Cadıların Hep Sivri Şapkayla Tasvir Edilmesinin Aklınıza Bile Gelmeyecek Sebebi
Cadıları düşününce aklımıza gelen birinci şey sivri ve uzun şapkaları ve bir süpürge oluyor. Pekala neden yıllar boyunca bu betimlemede hiçbir değişiklik olmadı?
Orta Çağ’da da artık de cadının “sivri uçlu siyah şapkası” oldukça meşhur. Masallara bile mevzu olan bu olayın sizce temel sebebi ne olabilir?
İşte tüm bunlar, uzun bir tarihe dayanan ve vakitle nasıl şekillendiğini gösteren enteresan bir öyküye sahip. Gelin bu öyküye yakından bakalım.
Her şeyin başlangıcı, dini bir inanca dayandığı düşünülüyor.
17. yüzyılın ortalarında İngiltere’de Hristiyan mezheplerinden şad olmayanlar tarafından ortaya çıkmış bir mezhep olan Quaker hareketinin yükselişi ile dini inançlarıyla çarpıcı bir görünüm bir ortaya geldi: Sivri uçlu, konik şapkalar.
Bu şapkalar, Quaker kadınlarının sembolik giysilerinden biri hâline gelmişti ve vakitle cadı şapkası olarak bilinen bir imajı da güçlendirdi.
Quaker’ların inançları, o vaktin toplumsal normlarına karşı radikal olarak kabul ediliyordu.
Kadın ve erkeklerin eşit olduğu ve kadınların vaiz olabileceği fikri, klâsik İngiliz monarşisine ve Kilise’ye karşı bir tehdit olarak görülüyordu. Bu yüzden Quaker’lar cadılıkla suçlandı.
Bu da zamanla “cadı şapkası” olarak bilinen klâsik bir imajı pekiştirmiş oldu. Ama cadı şapkasının kökeni yalnızca burayla sonlu değil. Orta Çağ Avrupa’sının kimi bölgelerinde, Yahudi erkeklerin giydiği sivri uçlu başlıklarla ilişkilendirilmeye başlandı.
İlk başta isteyerek giyilen bu şapkalar, 1215’ten sonra papalık kararnameleriyle mecburî hâle geldi.
Yahudiler, kimliklerini belirginleştiren bir simge olarak bu şapkayı giymeye başladılar. Böylelikle cadı şapkasının kökeni hem dini inançların hem de toplumsal zorlamaların karmaşık bir etkileşimiyle şekillenen değişik bir kıssaya sahip oldu.
Siyah elbiseler, siyah çizmeler ve sivri uçlu, geniş kenarlı siyah şapkalar… Tüm bunlar vakitle bir cadıyı tanımlayan besbelli özellikler hâline geldi.
Yahudilerin “Judenhat” olarak isimlendirilen şapkaları, Quaker’ların başlıkları…
Hepsi de belli bir topluluğu yahut inancı temsil etmek için kullanıldı. Vakitle bu şapkalar, kara büyü ve cadılıkla özdeşleşti.
Bugün, gerçek cadılar sivri şapka takmasalar da bu şapka, pop kültürde ve öykü kitaplarında hâlâ karanlık büyücülük sembolü olarak kaldı.
Cadılarla ilgili okumak isteyebileceğiniz öteki içeriklerimiz:
