Nintendo’nun başarılarla dolu 2023 sınıfının son üyesi
Nintendo kadar bebek yüzlü, katil görünümlü, cüzdan düşmanı firma olamaz. Her seferinde bıyıklı musluk tamircisinin kaçırılan bir prensesin peşinden koştuğu bir oyunla karşımıza çıkıyorlar ve biz bu oltaya mütemadiyen takılıyoruz. Bir anlık dalgınlıkla oltaya takılmaktan bahsetmiyorum; iğneyi görür görmez üzerine hakikat atılmamızdan bahsediyorum. O derece enteresan bir durum var ortada. Akıl alır üzere değil. Fakat rica ediyorum rastgele bir Nintendo oyununu açın ve imgelere bakın. İnsan şu tiplere, şu renklere kendini kaptırmasın da ne yapsın? Tatlılıktan, tatlılıktan kafayı yiyorsun. Ve bu döngü çıkan her yeni oyunla birlikte tekrarlanıyor. Nintendo resmen oyun dünyasının bug’ını bulmuş.
2023 bu manada Nintendo açısından epeyce verimli geçti. The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom ve Harika Mario Bros. Wonder üzere inanılmaz başarılı iki oyun geldi Nintendo’dan. İkisi de haklı sebeplerle yılın oyununa aday gösterildiler ve bazılarına nazaran de kazandılar. Bu yetmezmiş üzere tekrar yılın en âlâ oyunları ortasında gösterilen Pikmin 4 The Game Awards’tan yılın stratejisi mükafatını alarak çıktı. Birebir kategoride yer alan Fire Emblem: Engage de tekrar bir Nintendo oyunuydu. Kelamı daha fazla uzatmak istemiyorum fakat Nintendo’nun muvaffakiyetinden bahsetmeden bu yılın bir başka mükemmel Nintendo oyunu olan Üstün Mario RPG’yi size anlatmaya başlamaya gönlüm razı gelmedi. Evet tekrar bir prenses kaçırılıyor ve evet tekrar iş muslukçu Mario’ya kalıyor ve ben saatlerce başından kalkamadığım olağanüstü bir maceraya atılıyorum. Hayatımın kısa özeti…
Bir klasiğe tekrar can vermek
Super Mario RPG yeni bir oyun değil. Birinci olarak 1996 yılında, benim için tarihin en yeterli oyun konsollarından birisi olan SNES için çıkmış bir üretimin 2023’te Switch’e çıkmış hali. Yani karşımızda bir tekrar üretim var. Remake demek güç, zira 2023 çıkışlı Switch oyunu orjinal SNES versiyonunun günümüz oyuncularının beklentilerini karşılamaya yönelik yükseltilmiş bir sürümü aslına bakarsanız (Nintendo kendi resmi sayfasında “Fully updated version” olarak tanımlıyor). Gelin biz bu versiyona Remastered diyelim ve bu iş huzur içinde çözülsün.
Geliştirici ArtePiazza, yepyeni Nintendo / Square Enix oyununa sadık kalma noktasında kusursuz bir iş çıkartmış hakikaten. Yerler, karakterler, mekanikler, espriler, müzikler hepsi SNES versiyonunun tıpkısının birebiri üzere hissettiriyor. İlginizi çekerse ufak bir araştırmayla Youtube’da ve Google’da sayısız karşılaştırma bulabilirsiniz. (Fark göremiyorum, ya sen?) Bununla birlikte göze çarpan en büyük değişim beklendiği üzere grafiklerde yaşanmış. SNES versiyonundaki 2.5D diyebileceğimiz grafikler yerini büsbütün 3D bir yapıya bırakmış. Bu değişimden hoşlanıp hoşlanmamak büsbütün zevk sorunu bence. Ben sevdim diyerek kendi görüşünüzü belirlemeyi size bırakıyorum.
Diğer değerli değişiklikler ortasında RYO ve sıra tabanlı strateji tipine pek hâkim olmayanlar için eklenmiş Breezy zorluk düzeyi var. Birtakım karakter isimlerinin ve görünüşlerinin değişim geçirdiğini de görüyoruz. Bir başka ekleme de eksiksiz zamanlamayla saldırmanız durumunda daha fazla hasar vurmanızı sağlayan mekanik olmuş. Tekrar savaş ekranına eklenen bir yenilik de Triple Move. Karakterlerinizin güçlerini birleştirip daha güçlü özel bir taarruz yapabildiğiniz bir formül bu. Sempatik bir orta sahneyle izleyebildiğiniz Triple Move’lar alana sürdüğünüz karakter kombinasyonlarına nazaran değişiklik gösteriyor. Yani yanlışsız düşmana gerçek grupla saldırmakta yarar var.
Bir öbür değerli değişiklik de müziklerde olmuş. İstek ederseniz yepyeni oyunun müzikleri oyun boyunca size eşlik edebiliyor fakat yeni sürüm için müzikler elden geçirilmiş ve onları dinleyerek oynamak da bambaşka bir keyif olmuş. Alışıldık üzere Nintendo oyunlarında müzikler daima uygundur ve Harika Mario RPG için de tıpkı durum geçerli. Klasik müzikler da Switch versiyonuna özel müzikler de olağanüstü. Seçin beğenin dinleyin valla.
Prenses peşindeki muslukçunun bitmek bilmeyen dramı
Gelelim kıssaya ve oynanışa dair ayrıntılara. Kırmızı şapkalı muslukçumuz tekrar prensesi kurtarmaya çalışıyor elbette. Lakin bir müddet sonra etrafa saçılmış yedi yıldızı aramamızı gerektiren bir sürecin içinde buluyoruz kendimizi. Sonuçta isminden da anlayabileceğiniz üzere bu bir RYO (Rol Yapma Oyunu) oyunu ve sıra tabanlı. Bir takım ediniyoruz seyahat boyunca, yer yer onların problemleriyle başa çıkmamız gerekiyor. Ama hiçbir oyuncunun bu oyundan o denli kompleks bir öykü beklediğini yahut kıssası için oynadığını sanmıyorum. Tipik Mario senaryolarının RYO öğeleriyle soslanmış bir versiyonu diyebiliriz. Lakin gittiğimiz yerler, karşılaştığımız karakterler ve düşmanlar o kadar eğlenceli ki insan bir sonraki kısımda neler göreceğini de merak etmeden duramıyor. Bu da oyunun başından kalkamamanıza sebep olan bir akıcılık yaratıyor.
Ana kıssa yaklaşık 12 saatlik bir oyun tecrübesi sunuyor. Bitirdikten sonra New Game+’la devam edebiliyorsunuz. Neden bunu yapayım derseniz oyunda bâtın sandıklar, tamamlamanızı bekleyen listeler ve yan vazifeler var diye karşılık verebilirim. Birçok Nintendo oyununda olduğu üzere burada da meraklısı için keşfedecek şeyler bulmak mümkün.
Oynanış kısmına gelirsek varsayım edeceğiniz üzere Üstün Mario RPG, 1996 yılından kalma bir oynanışla karşımıza çıkıyor. Çığır açmıyor lakin her basamağında bizi eğlendirmeyi başarıyor. O periyodun Final Fantasy ve türevi oyunlarını sevenlere çok tanıdık gelecek bir stili var desem anlaşılır sanırım. İlerledikçe ziyaret edilebilecek yeni bölgelerin açıldığı klasik Mario yapısı bir sefer daha bizleri bekliyor. (Sürpriz sürpriz!) Her bölgede platform, bulmaca ve dövüş öğelerinden oluşan bir içerik var. Platform kısımlarının kendi içinde farklılaştığı anlar yok değil lakin genel olarak bilindik Mario parkurlarını aşmamız gerekiyor. Bulmacalar zevkli; kimisi biraz acımasız fakat tekrar de çözmesi keyifli.
Dövüşler üstte da bahsettiğim üzere sıra tabanlı. Birebir anda üç karakteri savaşa sürebiliyoruz. Mario dışındakileri çatışmanın gidişatına ve karşımızdaki düşmanların zayıf istikametlerine bağlı olarak sırası gelince değiştirebiliyoruz. Güçlü düşmanlarla kapışırken hakikat takım kombinasyonu savaşın gidişatını değiştirebilecek bir değere sahip oluyor. Sırası gelen karakterimizle olağan taarruz, eşya kullanma, özel atak ve defans yapma seçeneklerinden birini seçiyoruz. Her karakterin kendine has olağan saldırısı ve özel saldırısı var.
Karakterlerimiz düzey atladıkça yeni yetenekler kazanıyor. Oyundaki dükkanlarda yeni silahlar ve kıyafetler alıp bunların bize kazandıracağı yeni vuruş tekniklerini ve artı özellikleri deneme talihimiz oluyor. Lakin her yeni bölgede karşımıza çıkan eşya ve kıyafetler çoğunlukla bir evvelkinden yeterli olduğu için derin bir şahsileştirme çeşitliliğinden bahsedemiyoruz maalesef. Bulduğunuzu giyiyorsunuz ve mevzu kapanıyor.
Profiterol tadında bir Nintendo tecrübesi daha
Super Mario RPG eşi gibisi görülmemiş bir oyun değil fakat Nintendo’nun alametifarikası tüm özellikleri içinde barındıran keyifli bir üretim. Sizi kompleks meselelerle boğmayan, mizahıyla yüzünüzü güldüren, tatlı grafikleriyle, beğenilen müzikleriyle keyifli bir gezintiye çıkıyormuş üzere hissettiren bir imal. Tahminen yılın oyunu olacak derinliğe ya da usta işi teknik ayrıntılara sahip değil lakin bu haliyle bile oynanmayı sonuna kadar hak ediyor açıkçası.
Öte yandan Nintendo hazır oyunu yeni kuşağa taşıyorken, keşke biraz daha yiğit davranıp RYO öğelerini biraz daha çeşitlendirseymiş. Bu haliyle tekrar oynanabilirliğin çok yüksek olmaması bu oyuna dair benim için en net eksilerden biri oldu. Görece kısa oyun mühletine sahip bir RYO oluşu ve limitli içeriği düşünülünce yüksek fiyatı kıymetli bir kriter haline geliyor elbette. Bunu sorun etmeyeceğimiz günleri bekliyoruz, Gandalf’ı bekler gibi…
Tüm bunlar ışığında, Nintendo’dan babam çıksa oynarım demeye devam edeceğim üzere görünüyor. Üstün Mario RPG bayıla bayıla oynadığım ve tavsiye etmekten çekinmeyeceğim bir oyun olmuş. Yolla gelsin Nintendo, ben senden razıyım!
