90’lı yıllarda çocukların hayatına ansızın giren ve kız erkek fark etmeksizin periyot içerisinde çocuk olan herkesin anılarında yer bulan tasolar, kim tarafından icat edilmişti ve nasıl bu kadar tanınan hale gelmişti?
Mevzubahis çocuk oyunları olunca o vakitler, özellikle Pokemon serisiyle fırtınalar estiren ve çocukların büyük bir heyecan ve azimle oynadığı tasoların tarihi aslında çok eskilere dayanıyor.
Ayrıca üzerindeki çizgi sinema karakterleriyle de çocukları kendine bağlayan tasoları, daha yakından incelemek üzere bir vakit yolculuğu yapalım.
Tasolar, zamane çocuklarının adeta statü ve para ünitesiydi.
Futbolcu kartlarına rakip olacak nitelikte o vakitlerin en tanınan oyunlarından biri olan tasolar, dünya genelinde Frito-Lay eserleriyle birlikte dağıtılmış disk formundaki promosyon ürünleriydi. Özel olarak satın almak mümkün olsa da özellikle cips paketlerinin içinden çıkmasıyla yaygınlaşıp sevilmişti.
Bu oyunun ana fikri, aslında 1920 ila 1930’lar ortasında Hawaii’de oynanan süt kapağı -bir öteki ismiyle Pogs oyununa- dayanırdı.
Oahu adasındaki Waialua İlköğretim Okulu’nda bir rehber öğretmen tarafından öğrencilere öğretildiği bilinen taso oyunu, 1992-1993 yılları ortasında ansızın çeşitli dünya ülkelerine yayılmaya başladı ve çok fazla çocuğun ilgisini çekti.
Tasolar genellikle plastikten yapılsalar da bazı serileri kartondan ya da alüminyumdan da yapılabiliyordu ve birinci etapta çentiksiz ve tek bir boyutta Looney Tunes’lileri vardı.
Esas çılgınlık bununla başlamıştı ve çocuklar ellerinde tasolarla sokaklara dökülüyor, bunları üst üste dizip devirerek kendi çaplarında bir cümbüş yaratıyorlardı. Bu tasolar, yere düşenin fotoğraflı mi yoksa fotoğrafsız tarafının mı üst baktığına nazaran el değiştiriyordu.
Oyuncular yere düşen tasoları kendince çeşitli hareketlerle çevirmeye çalışıyor, bunu başarabilen çevirdiği tasonun sahibi oluyordu. Hatta kimileri asfalt üzerinde oynamaktan hayli aşındığı için takla attırması zorlaşıyor, bu da çocuklar ortasında tatlı sert atışmalara sebep oluyordu.
Bu biçimde akıllara sakinlik veren rekabetler başladı ve her köşe başı taso oynayan çocuklarla doldu.
Tasolar rekabetin sonucunda sürekli olarak oyunu yeterli oynayanların elinde birikse de, cipsler tüketilmeye devam ettiği için yenilerine ulaşmak hayli kolaydı. Ekstra bir taso sahibi olmak o kadar kıymetliydi ki çocuklar ulaşabildikleri her yerde cips paketlerini karıştırır, içinde taso bulma umudu onları oldukça heyecanlandırırdı.
Talep devam ettikçe taso üretimleri çeşitlenmeye başladı. Bu yuvarlaktan kartonların kenarlarına evvel ufak çentikler geldi. Böylelikle iki tasoyu birbirine iliştirip fırlatmak da mümkün hale gelmişti.
Ardından bu çeşitlilik hologramlı tasolarla devam etti. Çocuklar bir yanından öteki, başka yanından bakınca farklı fotoğraflar görmeye başladı. Ayrıyeten ortasında ufak çıkıntı olan modelleri de vardı ve bunlar da o çıkıntının etrafında döndürülebiliyordu.
Devamında, sıra bu tasoların boyutlarını büyütmeye geldi.
Küçükleri oldukça tüketilince, büyük uzunluk tasolar ortaya çıktı ve tam da burada Looney Tunes, Yosemite Sam, Silvester ve Bugs Bunny’li olanlar popülerliğini kaybetmeye başladı ve yerini Pokemonlu olanlara bıraktı.
Bu Pokemonlu tasolar Türkiye’nin yanı sıra Avustralya, Brezilya, Fransa başta olmak üzere birtakım Latin Amerika, Asya ve Orta Doğu ülkeleri çocukları için de epeyce ilgi görmüştü.
Bunların dışında Alf, Jurassic Park, Justice League, Spiderman, Taş Bölümü, Jetgiller, Digimon, Minecraft, Beyblade, Yugioh, Batman, X-Men, Ay Savaşçısı, NBA, Sünger Bob (yalnızca Meksika’da), The Simpsons, Star Trek, Yılan Öyküsü (yalnızca Türkiye’de), Power Rangers, Dragon Ball ve 2002 FIFA Dünya Kupalı olanlar da oynandı.
Tasoların popülerliğini koruduğu yıllar, hiç elbet cips şirketlerinin altın çağıydı.
Çocuklar bir tane daha taso sahibi olabilmek için, harçlıklarının büyük çoğunluğunu cipslere veriyor ve paketi açar açmaz aradıkları birinci şey yeni bir taso oluyordu.
Zaman içerisinde bu furya son bulsa da geçmişe dönüp baktığımızda ellerinde tasolarla kaldırım üzerinde birbiriyle ezeli rekabet içerisine giren çocuklar, hiç elbet aklımıza kazınan en hoş anılardan.
