Tuhaflıklarla Dolu Bir Hikâye: Ölü İnsanların Dövmeli Derilerini Koleksiyon Yapan Takıntılı Doktor
Özellikle yaş alan beşerler tarafından yöneltilen “Siliniyor mu bu?”, “Anlamı ne?” üzere sorular, her dövmeli insanın sık sık karşılaştığı yansılar. Yaş almış beşerler üzere, kimi bireylere tuhaf gelebilen dövme, Fukushi Masaichi isimli tabip için ise çok öbür manalar tabir ediyordu. Hekim, yüzlerce dövmeli insanın derisini koleksiyon hâline getirmişti.
Günümüzde neredeyse herkesin bedeninin bir bölgesinde görebileceğimiz dövme; kimileri için bir estetik algısı, kimileri için ömür stili, kimileri için sembolik bir mana, kimileri için ise yalnızca eğlenceli bir deneyimken Tabip Masichi için tuhaf sayılabilecek bir ilgi olmuştu.
Masichi, Dünya’yı gezip dövmeli beşerlerle konuşarak öldüklerinde onların derilerini almak için anlaşmalar yapıyordu. Gerçekten gayesine da ulaşıyordu. Çok sayıda dövmeli insanın derisine sahip olmuştu.
Masaichi’nin tıbba olan ilgisi, onu öbür yollara sürüklemişti ve kendini meyyit insanların derilerini saklarken bulmuştu.
1878 yılında doğan Fukushi Masaichi isimli tabip, tıbba büyük bir ilgi duyuyordu. Tokyo Üniversitesinde okuduktan sonra Japon Patoloji Derneği’ni kurarak frengi hastalığı üzerinde çalışmaya başladı.
Patolog, frengi üzerinde çalışırken bir şey fark etti; dövme mürekkebi, hastalığın yarattığı cilt hasarını giderebiliyordu. Bunu fark etmesi üzerine bir dönüm noktası yaşadı ve 1907 yılında dövmelere merak sarmaya başladı. Bilhassa Japon mafyası Yakuza’nın üyelerinin sahip olduğu dövmelere çok fazla ilgi duyuyordu.
Pek çok dövmeli beşerle tanışarak onlarla muahedeler yaptı.
Çoğunlukla alt kısmın yer aldığı Tokyo’daki Mitsui Memorial Hastanesi’nde çalışırken birçok gangster ve alt sınıf emekçi gibi beşerlerle tanıştı. Bu insanların neredeyse hepsinin dövmesi vardı.
Dünyanın birçok yerine gidip dövmeli beşerlerle konuşan tabip, onlar öldükten sonra derilerini alabilmek için para teklif etti. Hatta, maddi durumu çok düzgün olmayanların yaptıracağı dövmelerin fiyatlarını bile karşıladı. Kimilerine, tüm beden dövme yaptırmaları için çokça para ödedi. Kendisinin ise bir tane bile dövmesi yoktu.
Yüzlerce deri biriktiren tabip, işini sanata dönüştürüp bir stant bile açtı.
Ölen dövmeli insanların derilerini alan hekim, 2000 insan derisi topladı ve 3000’den fazla fotoğrafla bunları belgeledi. Bu derileri, bedenden soyup sonları ve dokuları kazıyordu. Daha sonra cildi geriyordu ve kuruması için bekliyordu. Gliserin ya da formaline kullanarak onları saklamayı başarıyordu.
Bir hava saldırısı sonucunda koleksiyonundan sırf 105 tanesi kaldı ve bu kalan paçalarla Tokyo Üniversitesi Tıbbi Patoloji Müzesi’nde halka açık olmayan bir stant yaptı.
Şimdi dışarıdan bakınca tuhaf görünen Masaichi, tıp topluluğunda saygıdeğer bir pozisyondaydı ve dünyanın bilinen tek dövme koleksiyoncusuydu. Ne dersiniz, sizce bu bir sanat mı yoksa tuhaf bir takıntı mı?
