin eşit haklara sahip olduğu, herkesin kelam sahibi olduğu biliniyor. Eşitlik ve adaletin sağlandığı, her kararın birlikte alındığı bu köy, memleketler arası toplulukta da kabul görmüş durumda. Kenya sivil toplum örgütleri ve kültür bakanlığı da köye olan dayanaklarını esirgemiyorlar.

İstenmeyen evlilikler, şiddet, taciz ve toplumun bir belası hâline gelmiş birçok olayın tam karşısında duran Umoja Köyü, dileriz ki bir ışık olmaya devam eder.

Kaynaklar: Guardian, Atlas Obscura

İlginizi çekebilecek öbür içeriklerimiz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir