Klostrofobikler Okumasın! 85 Milyonluk Tüm Türkiye Nüfusu İstanbul’da Yaşasa Ne Olurdu?

İstanbul, Türkiye’nin en kalabalık ve en büyük kenti olarak aslında ağır nüfusa sahip. Lakin, hayal edin ki bir gün İstanbul’un nüfusu 85 milyon bireye ulaşmış olsun. Pekala, bu türlü bir durumda neler olurdu?

İstanbul’un mevcut nüfusu olan yaklaşık 16 milyon. Bu kalabalık halihazırda kentin altyapısını ve kentsel ömrü önemli formda etkilemekte.

Diyelim ki bir biçimde tüm Türkiye İstanbul’da yaşamaya başladı ve bu sayı birdenbire 85 milyon şahsa yükseldi.  Klostrofobik olmayanı bile klostrofobik yapacak bu durumda ne olurdu dersiniz?

Bu tatsız senaryoya geçmeden evvel küçük bir hesaplama yapalım. Şu anda İstanbul’da kişi başına düşen alan 349 m2. 

İstanbul’un yüzölçümü yaklaşık 5.462 km2 ve bu alanı yaklaşık 16 milyon civarında olan nüfusa oranladığımızda kişi başına 349 m2 düştüğünü görüyoruz.

Aynı yüzölçümünü 85 milyonluk bir nüfus için hesapladığımızdaysa elde ettiğimiz sonuç 64 m2 oluyor.

Şimdiden bir bunalma geldi değil mi?

Peki diyelim ki bu senaryo gerçekleşti ve daima birlikte yaşamak zorunda kaldık. Ne üzere değişikliklerle yüzleşirdik?

Yüzleşeceğimiz birinci ve en büyük tesir, daha evvel de söylediğimiz üzere kişisel alanımızın daralması olarak öne çıkıyor. Buna bağlı olarak, bu kadar insanı bir kente sığdırabilmek için yapılacak kentleşme ve altyapı çalışmalarının sıklaşacağına şahit olmamız da çok yüksek mümkünlük.

Bu sebeple, İstanbul’a sığışma maceramızla birlikte hayat formlarımız büyük ölçüde değişecektir. Bu çeşitli formlarda gerçekleşebilmekle birlikte, yüksek katlı konutların artması, konutların daralması ve yeşil alanlarda azalış görülmesi biçiminde değişiklikler görülebilir.

Ayrıca bu kadar kişiyi barındırmak için çok fazla konut yapılması gerektiğinden kentin birçok alanında yeni konutlar yapılması ve aşırı bir kentleşme görülmesi de beklenen çıktılar ortasında.

Sahi, bu kadar insanı sığdırmak için ne kadar konut inşa etmemiz gerekecek ki? Çabucak onu da hesaplayalım.

Her konutun 100 metrekare her konutta da 4 kişinin yaşadığını varsayalım.

Dümdüz varsayımsal bir hesapla ulaştığımız sonuç 21.25 milyon konut oluyor. Yani bu kadar insanı barındırmak için İstanbul’da toplam 21.25 milyon daire olması gerekiyor.

Tabii bu hesapta farklı zevklere hitap etmek için farklı boyutlarda daireler, bahçeli meskenler vb. çeşitler hesaba katılmadı. Eşitlikçi bir senaryo kurduk diyelim.

“Ee öbür ne olurdu?” dediğinizi duyar üzereyim. Birazda toplumsal ömürden bahsedelim.

Küçük bir Hindistan haline gelen İstanbul’umuzda zati herkesin üst üste yaşayacağını bir gerçek. Bu sebeple, çok kalabalık ve çeşitlilik toplumsal ömrü çok derinden etkileyecektir.

Eğitim, toplumsal etraf, iş ömrü vb. birçok alan aşırı nüfus fazlalığından etkileneceğinden ötürü bu alanlarda verimsizleşme görülebilir. Ek olarak 85 milyon lişiyi denetim altında tutmak zorlaşacağından, suç oranında artış olması da mümkün.

İyi yapılacak bir kent planlama ve altyapı çalışmalarıyla insanların kent hayatındaki konforu bir nebze korunabilir doğal. Fakat en güzel kent planlama çalışması bile yapılsa kalabalığın tesirinin derinden hissedileceği kesin üzere görünüyor.

Kişisel alan denilen şeyin tıpkı Hindistan’da yok oluşu gibi ülkemizde de yok olduğuna şahit olmamız mümkün.

Çevre kirliliği, hayat kalitesini düşürebilir!

85 milyon insanın tıpkı kentte yaşaması bu kadar büyük insan popülasyonun yaratacağıkirliliği de tek bir kentin üstlenmesi anlamına geliyor.

Özellikle artan insan yoğunluğu sebebiyle başta trafik olmak üzere çeşitli sebeplerle yaşanacak etraf kirliliği, başa çıkılması gereken temel sorunlar ortasında yer alacaktır.

85 milyonluk bir nüfustaki tüm iş gücünün İstanbul üzere nispeten küçük bir kent altında toplanması da fabrikalaşmanın İstanbul üzerine ağırlaşacağını gösterdiğinden, fabrikaların yaratacağı kirlilik de hayat kalitesini derinden etkileyecektir.

Bu sebeple, bu türlü bir durumda kentin her istikametiyle yine düşünülmesi ve planlanması gereken devasa bir dönüşüm yaşanır. Bilhassa konut, altyapı, kentsel planlama ve etraf idaresi üzere alanlarda radikal değişiklikler gerekecektir.

Özetle bu durum, İstanbul’un yalnızca bir metropol değil, birebir vakitte Türkiye’nin ve hatta bölgenin değerli bir odak noktası olarak rolünü tekrar tanımlayacaktır ve tahminen de distopik bir senaryo ortaya çıkartacaktır.

İlginizi çekebilecek başka içeriklerimiz: