Dünya Ağacı’nı tekrar yeşertmek bize düştü
Ne vakit Nors Mitolojisi ile ilgili bir oyun görsem çabucak takip listeme alırım. Roots of Yggdrasil de bu biçimde listemde yerini almış oyunlardan birisiydi. Steam Strateji Festivali’nde demosunu oynamış, beğenmiş ve merakla beklemeye başlamıştım kendisini. Erken erişim için bir fırsat çıkınca da değerlendirmemek olmazdı. Ben de bu bahtı kullanayım, kendisine biraz daha yakından bakayım istedim. Bakalım neler görmüşüz…
Dünya Ağacı’nın kısımları ortasında bizleri neler bekliyor?
Roots of Yggdrasil, bizleri Raganarök, yani Nors Kıyameti’nin çabucak sonrasına götürüyor. Dünya yine kurulacak ve beşerler da hayatlarına yeni baştan başlayacaklar. Lakin bu söylendiği kadar kolay değil. Kıyametin izleri her yerde kendini gösteriyor ve hala devam eden tehditler var. Geriye kalan bir avuç insan, bir yandan kendilerine inançlı bir sığınak ararken bir yandan da bu tehditlerle başa çıkmak zorunda.
Ekibimizin macerası da tam olarak bu noktada başlıyor. Gemimize atlamış, kara modülleri ortasında mekik dokuyor ve kıyameti geride bırakmaya çalışıyoruz. Bu esnada bir yandan da vakte karşı yarışıp Ginnungagap’a (Nors Mitolojisi’nde Dokuz Diyar’ın yaratılmasından evvelki sonsuz boşluk) yakalanmamak lazım.
Oyuna ismini veren Yggdrasil, yani Dünya Ağacı, Ragnarök esnasında parçalanıp gitmiş ancak kökleri dünyanın farklı köşelerinde varlığını sürdürüyor. Biz de bu köklerden yeni umutlar filizlenmesi için uğraşıyoruz. Yggdrasil’in kökleri yalnızca o umutların yeşermesi için değil, gemimizin hareket edebilmesi için de gerekli. Münasebetiyle her yeni kara kesiminde bu köklerin olduğu yerlere ulaşıp onları yeşertmeye çalışıyoruz. Sonrasında da Yggdrasil’in kolları ortasında bir sonraki gayeye yanlışsız yol alıyoruz. Doğal bu sonsuza kadar devam etmiyor, er ya da geç o karanlığa yakalanıyor ve en başa dönüyoruz.
Roots of Yggdrasil, birkaç çeşidi birleştiren bir oyun. Birinci olarak bu bir kent kurma oyunu, lakin büyük ölçekli değil. Ufak adalarda yerleşim üniteleri kurup bir sonrakine geçiyorsunuz. Kent kurma işini yaparken de 2. tipe geçmiş oluyoruz, deste kurma. Hangi binayı yahut ünitesi inşa edeceğinizi, hangi hamleyi yapacağınızı destenizdeki kartları kullanarak belirliyorsunuz. Başlangıçta destenizde kısıtlı sayıda kart var. Vazifeleri yapıp ilerledikçe yeni kartlarla genişliyor ve zenginleşiyor desteniz. Vakit zaman bulunduğunuz adayla hudutlu kalmak üzere kart geliştirme imkânı da doğuyor, destenizdeki kartlardan birisinin özelliklerini artırabiliyorsunuz.
Son olarak da sıra roguelike kısmına geliyor. Peşinizdeki o büyük karanlığa her yakalandığınızda başlangıç adanıza yahut oyundaki ismiyle Holt’a dönüyorsunuz ve rastgele oluşturulan haritalarda maceraya baştan başlamanız gerekiyor. Eldekilerin bir kısmını kaybederken bir sonraki döngüye taşıyabildiğiniz kartlar, özellikler vs. oluyor varsayım edebileceğiniz üzere. Hasebiyle hem değişen haritalar hem de gelişen grubumuzla, her seferinde farklılaşan bir macera sizleri bekliyor.
Oyunun elinin kuvvetli olduğu yerlerden birisi oynanışta sunduğu bu çeşitlilik diyebiliriz. Göz önünde bulundurmanız gereken birçok öge, yapmanız gereken türlü türlü seçim var. Destenizi düzenlemek için birtakım kartları çıkartabiliyorsunuz. Keşifleri tamamladığınızda hangi mükafatı alacağınızı seçiyorsunuz. Haritanın hangi bölgesini açmaya öncelik vereceksiniz, hangi kartları oynayacaksınız, hangi geliştirmeleri alacaksınız, Holt’ta hangi binaları inşa edeceksiniz, yetenek ağacında hangi özelliklere öncelik vereceksiniz derken tercihler dallanıp budaklanıyor ve oyundan aldığınız keyif de buna paralel formda artış gösteriyor. Bunu sağlayan da aldığınız kararların tesirlerini hissettirecek bir yapının kurulabilmiş olması.
Bunu bir örnekle açıklayayım. Bulunduğunuz adada ana misyonu tamamlayıp gemiyi hareket ettirebilecek kadar güç topladığınızda bir müddet daha adada kalıp geri kalan misyonları de yapacak mısınız yoksa bir an önce adadan ayrılacak mısınız, buna da karar vermeniz gerekiyor. Vazifeleri tamamlayıp mükafata uzanmak isterseniz adada daha fazla vakit geçirmiş oluyorsunuz -ki bu da sonrası için daha az vaktiniz kalması demek. Zira toplam vaktiniz kısıtlı. Bunun yanında, adada geçirdiğiniz mühlet uzadıkça Ginnungagap’ın gelmesi riski de artıyor ve gereğinden fazla vakit harcarsanız yakalanıyorsunuz. Sonuç olarak bu da baştan başlamak manasına geliyor. İşte bu türlü durumlar daima bir risk-ödül hesaplaması yapıp durmanızı ve tetikte olmanızı sağlıyor. Bu da bana nazaran oyunu daha eğlenceli kılan bir özellik.
Oyunun renkli, göze beğenilen gelen bir görsel üslubu var. Bu tablo, karakterlerimize de sirayet etmiş, onlar da hoş resmedilmişler. Yggdrasil’den bahsedince akla gelebilecek birinci karakter olan Ratatoskr, bütün varlıkların bahtlarını Yggdrasil’in köklerine kazıyan Nornlar, hoşluğu lisanlara destan Sibyl üzere Nors Mitolojisinden farklı karakterlerle karşılaşıyoruz oyun boyunca ve bunlar da oyuna farklı bir renk katıyorlar bana nazaran.
Roots of Yggdrasil şimdi erken erişim evresinde olmasına rağmen yapması gereken birçok şeyi şimdiden halletmiş durumda. Hal bu türlü olunca da geleceğe dair umut veriyor. Hades’i birinci oynadığım anlarda da bu türlü düşünmüştüm. Umarım erken erişim sürecini başarılı bir halde geçirir ve ortaya hafızalarda yer edecek bir oyun çıkar.
Artılar
- Farklı oyun çeşitlerini başarılı bir formda bir ortaya getiriyor
- Nors Mitolojisi hoş işleniyor, tanıdık simalar oyuna renk katıyor
- Stratejik çeşitlilik ve derinlik
- Farklı adalar, farklı biyomlar
Eksiler
- Bazı ada dizaynlarının elden geçirilmesi gerekiyor sanki
- Ufak tefek istikrar meseleleri var
Son Karar: Birden çok oyun tipini bir potada eritip bunu başarılı bir halde sunan bir oyun Roots of Yggdrasil. Şimdi erken erişim evresinde olmasına rağmen yapması gereken birçok şeyi büyük oranda yapmış durumda. Bu da oyunun geleceğine dair umutları kuvvetlendiriyor. Takip listelerinizde kendisine bir yer açın derim.
