İlk oyunları oynamayan yahut hatırlamak isteyenler için
“Cinayet Rabbi can verecek,
Ancak onun felaketiyle fâni bir jenerasyon doğacak,
Ölümüyle kaosu ekmiş olacak,
Böyle buyurdu bilge Alauondo…”
Gerçekten de Alauondo’nun buyurduğu üzere oldu. Oghma kâtiplerinin “Sıkıntılar Zamanı” olarak kaleme aldığı devirde ilahlar fâni vücutlarıyla yeryüzünde yürümek zorunda kaldığında Faerûn’un çehresi de sonsuza kadar değişti. Kimi ilahlar düştü, kimi ölümlüler bunu fırsat bilip onların yerini doldurdu. Hayatta kalıp Lord Ao’nun testini geçmiş olanlar bile ilahi tahtlarına döndüklerinde artık eskisi üzere değillerdi.
Bütün bu karmaşanın akabinde Bhaalsoyu Destanı patlak verdi; lakin onun bile sona ermesinin üzerinden Vadi takvimine nazaran 100 küsur yıl geçti artık. Öykünün içinde yer alan kahramanların birden fazla ömürlerini doldurup Lord Kelemvor tarafından yargılanmak üzere göçüp gittiler… Bunlara yakın vakitte Baldur’s Gate kentinde katledilen Grandük Abdel Adrian da dâhil.
Ben de Grandük Adrian’ın anısına hem onun geçmiş maceralarını kaleme alıp hem de hatırı sayılır birtakım yoldaşlarına dair bulabildiğim farklı birtakım notları topladım. Bhaalsoyu’nun sonuncusu ölmüş olsa bile kıssaları böylelikle gelecek kuşaklara aktarılabilecek ve Faerûn’da müziklere, destanlara husus olmaya devam edecek…
-Volothamp Geddarm
Efsanelere nazaran bir vakitler çok hırslı ve gözü pek bir fâni olan Bhaal, kendisi üzere iki diğer fâniyle gücünü birleştirerek ilahi kudretin peşine düştü. Yedi Kayıp Tanrı’nın sonuncusu olan Jergal’ın düzlemine girdiklerinde hakları olan gücü zorla almaya hazırlanmışlardı lakin hepsini şaşırtan bir halde Jergal onlara gücünü ve makamını kendi isteyerek hisse etti: Bane, tiranlığın ve çekişmenin kara kalpli ilahı olmayı seçti; Myrkul, kemikler ve ölüleri himayesine aldı; Bhaal ise vefat, katliam ve cinayetin ilahı oldu. Bu üç yeni ilah, bu noktadan itibaren sıklıkla “Ölü Üçlü” ismiyle anıldı.
Vadi takvimine nazaran 1358, yani Gölgelerin Yılı gelip çattığında Diyarlar’ın kozmik istikrarını sonsuza kadar değiştiren bir olay gerçekleşti. Meyyit Üçlü, gerçekliği değiştirmek için rablerin rabbi Lord Ao’nun gücünün kaynağı olduğuna inandıkları Mukadderat Tabletleri’ni çaldılar. Lord Ao’nun bu küstahlığa karşılığı sert oldu: Gayesini unutmuş bütün ilahları cezalandırmak ve onlara makamlarını hatırlatmak için Gözcü İlah Helm dışında hepsini fâni bir biçimde Faerûn’a sürdü. “Sıkıntılar Zamanı” ve vakit zaman da “Avatar Krizi” olarak anılan bu periyotta Helm’in misyonu, fâni boyutun ötesine açılan İlahi Merdiven’i koruyarak ilahların Ao’nun cezasından kaçmasını önlemekti. Bu devir birçok eski rabbin vefatının yanında birtakım fânilerin de tanrılığa yükselişiyle sonuçlandı.
Ölü Üçlü’nün üçü de bu periyotta fâni olarak ömrünü yitiren ilahlar ortasındaydı fakat bir tek Bhaal’ın buna yönelik bir planı vardı. Kendi felaketini öngörmüş olan Bhaal, vakti geldiğinde kaybedeceği gücü geri almak için uzun vadeli bir plana girişti: İlahi özünden kesimler taşıyan sayısız çocuk yaptı ve bu çocukların yırtıcı dürtülerle birbirlerini öldürecekleri ya da er geç Bhaal rahipleri tarafından bulunarak katledilecekleri vakti bekledi. Böylelikle bütün çocukları öldüğünde tanrısal özü modül parça özgür kalacak ve Cinayet Tanrısı’nın yine doğuşunu müjdeleyecekti.
Gerçekten de öngörüldüğü üzere oldu ve Bhaal, Boareskyr Köprüsü’nde Mask’ın avatarı olan kılıç Tanrıfelaketi’ni kuşanmış olan Cyric tarafından öldürüldü. Allahın toksik kanı köprünün altından akan suları zehirledi; güçleri ve makamıysa onu öldürmüş olan Cyric’e geçti. Lakin aldığı tedbirler tam da umduğu üzere işe yarıyordu ve ne yazık ki bu Bhaal’ın sonu değildi.
Çok geçmeden tam da Bhaal’ın beklediği üzere takipçileri, keşfedip yakalayabildikleri Bhaal’ın kanından çocukları katledip özlerini hür bırakmaya başladılar. Kurban etmek üzere yakaladıkları çocuklar ortasından bilhassa iki tanesi, Diyarlar’da uzun yıllar hissedilecek kimi izler bıraktı: Sarevok Anchev ve Abdel Adrian.
Sarevok ve Abdel’in kurban edilmeye çalışıldığı merasim bir küme Arpçı (Harper) tarafından basıldı ve Gorion isminde bir büyücü, ayinden kurtardığı Abdel’i evlatlığı olarak alarak Candlekeep’e götürdü. Sarevok ise çıkan karmaşadan yararlanarak kaçıp kendi başının dermanına baktı. Sokaklarda bir başına büyüyen Sarevok, Baldur’s Gate kentine kadar gelmeyi başardı. Burada kentin kıymetli tüccar hanelerinden biri olan Demir Taht’ın önderi Rieltar Anchev tarafından evlat edinildi.
Aradan geçen yıllarda Abdel, Candlekeep’in eşsiz kütüphaneleri ortasında sakin ve sıradan bir hayat yaşarken Sarevok ise üvey babasının Kılıç Kıyısı üzerindeki tesirini arttırmak için oynadığı politik oyunları öğrendi ve kendisini de bu planlara dâhil etmesi için onu ikna etmeyi başardı.
Demir Taht’ın ve üvey babasının dayanağını gerisine alan Sarevok, böylelikle bölgeye pençesini geçirecek Demir Krizi’nin temellerini atmaya başladı. Fakat hırsları büyük olan Sarevok’un Kılıç Sahili’ni aşan ve Faerûn’u kapsayan çok daha büyük emelleri vardı.
Gördüğü gizemli düşler ve çocukken Bhaal rahipleri tarafından kaçırılışının izini sürerek Alaundo’nun Bhaalsoyu’yla ilgili yaptığı kehanetlere ulaştı. Bölgenin en büyük bilgi kaynağı olan Candlekeep’e giderek bu kehanetleri inceledikten sonra kendisinin bir Bhaalsoyu olduğunu anladı ve hakkı olduğuna inandığı makamı elde etmeyi başına koydu. Adım adım planladığı Demir Krizi’nin Amn ile Baldur’s Gate ortasında çıkartmasını umduğu savaşın yaratacağı katliamı düşününce… Cinayet Tanrısı’nın yerine ondan daha uygun biri olabilir miydi? Candlekeep’te yaptığı bu araştırmalar sırasında karşılaştığı Abdel’in de kendisiyle tıpkı özü taşıdığını hissetti lakin Gorion’ın araştırmalarını yakından izliyor olması ona karşı harekete geçmesini önledi. Böylelikle Sarevok, Abdel’i daha sonra öldürmek için dönmeye karar vererek Candlekeep’i terk etti.
Sarevok, ilahi kökenlerine dair gizem perdesini aralamaya çalışırken Demir Taht’ın casusları da boş durmayıp çalışmalara başlamışlardı. Nashkel madenlerine sızmayı başarmış olan bir küme, gizlice madenlerden çıkan demirin kalitesini düşürecek bir solüsyon kullanıyordu. Çok kısa bir müddet içerisinde bölgede bulunan demirler çürümüş ve işlenemez hâlde çıkmaya başladı. Demircilerin bir biçimde işlemeyi başardığı az sayıda ekipman bile bir anda tuzla buz olup dağılıveriyordu. Demir sevkiyatlarına önemli biçimde bel bağlayan bir ticaret kenti olan Baldur’s Gate’te, madenleri sabote edenin Nashkel’i de toprakları içerisinde barındıran Amn olabileceğine dair söylentiler işitilmeye başlandı. Demir Taht’ın fısıldadığı bu palavralar tam da Sarevok’un hesapladığı üzere iki ülke ortasındaki bağları zedeleyip gerginliğin büyümesine sebep oldu. Büyüyen gerginlik, işlenebilir kaliteli demir muhtaçlığını da beraberinde getirdi. Cloakwood’daki madenleri üzerinden muhtaçlık duyulan bozulmamış demiri fahiş fiyatlara satan ve yavaş yavaş bölgedeki ticari monopol olmaya başlayan Demir Taht, amaçladığı güce ulaşmak üzereydi. Ta ki Sarevok’un öteki planları istemsiz bir biçimde kurdukları her şeyi yerle bir edene kadar…
Bulduğu bütün Bhaalsoyu çocukları tek tek öldürmeye başlayan Sarevok, bir müddet sonra gözünü tekrar Abdel’e ve Candlekeep’e dikti. Lakin büyücü Gorion’ın bölgedeki dostları ve muhbirleri oldukça boldu. Tehlikenin duyumunu alan dostları Gorion’a derhâl haber uçurdularsa da Gorion ve Abdel gecenin karanlığında daha şimdi yola koyuldukları sırada kara zırhıyla karşılarına dikilen Sarevok ve takımı tarafından yakalandılar. Gorion, evlatlığının hayatını kurtarmak için geride kalarak Sarevok’u oyaladı lakin katledildi.
Yalnız kalan Abdel, üvey babasının bir şeylerin aykırı gitmesi durumunda uyması için verdiği talimatlar doğrultusunda ona yardımcı olabilecek Khalid ve Jaheira’yla buluşmak için Dost Eli Hanı’na gerçek yola çıktı. Yolda kendisi üzere Candlekeep’te büyümüş ve Gorion’ın kol kanat gerdiği bir öbür yetim olan Imoen ile karşılaştı; genç kız merakına yenik düşerek Gorion ve Abdel’i takip ettiğini ve olan bitene tanıklık ettiğini söyledi. Böylelikle önlerindeki seçenekleri tarttıklarında yanlarında Gorion olmadan kente kitap ya da yüklü bir bağış yapmadan dönemeyeceklerine karar verdiler ve kuzeye, Dost Eli Hanı’na gerçek yola koyuldular.
Hana ulaşmasına ulaştılar lakin yolları çeşitli suikast teşebbüsleriyle bezeli ve çetrefilliydi. Khalid ve Jaheira’yla buluşmayı başardılar ve yarı-elf çift seve seve eski dostlarının evlatlığına göz kulak olmayı kabul ettiler. Fakat Abdel’in başına koyulan mükafatın her geçen gün artıyor olması, artık hiçbir yerin inançta olmadığını gösteriyordu. Bu yüzden daima hareket hâlinde olmanın en güzel tahlil olduğuna kanaat getirdiler ve Arpçılar’ın hâlihazırda araştırmaya niyetli olduğu Demir Krizi’nin kaynağına inmek için daima birlikte Nashkel’e gittiler.
Madenlerin derinliklerine inen küme burada Mulahey ismindeki bir Cyric rahibine rastladı. Mulahey, buyruğundaki kobold köleleri kullanarak kimyasal bir unsurun de yardımıyla demir yataklarını zehirliyordu. Mulahey’in hakkından gelip bütün bu krizin bir tezgâh olduğunu ortaya çıkartan küme, daha sonra da bölgeyi pençesine almış olan haydut sorununun köküne inmeye karar verdi. Cloakwood Ormanı’na girip haydutların peşine düşen küme, iki sorunun birbiriyle irtibatı bulunduğunu ve bütün bu krizin gerisinde Gorion’ı öldürmüş olan kara zırhlı adamın olduğunu keşfettiler. Demir Taht’ın bu bölgeden daha çok kâr etmesinin önüne geçmek için buradaki madene su bastırdılar ve bütün ipuçlarının işaret ettiği Rieltar Anchev ve oğlu Sarevok ile yüzleşmek için Baldur’s Gate kentine yöneldiler.
Baldur’s Gate kentinde Yanan Yumruk (Flaming Fist) ismindeki lokal paralı asker ve muhafız kümesine dâhil olan Abdel ve yoldaşları, böylelikle kentte çok daha rahat hareket edebilir ve Demir Taht’ın işlerine burunlarını sokabilir hâle geldiler. Bölgedeki kayıp olaylarını araştıran takım, kâfi ispata ulaştıktan sonra kentte bulunan Demir Taht üssünü bastı ve Sarevok’un Candlekeep’te bir görüşme yapmakta olduğunu öğrendi. Abdel ve beraberindekiler Candlekeep’e vardıklarında Demir Taht’ın bütün üyelerinin vahşice katledildiğini gördüler; dahası bu katliamın cürmü da Sarevok tarafından üzerlerine atıldı. Abdel içine düştüğü bu durumdan Candlekeep’in Birinci Okutman’ı Tethoril’in yardımıyla kurtuldu ve bununla birlikte Bhaal’ın kehaneti ve kendisinin bu kehanetteki rolünü öğrendi.
Önündeki neredeyse tüm pürüzleri kaldırmış olan Sarevok, artık planladığı üzere Yanan Yumruk’un liderliğini ele geçirip Baldur’s Gate kentinin idaresinde kelam sahibi olabilecek ve öncesinde kızıştırdığı ortamda Amn ile topyekûn, tam da Cinayet Tanrısı’na yakışacak bir savaş çıkartabilecekti. Fakat Abdel, Sarevok’un seremonisini bölerek onun planlarını bütün Baldur’s Gate soylularının önünde ortaya döktü. Köşeye sıkışan Sarevok, kentin altında saklı olan Bhaal Tapınağı’na çekildi. Nihayet karşı karşıya kalan iki yarı-kardeşten galip çıkan Abdel oldu; Sarevok’un parçalanmaya başlayan vücudu de planları üzere rüzgârda savrulurken tanrısal özü Cinayet Tanrısı’na geri döndü.
Sarevok’un tanrılığa giden yoldaki öyküsü sona ererken Abdel Adrian’ın destanı şimdi yeni başlıyordu. Bhaal Tapınağı’nın gerisindeki müsabakanın sonrasındaki haftalarda Baldur’s Gate civarındaki haydutları temizlemeye devam eden Abdel, bu noktada Imoen, Jaheira, Khalid, Minsc, Dynaheir ve hazine avcısı Safana ile birlikte seyahat ediyordu. Küme bu noktada Yanan Yumruk’un da yardımıyla Kılıç Sahili’ni tehdit eden bir öteki sorun olan Işıldayan Hanım ve onun yobaz takipçilerini mağlubiyete uğrattı ancak öbür güçler bu sırada bir kere daha Abdel Adrian’ın damarlarında akan tanrısal öze gözlerini dikmişti. Dragonspear Kalesi’nde dinlendikleri sırada Abdel ve kümesi, cübbeli ve gizemli bir adam tarafından Baldur’s Gate Grandükü Entar Silvershield’ın kızı Skie‘yi öldürmekle suçlandılar.
Baldur’s Gate’e götürülerek yargılanan Abdel, Dörtlü Kurul tarafından hatasız bulunarak özgür bırakıldı; lakin bu olayın ertesinde kentten ayrıldıkları sırada Gölge Hırsızlar (Shadow Thieves) tarafından pusuya düşürülüp Amn’ın başşehri olan Athkatla’ya kaçırıldılar.
Yer altındaki bir zindanda esir tutulan ve azap gören Abdel ve yoldaşlarının kendilerini kimin ele geçirdiğine dair en ufak fikirleri bile yoktu. Khalid ve Dynaheir, tutsaklıkları sırasında yabanî bir biçimde öldürüldüler. Durum öbürleri için de çok parlak gözükmüyordu ki bir küme hırsız zindana saldırarak büyük bir karışıklık çıkmasına sebep oldu. Bu karışıklıktan yararlanan Imoen hür kalmayı başardı ve başkalarını de kurtardı. Imoen, Abdel, Minsc, Jaheira birlikte yüzeye çıkarak özgürlüklerine kavuşmak üzereydiler ki kendilerini kaçıran bireyle, yani Jon Irenicus’la karşı karşıya kaldılar. Irenicus birebir vakitte onları Skie Silvershield’ı da öldürmekle suçlayan büyücünün ta kendisiydi. Imoen yeni edindiği büyüleri kullanarak Irenicus’la bir büyü düellosuna girişti lakin bir anda etraflarını saran Başlıklı Büyücüler(Cowled Wizards) nedeniyle düelloları sonuca ulaşamadı. Ancak tahminen de ulaşmaması onların lehineydi. Athkatla’da lisanssız bir formda büyü yapmak yasaktı ve bu yüzden yasanın uygulanmasından sorumlu olan Başlıklı Büyücüler etraflarında belirip Irenicus’tan teslim olmasını istediler. Irenicus gerçek gücünü sergileyerek büyücüleri tek tek toza dönüştürdü; lakin düşen her büyücünün yerini bir oburu aldığında nihayet teslim oldu lakin natürel tek bir kuralla: Imoen de farkında bile olmadığı yasağı çiğnemişti ve büyücülerin bu durumda onu da alıkoyması gerekiyordu. Genç bayanın itirazları ve Abdel’le yoldaşlarının çaresiz bakışları ortasında alıkonulan Imoen ve Irenicus, büyücüler tarafından Brynnlaw adasındaki hapishaneye ışınlandılar.
Abdel ve yoldaşları, büyücülere karşı gelemeseler de Imoen’i unutup bahtına terk edecek değillerdi; 15.000 altın toplayıp Gölge Hırsızlar’la muahede yaparak Imoen’in nerede tutulduğunu öğrendiler ve Spellhold ismindeki hapishaneye sızarak onu kurtarmaya giriştiler. Bilmedikleri şey ise Irenicus’un hapishanedeyken özgür kalıp adayı ele geçirdiği ve hatta Imoen üzerindeki deneylerine devam ettiğiydi. Irenicus’un kümesi en başta yakalatmasının ve üzerlerinde çeşitli deneyler yapmasının sebebi, ilahi ruhlarını damıtacak bir yol bularak ilahlık mertebesine ulaşmak ve ölümsüz olmaktı. Bunun için de tanrısal öz taşıyan Bhaal’ın çocuklarından daha güzel ne olabilirdi?
Irenicus, Abdel ve kümesi Spellhold’a geldiğinde kısa bir müddetliğine onları tekrar ele geçirmeyi başardı. Imoen’in de bir Bhaalsoyu olduğunu açıkladıktan sonra genç bayanın ilahi ruhunu vampir Bodhi’ye, Abdel’inkiniyse kendi vücuduna aktardı. Meyyit Cinayet Tanrısı’nın hatırı sayılır özüne sahip olan Irenicus, Abdel ve Imoen’i adanın altındaki zindanlara atıp eğlenmesi için Bodhi’ye verdikten sonra elde ettiği güçle kendisini sürgün eden elflerden intikam alma planının sonraki etabına geçti.
Ruhunu kaybetmiş olan Abdel, bedeninin ve şuurunun denetimini kaybederek Bhaal’ın avatarı olan “Katil”e dönüştü. Bu yabanî formda vampir Bodhi’yi geri püskürten Abdel, dost düşman ayırabilecek kadar denetim sahibi olmadığı için yoldaşlarına da saldırdı. Neyse ki hiçbirini önemli bir formda yaralamadan tekrar hakimiyetini kazandı ve daha sonra yavaş yavaş bu formu denetim etmeyi öğrendi. Karanlıkaltı’ndan geçen yolları onları tekrar yüzeye çıkarttığında bir mezarlıkta gizlenmekte olan Bodhi’yi öldürerek Imoen’in ruhunu ve elf kenti Suldanesselar’a giden yolu açan Rhynn Lanthorn ismindeki feneri geri aldılar.
Bu sırada Irenicus da boş durmayıp drow hanelerinden Ust Natha’yla birlikte elf kenti Suldanessellar ve Hayat Ağacı’na saldırdı. Ağacın gücünü emerek ele geçirdiği tanrısal özün de yardımıyla arzuladığı ilahi güce çok yaklaşmıştı lakin neyse ki Abdel Adrian vaktinde yetişti ve elfler için çok kutsal olan ağacın kısımları ortasında Irenicus’un hayatını sona erdirdi. Fakat Irenicus’un vücudunda bulunan ruhu, Abdel’i de cehenneme çekti.
Bhaal’ın düzleminde beş testten geçen ve “Bhaal’ın Gözyaşları”nı toplayan Abdel, son defa Irenicus’la karşı karşıya geldi. Bu sırada kendi de çeşitli testlerin üstesinden gelen Irenicus da artık “Katil” formuna bürünme yetisini kazanmıştı. Böylelikle ruhun denetimini ele geçirmek için amansız bir dövüşe girdiler ve Abdel bir kere daha galip geldi. Irenicus’un ruhu aşağı düzlemlerde acı içerisinde şahıslı kalırken Abdel’in benliğiyse ruhunu da geri almış bir formda Suldanessellar’a döndü.
Ve böylelikle Abdel Adrian’ın Kılıç Sahili’ndeki sayısız macerasının ve Bhaalsoyu Destanı’nın en kritik, en değerli kısmına gelindi: Bhaalsoyu Savaşı. Sarevok’un Bhaalsoyu’ndan olanlara yaptığı katliamdan geriye yalnızca bir avuç Bhaal evladı kalmıştı ve Abdel maceraları sırasında daima haksız yere birileri tarafından itham edilip ismini temizlemeye ya da meczup büyücülerin, yobaz şövalyelerin planlarını bozmaya çalışırken bu çocuklarsa topyekûn bir savaş içerisine girmişlerdi.
Suldanessellar’ı kurtardıktan sonra kentte Kraliçe Ellesime’nin konuğu olarak ağırlanan Abdel, Kadimler Korusu’nu ziyaret ederken Illasera ismindeki bir Bhaalsoyu tarafından yoldaşlarıyla birlikte pusuya düşürülmeye çalışıldı ama plan başarılı olamadı. Illasera’nın vefatıyla birlikte artık yeterliden güzele büyümüş olan savaşa ilahi bir müdahale gerçekleşti ve Grandük Adrian’ın günlüğünde yazanlar doğruysa (ki buraya kadar derlediklerimin bile kulağa ne kadar çılgın geldiği düşünülürse bundan pek kuşku duymuyorum) bir Solar, Abdel’i Bhaal’ın eski düzlemine çekerek ona güçlerini nasıl kullanacağı konusunda birtakım tavsiyeler verdi.
Aşağı düzlemlere olan bu ziyareti sırasında yarı-kardeşleri, öz annesi (Alianna isminde bir Bhaal rahibesi), Bhaal’ın ta kendisi ve onun çocukları ortasındaki bu amansız savaşa dair birçok şey öğrendi ve hatta tanıdık (ancak çok da dostça olmayan) bir ruhla karşılaştı: Sarevok. Tekraren Abdel tarafından mağlubiyete uğratılmış olan Sarevok, Alaundo’nun kehanetlerinde hâlâ oynaması gereken bir rol olduğunu düşünüyordu ve bu yüzden de yarı-kardeşinin karşısında olmak yerine bu sefer ona yardımcı olmayı teklif etti. Öldüğünde tanrısal özünü kaybettiği için artık rastgele bir tehdit oluşturmadığını söyleyen Sarevok’un tek istediği ikinci bir talihti. Böylelikle Abdel, ruhunun çok ufak bir kesimini kullanarak eski düşmanını hayata döndürdü ve onun verdiği kimi kritik bilgiler ışığında çok sayıda Bhaalsoyu’nun toplandığı Saradush kentine ayak bastı; lakin Saradush o anda bir kuşatmanın tam ortasındaydı.
Melissan ismindeki bir bayan, Bhaal’ın kanından çocukları kollayıp korumak ismine onları Saradush’a toplamıştı. Kentin hükümdarı olan yarı-ork Gromnir Il-Khan da onlar üzere bir Bhaalsoyu’ydu lakin bu hareket, ateş devi Bhaalsoyu Yaga-Shura tarafından bir fırsat olarak görülmüştü. Böylelikle ateş devleri Saradush’u kuşatmış, içerideki bütün Bhaal çocuklarından tek seferde kurtulmaya çalışmışlardı. Abdel ve yoldaşları Saradush’a geldiklerinde babalarının mirasına ihanet edercesine temiz birçok Bhaalsoyu’yla karşılaştılar. Yolları daha sonra Grandük Adrian’la tekrar kesişecek olan ve her korktuğunda istemsizce Toril üzerindeki rastgele bir yere ışınlanan Viekang da onlardan bir tanesiydi.
Şehirdeki Bhaal çocuklarına elinden geldiğince yardım etmeye çalışan Melissan, Abdel’e Yaga-Shura’nın da bir kesimi olduğu “Beşli” ismindeki kümeden bahsetti. Bhaal’ın çocuklarından en güçlü ve ilahlık mertebesine en yakın olan bu beşli içerisindeki en zayıflardan biri olan Illasera’yı esasen çoktan öldürmüşlerdi. Melissan, ne yazık ki bu Beşli hayatta olduğu sürece kalan Bhaal çocuklarının asla huzur bulamayacağını söyledi ve Abdel’i hem kentteki durumu daha da sıkıntı hâle sokan Gromnir’i hem de Yaga-Shura’yı herkesin düzgünlüğü için öldürmeye ikna etti. Abdel ve Melissan’ın kuşatmayı durdurmak ve Bhaal çocuklarını kurtarmak ismine bütün gayretlerine karşın kent harap oldu ve daha çok Bhaal özü kaynağına geri döndü.
Böylece Melissan, Abdel’i Beşli’nin öbür iki üyesine yönlendirdi: Drow Sendai ve mavi ejderha Abazigal. Beşli’nin en güçlü üyelerinden olan bu ikiliyi yendikten sonra Amkethran kasabasında buluşmak üzere anlaştılar. Sendai ve Abazigal’la destansı bir formda dövüşen Abdel ve yoldaşları, anlaştıkları üzere Amkethran’a gittiklerinde Melissan yerine keşiş Balthazar’la karşılaştılar. Beşli’nin son üyesi olduğunu açıklayan Balthazar’ın gayeleri başkalarından farklıydı: Bhaal’ın meşum mirasının sona ermesi gerektiğini düşünen Balthazar, Bhaal’ın soyundan olan herkesi öldürdükten sonra kendi de intihar ederek Diyarlar’a büyük bir yeterlilik etmeyi planlıyordu; Melissan’ın güç vaatlerine karnı toktu. Lakin bütün kararlılığına karşın Abdel’e denk değildi.
Beşli’nin son üyesinin ilahi özü de Mana Ocağı’na döndüğünde Solar bir kere daha Abdel’i Bhaal’ın düzlemine çağırdı ve ona gerçeği gösterdi: Bhaal’ın en güvendiği ölümavcılarından Karakalpli Amelyssan, kendini Melissan olarak tanıtarak Abdel’i öbür Bhaal çocuklarını ortadan kaldırmak için kullanmıştı. Fakat Bhaal’ın umduğu ve beklediğinin bilakis Mana Ocağı’nda biriken ilah özünün onu diriltmesini engellemişti ve kendi ilah olmak için kullanmaya niyetliydi.
Abdel ve yoldaşları, Amelyssan’ı ve Bhaal’ı en son olarak durdurmak için Cinayet Tanrısı’nın katındaki güç merkezi olan Kan Tahtı’na gittiler. Sayısız yaratık ve mahzuru aştıktan sonra Bhaal’ın neredeyse büsbütün geri dönmüş özüyle yıkanarak mevti reddeden Amelyssan, Abdel ve dostlarının gayretleriyle nihayet savaşamayacak kadar zayıf düştü ve Bhaal’ın özü, ölümavcısının vücudunu terk etti. Solar, Abdel’e böylelikle büyük bir seçim sundu: Yeni Cinayet Rabbi olarak babasının durumunu devralabilirdi ya da ilahi özü Solar’a teslim ederek bu hakkından vazgeçebilir ve fâni hayatını sürdürebilirdi. Abdel ikincisini seçti ve böylelikle Bhaalsoyu Savaşı sona erdi.
Macera dolu günlerini böylelikle arkasında bırakan Abdel Adrian, bir mühlet birinci yuvası olan Candlekeep’e dönüp orada yaşadı fakat yaşadıkları onu değiştirmişti ve maceraya duyduğu hasret büyüktü. Bu yüzden bir mühlet sonra Baldur’s Gate’e taşındı ve tekrar asker olarak Yanan Yumruk’a yazıldı. Deneyimi ve maharetleriyle rütbeleri süratle tırmandı ve Grandük Valarken’in düzenlediği darbede ölen Yanan Yumruk amirinin yerini alarak muhafızların başına geçti; kısa bir mühlet sonra da bütün itirazlarına karşın Baldur’s Gate’in Grandükleri’nden biri olarak atandı.
Tanrısal özünü reddetmiş olsa da Grandük Adrian’ın ilahi yanı ona uzun bir ömür sağladı. Saçları beyazlayıp çehresi yavaş yavaş çökse de 130’larında bir beşere nazaran epey zindeydi. Eski günlerinin görkemiyle gülümseyerek sokaklarda gezerken görülen Grandük, Baldur’s Gate halkı tarafından da pek sevilirdi. Tam da bu yüzden kente ismini veren kâşif Balduran’ın dönüşünün kutlandığı “Dönüş Günü”nde Üst Şehir’de yaptığı konuşmalar çok popülerdi.
Ne yazık Narteks Cinayetleri Yılı’nda, yani Vadi takvimine nazaran 1482’de alanda toplanmış Baldur’s Gate halkına konuşma yaparken hayatta kalan son iki Bhaalsoyu’ndan oburu olan Viekang tarafından taarruza uğradı. Olağanda nispeten zararsız olan Viekang, ortadan geçen yüz küsur yılda baskılamaya çalıştığı içgüdülere yenik düştü ve “Katil”e dönüşerek Grandük Adrian’ı katletti. Yanan Yumruk muhafızları ve meydanda bulunan maceracılar Grandük Adrian’ın öcünü almak için Katil’le dövüştülerse de bu hareket, Bhaal’ın uzun vadeli planına hizmet etti. Umduğundan yüzlerce yıl sonra da olsa planı nihayet işe yaramıştı; bütün Bhaal çocukları ölmüş, tamama ermiş özü Kan Tahtı’nda Cinayet Tanrısı’nın tekrar doğmasını sağlamıştı. Diyarlar’da gerçekleşen öbür ilahi olaylar sonucunda Bane’in ve Myrkul’un, hatta Jergal’ın bile geri döndüğüne ve inananlarıyla irtibata geçtiğine dair söylentiler başladı. Lakin o öteki bir vaktin konusu…
Vefatının çabucak ertesinde yas içindeki kent, Grandükleri için görkemli bir cenaze merasimi düzenledi. Makamına uygun halde vücudu Üst Şehir’deki Büyük Salon’a defnedildi. Hayatını Diyarlar’ı daha âlâ hâle getirmeye adamış bu kahramanın kıssası böylelikle son bulmuş olsa da ardında bıraktıklarının ve mirasına baş kaldırışının anısı her daim Baldur’s Gate sakinlerinin kalbinde yaşayacak. Ve alışılmış bu yolda ona eşlik edenler de…
