Görünüşü Nedeniyle Çocukları İçin Sirkte Çalışmak Zorunda Kalan Mary Ann Bevan’ın Trajik Hayatı
1903 yılında memnun bir hayat yaşayan Mary Ann Bevan’ın, hayatının 32. yılında, o periyotta neredeyse hiç bilinmeyen akromegali (büyüme hormonunun çok salınımı) hastalığı yüzünden yaşadığı şiddetli ve trajik hayatının yürek burkan ayrıntıları.
Mary Ann Bevan, geçirdiği akromegali hastalığı yüzünden yakışıksız olduğu gerekçesiyle hemşirelik mesleğinden kovularak sirk çalışanı olarak çalışmaya mecbur bırakılmış. Bırakılmış diyoruz zira geçirdiği hastalık yüzünden toplumdan dışlanmış ve 4 çocuğunun hayatını bir formda idame ettirmeye çalışarak maalesef ki çok trajik bir hayatgeçirmiş.
Bu yazımızda akromegali hastalığının ne olduğuna ve toplumsal hoşluk standartının acımasızlığına uğramış Mary’nin dramına yer vereceğiz.
Konuya birinci evvel ‘Akromegali’ hastalığının ne olduğuna ve belirtilerini açıklamakla başlayalım.
Akromegali, her yaşta ortaya çıkabildiği üzere genelde ergenlikte periyodunda başladığı ancak teşhisinin bazen uzun yıllarca konulamaması nedeniyle beşere hasta olduğunu fark ettirmeyen cinste yüksek düzeyde büyüme hormonu bozukluğudur.
Akromegali’ye hipofiz ön lobunun selim tümörü neden olduğu bilinmekte. Bulguları ortasında; ellerde ve ayaklarda büyüme, lisanın büyümesi, burunda irileşme ve alt çenenin ileriye hakikat büyümesi üzere belirtiler yer alıyor.
Günümüzde tedavisi bulunan bu hastalık, en yaygın biçimde cerrahi süreç, ilaç tedavisi, radyasyon tedavisi üzere metotlar kullanılarak tedavi ediliyor.
Hastalığı anladığımıza nazaran gelelim asıl trajik olayımıza… Mary Ann Bevan’ın hemşirelikten kovulduğu devirle başlayan sonu gelmez trajik olaylar silsilesi:
Hastalığından evvel epeyce normal bir hayata sahip olan Mary, 11 yıllık evli ve 4 çocuk sahibiydi. Eşine sırılsıklam âşık, çocuklarına gönülden bağlı olan hemşire bir bayandı. Her şey, Mary’nin 32 yaşına geldiğinde kas ve eklem ağrıları çekmesiyle başladı.
Geçmişte pek de yaygın olmayan bu hastalık muhtemelen Mary tarafından sıradan bir kas ağrısı olarak görülüyordu ama bedeninde çok büyüme gerçekleşiyor, elleri ve ayakları tıpkı büyümeye başlayan bir bebek üzere tekrardan büyüyordu.
Gitgide orantısız beden çizgilerine sahip olmaya başlayan Mary, bir de bu hastalığının üzerine kocasının mevti üzerine yıkıldı. 4 çocuk sahibi bayan, artık hastalığının yanı sıra çocuklarının geçimini de sağlamak zorundaydı. Kendisi hastalığının getirdiği dış görünüş bozukluğundan ötürü hemşirelik mesleğinden kovulmuş, işsiz kalmıştı.
Çocuklarına bakabilmek için ‘Dünyanın En Nahoş Kadını’ yarışına katıldı.
Bir epey borcu olan Mary, para kazanabilmek için birçok işe başvurdu lakin dış görünüş bozukluğu nedeniyle hepsinden olumsuz karşılık aldığı yetmezmiş üzere daima olarak ‘ucube, çirkin’ gibi hakaretlere maruz kalıyordu. Son deva olarak dış görünüşünü bir işe dönüştürmek zorunda kaldı ve ‘Dünyanın En Berbat Kadını’ yarışmasına katıldı, üstelik bu müsabakanın mükafatı yalnızca 50 dolardı.
Mary Ann bu müsabakaya katılmak istemiyordu ancak geçindirmesi gereken 4 çocuğu ve ödenmesi gereken borçları vardı. Nitekim yarışmayı250 kişiyi eleyerek kazanmıştı. Daha sonra Mary Ann’i İngiltere’de bulunan bir sirkte çalışmak üzere götürdüler. Beşerler, Mary’i görmek için can atıyor, sirk dolup taşıyordu.
Hastalığından ötürü acı çekmesine karşın çocukları uğruna her gün sirke yürüyerek gitmeye devam etti.
Vücudu yaralar ve akut enfeksiyonlarla doluydu, sirkte çalışmanın sonucu olarak ağır olarak ekrem ağrıları çekiyordu lakin beşerler kendisini görsün ve sirke gelsin diye sessiz kalmaya devam etti. Çocukları çok seviyor, onlara şöyle diyordu “Çocuklar sizi seviyorum, birebir benim çocuklarım üzere görünüyorsunuz.” ancak o zamanlarda da toplumsal hoşluk algısının nasibinden nem almış çocuklar Mary’ye bir canavar üzere davranıyor ona hakaretler ediyordu. ‘Ucube’ olarak isimlendirilen bu bayan, toplum tarafından hem dışlanmış hem de merak konusu olmuştu.
Mary, çocuklarını büyütmeyi, geçindirmeyi ve eğitmeyi başarmıştı. Beşerler ona gülmeye, alkışlamaya ve hakaretler etmeye devam ettiler fakat trajik kıssasını ancak öldükten sonra öğrendiler. Çocukları için kendi hayatını topluma yedirmiş, alay konusu olmuş bu bayan, hastalığının ömür müddetini kısaltmasından dolayı 1933’te 59 yaşında hayatını kaybetmiştir.
Oğlunun, annesi için yürek burkan kelamları ise şöyle: Annem bir gece biz açken ve ekmek getirmişken ağlamaya başladı ve şöyle dedi “İyi bir anne olmayı hak etmediğimi hissediyorum, beşerler bana hürmet duyana dek hoş mi olmalıyım?”
‘Fedakarlığın’ bir mükafatı olsaydı bizce elbet ki bu mükafatı de Mary Ann kazanırdı, son periyotlarda zorbalığın bir oldukça arttığı bu periyotlarda bunun ziyadesiyle yanlış ve kırıcı bir şey olduğunu söylememize gerek kalmadığını düşünüyoruz ancak biz yeniden de ikazımızı yapalım dedik. Siz bu trajedi dolu hayatla ilgili ne düşünüyorsunuz? Siz de çocuklarınız için bu türlü bir fedakarlık yapar mıydınız? Yorumlarda sizleri bekliyor olacağız.