Küçük köpek sonu diye bir şey var, kabul edelim. Büyük köpeklere kıyasla daha az tehlikeli olsalar da her an paçanıza yapışmak için ebediyen tetiktedirler. Pekala bu cinsteki köpekler neden bu türlü davranıyor olabilirler? Nedeni aslında bir epey farklı.
O tiz ve birden fazla kişi için sinir bozucu olabilen havlamaları bazen asla bitmeyecek üzere gelir. Hatta komşularınızla aranızın bozulmasına bile neden olabilir. Pekala bu sempatik tüy yumaklarının bu kadar çok havlamalarının ırksal bir nedeni mi var?
Aslında yanıt “hayır” sayılır, nedeni büyük ölçüde psikolojiyle ilgili. Sorun “küçük köpek sendromu” adı verilen bir sebebe dayanıyor. Bu durumu önlemeniz mümkün ancak bir ölçü emek sarf etmeniz gerekiyor.
Küçük olmaları, öz inançlarının de küçük olacağı manasına gelmiyor. Aslında, olduklarından çok daha heybetli hissediyorlar.
Böyle olmalarının temel sebebi fazla şımartılmalarıdır. Örneğin, yoldan geçen insanlara yahut öbür köpeklere havladıklarında sahipleri gereğince reaksiyon vermez. Onları tehlikesiz bir oyuncak üzere gördükleri için bu tip hareketlerine müsaade verirler. Halbuki büyük köpekler birebir şeyleri yaptıklarında sahipleri daha fazla reaksiyon verir. Büyük köpekler de bu yansılar nedeniyle koşullanırlar ve bu tip hareketlerini sonlandırmayı öğrenirler.
Küçük köpekleri olan sahiplerin çoğu, onlara eğitim vermeleri gerektiğini bilmez. Zira ne de olsa köpeklerini basitçe taşıyıp iplerini rahatça denetim edebilirler. Meğer küçük köpeklerin de en az büyük köpekler kadar eğitilmeleri gerekir.
Uygun biçimde eğitilmiş bir köpek, siz ona emrettiğiniz an havlamasını durduracaktır.
İyi eğitimin, her boyuttaki köpek için eşit ölçüde tesiri vardır. Bu, köpeğinizi daha dikkatli olmaya ve komutlarınızı takip etmeye teşvik edecektir. Onlara bir kedi ya da bir bebekmiş üzere davranmaya devam ettiğiniz sürece köpeğiniz birebir davranışlarına devam edecektir. Şimdi şımartılmamış köpeklerin eğitimi daha kolaydır ancak şımartılmış bir köpek de daha sonra eğitilebilir. Yani hâlâ bir umut var.
Büyük köpekler hırlayıp havlamaya başladıklarında sahipleri çabucak dikkat kesilip havlamaya neyin sebep olduğunu belirlemeye çalışır. Küçük köpeklerin havlamalarını da görmezden gelmemek gerekir, zira dikkatinizi çekmek için daha fazla ses çıkaracaklardır. Dikkat çekme gayretine karşılık verip bir reaksiyon verdiğinizde köpeğiniz bunu anlayıp havlamasını kesecektir yahut azaltacaktır.
İşte olduğunuz saatlerde küçük köpeğinizi yalnız bırakmanız da onu endişelendirecektir.
Bu, hayatın mecburi bir gerekliliği olsa da çok havlama üzere davranışsal meselelere yol açabilir. Dışlanmış hissedecekleri için huzursuz olurlar ve hislerini havlamayla gösterebilirler. Yani bu havlamalar aslında bir yaramazlık belirtisi değil, köpeğiniz ilgi bekliyor olmasının bir sonucu. Karşılık alamadıklarında ise havlama sayıları da artmış oluyor. Köpeğinizi meşgul edecek oyuncaklar almanız minik dostunuzun havlamalarını azaltabilir. Bilhassa de işte olduğunuz vakitlerde eğlenecek bir şeyleri olacaktır.
Küçük köpeğinizin sokaktan geçen birine pencerede durmadan havladığını fark edebilirsiniz. Bunu yapma nedenleri potansiyel bir tehdit sezmeleridir ve bu tehlikeyi anbean size haber verirler. Bir dahaki sefere bu türlü anlarda yanına gidip bekleyin. Pencereden dışarı bakın ve akabinde sesle bir reaksiyon verin, çabucak sonrasında yanından uzaklaşın.
Birkaç denemenin akabinde sizin dışarıdaki ögelerden rahatsız olmadığınızı anlayacaktır ve bir dahaki sefere havlama gereği duymayacaktır. Komut sayesinde havlamayı her bıraktığında köpeğinizi ödüllendirmeyi unutmayın. Şefkatle sarılıp okşayabilirsiniz yahut mama verebilirsiniz.
Küçük köpeklerin daha fazla havlamalarının bir öteki nedeni de boyutları ne olursa olsun birtakım cinslerin başkalarından daha agresif olmasıdır.
Papillon, Beagle, Dakhund üzere cinsler daha agresiftirler. Köpeğiniz tipik olarak daha agresif olsa bile umudunuzu kesmeyin. Uygun eğitim ve disiplinle onlar da yola gelebilirler. Sık sık yürüyüşe çıkartın. Antrenman yapıp pak hava almalarının akabinde meskene döndüklerinde yorgun hissedecekleri için havlamak için pek de enerjik olamayacaklardır. Ayrıyeten gerilim attıkları için daha sakin olacaklardır.
Köpek yetiştirmenin bir çocuk yetiştirmekle neredeyse benzeri mantıkla çalıştığı söylenebilir. Çocuğunuza da eğitim vermediğinizde muhtemelen çok bağıran ve kelam dinlemeyen bir çocuk yetiştirmiş olacaksınız. Bu yüzden köpeğinizin eğitimini de ihmal etmemeniz gerekiyor.
Kaynaklar: 1, 2
