Kediler; yüzyıllardır bizimle, aklımıza gelebilecek her ortamda yaşıyor. Önlerine bir kap yemek, bir kap su koyup huzurla uyuyabilecekleri bir yer sağlarsanız; orada hayatlarını geçirebilirler. Burası bir hapishane olsa bile!

Elbette herhangi bir kabahatten mahpus yatmayan bu suçsuz canlılar, cazaevlerinin koridorlarında fink atarken bir yandan da oranın maskotları oluyor.

Mahkûmları bir nevi rehabilite etmek için yapılan bu uygulamanın yol açtığı sonuçlar ise hem kediler hem de mahkûmlar için hayli olumlu!

1980’li yıllarda; mahkûmlarla kedileri birleştiren bir deney yürütülmüştü.

1980’lerin ortalarında, İsviçre’deki bir erkek cezaevinde ‘Kedi’ isimli deneysel bir program yürütüldü. Mahkûmların hücrelerinde ve/veya dışarıda kendi kedilerine sahip olmalarına müsaade verildi. Kedilere düzgün bakıldığından ve güvende olduklarından emin olmak için program sıkı bir formda takip edildi. 

Deneyin raporunda, kedilerin mahkûmlar için “yalnızlıkla başa çıkmanın bir yolu, güvenebilecekleri ve yargılayıcı olmayan bir canlı yaratık, sevgi ve şefkat göstermenin genel kabul gören bir yolu” olduğu görüldü. Ayrıyeten psikolojik tedavilerini kolaylaştıran bir duygusal durum yaratıyordu.

Kedili hapishane programları, derneklerin ve hapishenelerin iş birliğiyle gerçekleşiyor. 

Bir kediye bakmanın, onu sevmenin, sorumluluğunu almanın beşerler üzerindeki olumlu tesiri bilimsel olarak aslında kanıtlanmıştı. Bu yüzden; duygusal olarak istikrarlı, sevecen ve insanlarda olumlu hisler bırakan kedileri hapishane mahkûmlarıyla eşleştirmek pek de mantıksız değil üzere duruyor.

Purrfect Pals isimli dernek, toplumsallaşmaya ve beşerlerle temasa muhtaçlık duyan yarı yabanî ya da son derece utangaç kediler için yuva aramanın sıkıntı olduğunu düşünüyordu. Lakin mahkûmlar, bu gereksinimi karşılamayı seve seve kabul etti.

Kediler hapishanelere gönderilmeden evvel kimi prosedürler izleniyor.

Elbette bu programlarda kediler direkt olarak mahkûmlara gönderilmiyor. Öncesinde; hatalıların örnek davranışları, hijyenleri, psikiyatrik istikrarları, topluma karşı tavırları ve ıslah programlarına iştirak oranları üzere pek çok kriter gözetiliyor.

Ayrıca kediler bu hapishanelere, kısırlaştırılarak ve aşılanarak gidiyorlar. Üstelik sokaklardaki kedilerin popülasyonu azalmış oluyor. Purrfect Pals üzere öteki kuruluşlar da kendi programlarını oluşturup hapishanelerle iş birliği yaparak programlarını yürütebiliyor.

Bu uygulamanın, hem kediler hem de beşerler üzerinde olumlu tesirleri bulunuyor.

Kedilere bakmanın, mahkûmların ve yönetimin hem sıhhati hem de memnunluğu üzerinde derin tesirleri var. Kanıtlanmış yararlarından sırf birkaçı ise şu halde:

  • Kısırlaştırma, kedilerin sıhhati için gerekli birincil uygulamadır. Bunun yanında, popülasyonu istikrarlar. Aşılar da mümkün hastalıkların önüne geçerek kedileri sağlıklı fiyat.
  • Hapishanedeki kediler, mahkûmlara insancıl bir yaklaşım sunuyor, şefkate teşvik ediyor ve bakımlarını üstlenerek sorumluluk aşılıyor.
  • Kedilerle etkileşim içinde olan mahkûmların tekrar cürüm sürece oranlarında azalma görülüyor. 
  • Kedilere bakan ceza infaz memurları, kendi ortalarında daha yakın bağlar geliştiriyor.

2006 yılında, hapishane temelli hayvan programlarına ait birinci ulusal ankette ise mahkûmlarla ilgili şu bulgulara rastlanmıştı:

  • %100’ünün stres seviyesinde azalma
  • %97’sinde mahkûm ilişkisi/güven hissinde artma
  • %93’ünün öz kontrolününde artma
  • %89’ununda insancıllaşma ve sakinleşmede artma
  • %85’inin iş ahlakında artma
  • %80’inde gurur/başarı hissinde artma

Genellikle ABD’deki hapishanelerde yürütülen ve ülkemizde örneği olmayan bu uygulamanın sonuçlarına bakılırsa mahkûmların rehabilitesinde kıymetli rol oynadığı görülebiliyor.

İçinizi yumuş yumuş edecek başka fotoğraflar:

Kaynaklar: Prison Based Animal Programs, Purrfect Pals, Know Your Cat, Alley Cat

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir