Bir sinema sever ve çizgi roman okuru olarak Disney bünyesinde sinema tarihinin en büyük gişe canavarı olan seri haline gelen Marvel Sinematik Cihanı’ni takdir etmemek hakikaten sıkıntı. Çizgi roman panellerinde gördüğümüz karakterleri, hayal gücünü zorlayan kıssaları ve destansı sahnelerin bulunduğu panelleri beyaz perdeye yansıtmakta büyük ölçüde son derece başarılı olan serinin iki sene evvel çıkan Avengers: Endgame ile tepe yaptığını söylemek de yanlış olmaz. 22 sinemalık bir öyküyü ustalıkla bağlayan Endgame, birden fazla seyirci için adeta Marvel Sinematik Evreni’nin finali üzere hissettirmişti.
Ama, bu devasa serinin ardındaki Kevin Feige bize Endgame’in yalnızca 22 sinemalık Infinity Saga’nın finali olduğunun sinyallerini uzun müddettir veriyordu. Sinema perdesinden fırlayıp Disney+ vasıtasıyla TV ekranlarına da sıçrayan MCU, artık istisnasız her hafta hayranlarına bir içerik sunabilecek kadar genişleyip, Spider-Man Far From Home ile biten 3.faz sonrasında adeta bir içerik üretim fabrikası haline geldi. Ancak şunu unutmamak lazım, Marvel’ın sunduğu sinema ve diziler her kadar beğenilirse beğenilsin, bizim lisanımızda hoş bir kelam var: Her şeyin fazlası ziyan. Daima devam eden, kontaklı hikayelerin uzun uzadıya devam ettikçe kalitesinde düşüş olması, seyirciyi artık şaşırtmaması pek uzak olduğumuz kavramlar değil. Üstelik MCU hayli memleketler arası hayran kitlesine sahip bir marka haline geldikçe birçok seyirci, karakterlerdeki etnik çeşitliliğin artmasını, yalnızca Amerikalı kahramanlardan fazlasının görülmesini , kıssanın ekseninin genişlemesini talep ediyor.
Tabuları Yıkmak Ya Da Yıkmamak İşte Bütün Sorun Bu
Kevin Feige ve Disney de bu talebin farkında olmuş olacak ki, Marvel Sinematik Evreni’nin harika kahraman sinemaları çeşidi içinde pek çok farklı alt kolu keşfetmeye başlıyor. Disney / Marvel Guardians of the Galaxy ile birinci sefer az bilinen karakterleri ve daha deneysel sinemaları keşfetmeye başlarken, bu trend Shang-Chi karakteri ile devam etmekte. Ancak, Guardians of the Galaxy, Iron Man ve Avengers sinemaları ortasında seyirciye sunulan farklı bir tat olarak servis edilirken, Shang-Chi’den bir sonraki sinema olan Eternals’a baktığımızda MCU’nun beyaz perdedeki geleceği kısmen tanınmayan karakterlere emanet edilmiş durumda. Guardians of the Galaxy bize tanıdığımız üstün kahraman sinemalarından farklı olarak bir uzay güldürüsü sunarken, Shang-Chi And The Legend of the Cilt Rings sineması, Uzakdoğu aksiyon sinemalarından esinlenmiş, Black Panther sinemasının Wakanda mistisizmini bir sonraki noktaya taşıyan fantastik bir destan vaat ediyor. Şaşırtan derecede uzun bir kısmı Çince lisanında olan ve yıllardır karikatürize edilen Asyalı karakterlerden kendini sıyırmayı başaran Shang Chi sineması, Uzak Doğu sinemalarının hem görsel hem tematik ögelerini Hollywood gişe rekortmeni aksiyon sinemalarıyla harmanlayarak, tıpkı Black Panther üzere başarılı bir kültürel sentez örneği ve keyifli bir aksiyon sineması olmuş.
Öyküden ve karakterlerden sürprizleri bozmadan bahsetmek gerekirse, sinemanın ismiyle tıpkı ismi taşıyan ana karakterimiz Shang-Chi, Simu Liu tarafından canlandırılıyor. Kendisinin genç yaşına karşın, fizikî performansıyla adeta yılların aksiyon yıldızı üzere bir hava yarattığının altını çizmem lazım, gerek yarattığı sempati, gerek dövüş koreografilerindeki başarısıyla, bana Jackie Chan’in gençlik yıllarını yarattığını söylemem gerek. Shang-Chi’nin yoldaşı olarak sinemanın mizah yükünün tartısını çok büyük ölçüde çeken, Asya-Amerikalı rap sanatkarı ve aktris Awkwafina’nın Katy karakteri ile oluşturulan inanılmaz sempatik bir dinamik var. İkilinin arkadaşlığı, gündelik problemleri ve aile yaşantıları hayli tanıdık hissettiriyor, bu da karakterlere seyirci olarak kısa müddette bağlanmamıza yol açıyor. Üstelik kendilerinin Amerika toplumunda yaşayan Asyalı bireyler olarak maruz kaldıkları ırkçılık ve ayrımcılığa dair ufak dokunuşlar hayli etkileyici. Bir Marvel üstün kahraman sineması elbette baş düşmansız olmaz, antagonist olarak da karşımıza Hong Kong sinemasının usta aktörü Tony Leung tarafından canlandırılan Wenwu karakteri var.
Dayak Atmanın Duygusal Tarafı
Wenwu karakteri Shang-Chi’nin babası olması sebebiyle ortalarındaki bağlantı standart bir süper-kahraman / baş düşman bağından çok daha fazlasını bize sunuyor. Tony Leung’un performansının sinemanın en ilgi cazip kısmı olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Böylesine usta bir oyuncuya yazılan baş düşmanın tek boyutlu bir makus adamdan çok, çok daha trajik ve kompleks bir karakter olduğunu görmek, bir sinema sever olarak son derece keyif verici. Kendisinin gözüktüğü her bir sahnede seyirciyi ekrana kilitlemeyi başaran makus adamlar kervanına biri daha eklendi diyebiliriz, üstelik Wenwu karakteri çizgi roman okurlarına başta pek tanıdık gelmese de, Iron Man 3 sinemasında Marvel hayranlarına vaat edilen Mandarin karakterinin kendisiyle teması ve sinemanın isminde geçen 10 Halkalar’ın gerçek sahibi olması kendisinin asıl kimliği konusunda hayranların başında bir fikir oluşturmuştur diye iddia ediyorum. Sinema hakkında hiçbir sürprizi kaçırmamak ismine yalnızca şunu söyleyebilirim, Iron Man 3 sizde hayal kırıklığı yarattıysa, bu sinemadaki sürprizler sizi bu bahiste epey tatmin edecektir, şayet Iron Man 3’deki Mandarin sürprizini benim üzere enteresan bulduysanız ise, yeniden beğenilen bir sürpriz burada mevcut.
Shang-Chi sinemasının karakterler ortasındaki alakaları ve kuvvetli oyunculukları ile duygusal açıdan tesirli sahneleri bulunuyor bulunmasına ama uzak doğu aksiyon sinemalarından esinlenmeleriyle en âlâ yaptığı iş tartışmasız aksiyon sahneleri. Ustalık yapıtı bir dublörlük örneği ve A kalite dövüş sahnesi koreografilerle rahatlıkla bir üstün kahraman sinemalarında gördüğüm en kaliteli dövüş sahnelerinin kimilerine Shang-Chi sinemasında şahit oldum. Aksiyon sahnelerinde bilhassa en sevdiğim nokta, Asya dövüş sanatı sinemalarının çeşitli alt çeşitlerinden nitekim nasıl ilham aldıkları ve çeşitli aksiyon sahneleriyle onlara nasıl hürmet duydukları oldu. Hero yahut House of the Flying Daggers sinemalarına misal silah dansları, Raid sinemasındaki üzere süratli vuruşlarla acımasız yakın dövüş dövüş sekansları yahut Jackie Chan biçimi uçan tekmeli kung-fu mücadeleleri… Hepsinin başarılı örneklerini gözlemlemek mümkün. Aksiyon ve dövüş sanatları sineması sevdalılarını şad edecek sayısız sahne var ve hepsinin bu kadar âlâ kotarılması beni ziyadesiyle şaşırttı. Birtakım dövüş sahnelerini Youtube’dan açıp tekrar tekrar seyredeceğime eminim.
MCU’nun Son Yıldızı Shang-Chi’ye Merhaba
Hem duygusal açıdan vurucu sahnelerin hem de böylesine kaliteli aksiyon sahnelerin olduğu bir sinema şu ana kadar kusursuz duyuluyor fakat karşımızda kusursuz bir iş yok. Sinemanın seyir zevkini son derece yükselten ögelerden biri olan mizahı, büyük ölçüde çok âlâ olsa da, MCU sinemalarında dramatik anların ve sinemanın en kilit noktaların yersiz latifelerle kesilmesi artık son derece can sıkıcı hale gelmeye başladı. Maalesef bunun pek çok örneği Shang-Chi sinemasında mevcut. Bu en dramatik anlarda ortaya giren yersiz latifeleri sinemalara koymayı bıraktıklarında, MCU sinemalarının çok daha düzgüne gideceği kanaatindeyim. Bununla birlikte, aksiyon sahnelerinin bu kadar kaliteli olduğu bir sineması, tekrar CGI yaratıklara ziyadesiyle başvurulan, ne olup bittiği seçmenin sıkıntı olduğu bir sahneyle savaş sahnelerini sonlandırmasını biraz abes buldum. Bilgisayar animasyonu yaratıklardan çok, birebir bir dövüş sahnesiyle Shang-Chi çok daha etkileyici bir final sunabilecek iken, bu alanda sınıfta kalmış. Marvel sinemalarının ve dizilerinin daima düştüğü bu kusurların Shang-Chi’de de tekrarlanması artık güzelce göze batmaya başladı.
MCU sinemalarının makul klişelerinin varlığına karşın, Shang-Chi And the Legend of the Deri Rings sinemasının âlâ bir sinema imali ve MCU hayranları için çok güzel bir orijin kıssası olduğunu düşünüyorum. Asya kültürü ve sinemasına verilen paha, güçlü oyunculuklar ve süper aksiyon sahneleriyle Shang-Chi sinemasını herkese gönül rahatlığıyla tavsiye edebilirim. Üstelik, After-Credits sahnesinin MCU’nun geleceği için son derece heyecan verici gelişmeler vaat ettiğini söylemeden geçmeyeyim. Sinemaya bir de puan vermem gerekirse 7.5/10 benim adıma ülkü olacaktır. Shang-Chi’nin MCU içindeki geleceğini ve Avengers takımına katılmasını merakla bekliyorum. Yeni üstün kahramanımız iyi olsun.
