Hindistan’ın yollarında, nötr gri ve beyaz tonların monotonluğunu canlı tuvallere benzeyen kamyonlarla renklendirilen bir görünüm var. Ülkemizdeki kamyonlara baktığımızda onların ne kadar tekdüze olduğunu görüyoruz. Pekala Hindistan’da neden bunun tam aykırısı?

Hindistan’ın yolları, yalnızca nakliyat aracı olmanın ötesinde, bir kültür ve sanat platformuna dönüşen kamyonlarla süslü.

Bu süslemeler Hint kültürünün bir yansımasıyken tarihi de hayli eskiye dayanıyor: II. Dünya Savaşı’na kadar eskiye…

1920’lerde İngiliz Bedford kamyonu akınıyla Hindistan’da kamyon nakliyatına olan ilgi de arttı.

Bedford kamyonlarının popülerliğiyle kamyon sahipleri kabinlerine karmaşık ahşap süslemeler yaparak kamyonlarını şahsileştirmeye başladılar. 1940’larda ise kamyon nakliyeciliği yaygınlaştıkça, şirketler, kamyonlarını eşsiz logolarla süsleyerek rekabetçi bir pazar oluşturdular.

Bu süslemeler vakitle, otobüslerdeki dekorasyonlara misal şekilde müşteri çekmeyi amaçlayan detaylı dizaynlara dönüştü.

Hindistan’ın bağımsızlığını kazanmasından sonra bile Bedford’ların tesiri devam etti. Hatta mahallî üretime bile başlandı.

Bu kamyonların tasarım mirası, sonraki kuşak Hint kamyonlarının temelini de oluşturmuştu. Kamyonların estetik özellikleri üzerinde de kalıcı bir tesir yarattı.

Ancak Hindistan’ın bölünmesiyle, kamyon sanatında birtakım farklılıklar meydana geldi. Hindistan ve Pakistan ortasındaki din, mevzuat, lisan ve bölgesel faktörlerden kaynaklanan farklılıklar, her ülkenin kamyon sanatında eşsiz özellikler geliştirmesine yol açtı.

Kamyonlar, savaş makinesi olarak ortaya çıktıkları II. Dünya Savaşı’ndan sonra, ülkenin temel hayat ögelerine dönüştü.

Günümüzde Hindistan’ın yollarını gören herkes, bu renkli kamyonların her yerde olduğunu görür. Bu araçlar, yalnızca nakliyat değil; birebir vakitte birer kültürel tabir aracı olarak da hizmet veriyorlar.

Yani II. Dünya Savaşı’ndan bu yana kökleri uzanan bu sanat, estetik manzaradan fazla Hindistan’ın renkli ve canlı karakterini yansıtıyor.

Kamyonların üzerine değerli bildiriler işleniyor.

Mesela “Blow Horn” (Korna Çal) gibi sözler, kamyon şoförlerini tehlikeler konusunda uyarırken “Beti Bachao, Beti Padhao” üzere sloganlar, bayan hakları ve eğitimi konusunda farkındalık yaratıyor.

Kamyonların üzerinde yer alan semboller ve objeler, manevi inançlara ve nazara karşı muhafaza amaçlı olarak kullanılıyor. Bunlar ortasında kadınlık hissini simgeleyen gözler ve berbat ruhları uzak tutmak için asılan şeytan fotoğrafları, İlah olarak inandıkları inek çizimleri de var.

Ayrıca bu sanat, halkı kültür ve sanata da teşvik eden kıymetli bir öge.

Kamyon sanatı, Hindistan’ın kültürel kimliğinin değerli bir sembolü hâline gelmiş durumda. Bu süslü ve renkli kamyonlar, Bollywood sinemalarında ve müziklerinde dikkat cazip bir biçimde yer alarak cümbüş sanayisindeki varlıklarını da sağlamlaştırdı.

Uzun yol şoförlerinin ‘ev’ olarak da kullandıkları araçlar, hem kendilerini evlerindeymişçesine rahat ettiriyor; hem de Hindistan’ın yıllardır süregelen kültürünü yansıtmaya devam ediyor.

Kaynaklar: Enroute Indian History, Hyperallergic

İlginizi çekebilecek başka içeriklerimiz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir