World of Warcraft: Dragonflight – İnceleme

Tam kurtuldum derken tekrar geri çektiler…

Hah, yeniden kürkçü dükkânı üzere dönüp dolaşıp geldik birebir noktaya. Fakat bu sefer nitekim isteyerek gelmedim. Shadowlands ağzımda o kadar makûs bir tat bıraktı ki, WoW’un bu sefer temelli defterini dürüp rafa kaldırdığıma ziyadesiyle emindim. Gerçi artık “Yahu sen değil miydin Shadowlands’e yüksek puan veren? Ne orta berbat tat bıraktı, bıraktıysa o not ne alaka?” deseniz siz de haklısınız. O biraz benim Shadowlands’in geleceğine uygun niyetle yaklaşmam, biraz da yavan bir ek paketin akabinde Shadowlands’in kalburüstü bir başlangıç yapmasının eseri oldu. Ancak pişman oldum yüksek verdiğime, palavra yok. Çıkış sonrası ayları en ufak bir güncelleme olmadan, güncelleme olduğunda da yarım yamalak ve hiç de tatmin etmeyen bir biçimde geçirince Warlords of Draenor’u mumla aratan bir deneyim oldu. Üzerine bir de Blizzard’ı sallayan ve sarsan skandallar, sansür yapacağız diye oyundaki dekolteleri meyve tabaklarıyla değiştirmeceler falan derken World of Warcraft takımına olan inancımı eksiksiz yitirdim. O yüzden de Dragonflight konusunda 0 heyecan duyuyordum; o kadar ki ek paket çıkışının çabucak öncesinde yayınlanan kısa animasyon sinemalarını bile haftalar sonra izleme gereksinimi hissettim. Lakin artık Sezar’ın hakkı da yeniden Sezar’a: Oturup oynadıktan sonra gördüm ki evvelki ek paketin başarısızlığından çok önemli kimi dersler çıkartmış Blizzard. Ve Dragonflight hiç de kötü değil üzere sanki…

Dragonflight, ejderhaların 10,000 yıldır kayıp olan yuvalarının ortaya çıkışıyla başlıyor. Vaktinde Kadimler Savaşı’nda Deathwing’e karşı savaşmaya giderken ejderhalar adayı büyüyle gizlemişler fakat adayı korumakla vazifeli gardiyanlar ejderhalardan sinyal beklerken pasif hale geçince ada kayıplara karışmış. Oyuna girer girmez bu gardiyanlardan birinin uyanması ve sinyali yollamasını anlatan sinematikle karşılaşıyoruz zati. Sonrası malum… Evvel ejderhalar, ejderhaların peşi sıra adanın on binlerce yıldır el değmemiş zenginlikleri ve güçlerine göz dikmiş çeşitli fraksiyonlar konuya el atıyor. Bu açıdan öykünün girizgâhı ziyadesiyle Mists of Pandaria’yı andırıyor. Ancak makus bir manada değil, çünkü sizi bilmiyorum lakin World of Warcraft’ı etkin oynadığım bütün süreç içerisinde Mists of Pandaria benim en keyif aldığım, en maceraya doyduğum ek paketlerden biriydi. Dragonflight da onun devasa adımlarının müsaadeden gidecekse bu yeterli bir şey bence.

Yeminimi bozdum uleyn!

Gemimize atladık, Dragon Isles’ın kıyılarına yanaştık. Azeroth’un daim koruyucusu olarak bu ek pakette yeniden kimi tekmeliyoruz, neyi kurtarıyoruz? Konunun başındaki ana kötümüz Raszageth ismindeki bir proto-ejderha lakin kendisinin bizimle olan birlikteliği birinci raid’e kadar sürüyor. Kendisinin açtığı yolda düşman zahmeti çekmeyeceğimiz aşikâr ancak. Primalist ismindeki bir tertibi yönlendiren Raszageth (ve özgür bıraktığı başka Primal Incarnate proto-ejderha arkadaşlarımızın) maksadı vaktinde Titanlar tarafından “kirletilen” her şeyi Azeroth’tan temizlemek. Bu yüzden Alexstrasza ve öbür Dragon Aspect’i kardeşlerine hor gözle bakıyorlar ve vaktinde şimdi Deathwing olmayan Neltharion tarafından beş ejdersürüsünün gücüyle kutsanan Dracthyr ordusu da bu arkadaşlarla savaşmak için kurulmuş. Manidar bir formda 10,000 yılın akabinde uyanıp yeniden Primalist’lere karşı savaşırken buluyor kendini bu arkadaşlar, biz de Azeroth’un kahramanları olarak onlara eşlik ediyoruz. Bir yandan da natürel böylesi büyük bir tehdide karşı koymak için Ejderha Aspect’lerinin tam gücüne muhtaçlık var; o yüzden Dragon Isles’ın bölgelerini tek tek dolaşıp buralardaki “Oathstone” ismindeki yemin taşlarını yeniliyoruz.

Bu taşların olayı vaktinde Alexstrasza, Nozdormu, Malygos, Ysera ve Neltharion’un Titan’lara ettiği yemini barındırıyor ve bu yeminleri gerçekleştirdikleri sürece onlara güç veriyor olmaları. Doğal bildiğiniz üzere ejderhalar Cataclysm sırasında Deathwing’i yenmek için bu gücü büsbütün tüketmişlerdi, o yüzden bu taşları tekrar faal hale getirmenin bu savaşta kıymetli bir yer tutacağını düşünüyorlar. Böylece Waking Shores’dan başlayıp (Kırmızı ve Siyah), Ohn’ahran Plains (Yeşil), Azure Span (Mavi) ve Thaldraszus (Bronz)’a kadar giden bir Oathstone yenileme çalışmasına girişiyoruz. Natürel kıssanın ana sınırları bu olsa da olaylar dallanıp budaklanıyor çok geçmeden ve söylemem gerekiyor ki, Blizzard bu sefer bu dallanıp budaklanma işini pek düzgün kotarmış. Yan misyonlar, küçük öyküler, hatta yalnızca etrafınıza dikkat kesilirseniz fark edeceğiniz minik anlar bu sefer pek manalı olmuş.

Battle For Azeroth’tan beri eleştirirken çok sıklıkla söylediğim bir tenkit var: “Blizzard öykünün sonuna o kadar at gözlükleriyle odaklanıyor ki, ortada geçen macera kısmını unutuyor hep”. Bu sefer asıl kıymetli olanın bu serüvenin kendisi olduğunu fark etmişler ve siz de her vakit yaptığınız üzere çabukla finiş çizgisine koşturmayıp durur ve çiçekleri koklarsanız o özlediğiniz taze World of Warcraft havasını içinize çekebiliyorsunuz. Ek paketin birinci günlerinde toplumsal medyada herkesin paylaştığı Veritistrasz’ın vazifesi mesela… Yaptığınız tek şey cüce formundaki bu ejderhanın yanına oturup hoş bir görüntü eşliğinde onun kıssasını dinlemek. Yapmak zorunda değilsiniz lakin yaptığınız vakit 10,000 yıl evvel bu adayı kaybetmiş olmanın ejderhalar için ne manaya geldiğini, siyah ejderhaların ihanetinin öbür ejderhaları ne kadar derinden yaraladığını daha yeterli anlıyorsunuz. Tek atımlık kurşun da değil üstelik bu Veritistrasz’ın misyonu, benzerlerine her bölgede rastlamak mümkün. Bilhassa Dragonmaw klanından bir orkun pişmanlığı ve en bir “best boy” Taivan’ın misyonları şimdiden herkesin favorisi olmuş durumda.

Bu serüven hissini tetikleyen ve katlayan bir başka ögeyse Blizzard’ın N İ H A Y E T tenkitleri dinleyerek “Şimdi bu türlü bir şey yaptık fakat haftalara yaydık. O yüzden biz ne kadar ve nasıl oynayacaksınız diyorsak o halde oynayacaksınız!” başından çıkmış olması. Dragonflight bugüne kadar sizi en özgür bırakan ek paket olabilir herhalde. Tam olarak sizi adaya bırakıp birkaç yönlendirme yaptıktan sonra “Tamam artık takılın başınıza göre!” diyor -ki hakikaten de muhtaçlığımız olan buymuş ya. Meslek mi kasmak istiyorsunuz? Teknik olarak yalnızca meslek kasarak bile yeni düzey hududu olan 70’e çıkabilirsiniz. (Ben öbür karakterlerle topladığın kumaşları terzi olan Mage alt’ıma attım, biraz bir şeyler deneyeyim derken bir baktım 1,5 düzey atlamışım bile!) Ya da adayı kanatlarının altına serecek olan ejderhanızı aldıktan sonra “EN GÜÇLÜ OLMALIYIM” demek yerine “Ya ben bu ejderhanın boynuzlarını ve gıdısını daha farklı yapmak istiyorum” diye ejderhanızı kişiselleştirmenin peşinde koşabilirsiniz; ejderhanızın tüm becerilerinizi sergilemek ismine adanın dört bir yanına gizlenmiş glyph’lerin peşine düşebilirsiniz, ejderha yarışlarına katılabilirsiniz…

En hoş yanı bunlara rastgele bir hudut konmamış olması. Oyunu “Glyph’lerin bir kısmını oyuna ekledik lakin kalanını 10.0.0.0.01 yamasıyla getireceğiz, o da tam birinci aylık ödemeler gerçekleştikten bir hafta sonra olacak ki tekrar abone olmak zorunda kalın keh keh” tuzaklarından uzak bir formda oynamak başta WoW’a karşı buz tutmuş olan hislerimi tekrar ısıttı artık, palavra yok. Üstüne oyun şaşırtan halde alt karakter dostu bu sefer. Açtığınız ve yaptığınız birden fazla şey bütün hesabınız ismine açılıyor. Mesela çok net eminim ki Dragonriding şayet Shadowlands periyodunda gelmiş olsaydı her karakterde ejderhaların ferdileştirme seçeneklerini farklı ayrı açmak gerekirdi; burada bir karakterde açtığınız her şey hepsi için açılıyor ve açık kalıyor. Emsal biçimde Renown sisteminde de her ne kadar alt karakterlerinizde baştan kasıyor olsanız da 10 ve 20. Renown düzeylerinde açılan bonuslar sayesinde iki kat daha süratli aranızı pekiştiriyorsunuz. O yüzden de külfet olmaktan çıkıyor.

Bana eli meslek tutan bir ejderha lazım…

World of Warcraft’ın bugüne kadar (nedense) bir türlü tutturamadığını düşündüğüm (ve Dragonflight’ta nihayet baştan aşağı yenilenen) bir başka nokta meslekler. Nihayet meslekler hak ettikleri üslupta bir yenileme almışlar ve şöyle bir bakınca yeni sistem hayli değişik de duruyor hani. Artık, Waking Shores’a adım atar atmaz birinci kamp alanında mesleğinizin Dragonflight düzeyini öğretecek eğitmenler bulunuyor. Ben emektar Feral Druid’im için Skinning / Leatherworking’e devam ettim mesela vanilladan beri olduğu üzere. Öldürdüğüm hayvanların ve yaratıkların derisini yüzerken bronz bir sembol çıktığını görüyoruz bu noktada. Siz bu husustaki uzmanlığınızı arttırdıkça gümüş sembollü olanları da çıkmaya başlıyor, çok nadiren altın sembollü olanları da. Varsayım edeceğiniz üzere bunlar yüzdüğünüz derinin kalitesini belirliyor.

Peki derinin kalitesi ne üzere bir fark yaratıyor? Bu derileri zırh haline getirirken daha üst düzeyde bir iş ortaya çıkartma ihtimalini doğal ki. Topladığınız hammaddeler üç farklı kalitede gelirken bunlarla ürettiğiniz şeylerin beş farklı kademesi var. Her kademede ürettiğiniz eşyanın düzeyi de artıyor; o yüzden doğal ki gayemiz yaptığımız her şeyi 5. düzeyde yapabiliyor olmak. Bu husustaki ihtimallerimizi arttırmak için de “meslek ekipmanlarımız” var artık. Bu ekipmanlar kendi başka slotlarına ve özelliklere sahipler. Mesela “Skill” tam olarak dediğim üzere hangi seviyeyi zorlayacağınızı belirliyor, Inspiration düzeyiniz daha yüksek bir meslek düzeyindeymiş üzere yapma ihtimalinizi, Resourcefulness kullandığınız gereçlerin bir kısmını geri almanızı, Crafting Speed de kestirim edeceğiniz üzere ne kadar süratli çalıştığınızı etkiliyor. Birinci 25 puanı aldıktan sonra bir de “Specialization” kısmı açılıyor ki… Orası tam bir tavşan deliği aslında. Her mesleğin farklı alanlara uzmanlaşması, farklı özellikler kazanması kelam konusu burada.

Mesela tekrar Leatherworker örneği üzerinden gideyim, şayet göğüs zırhı yaparken zırhı daha şahsileştirmek, ekstra özelliklerle donatmak vs istiyorsanız “Leather Armor Crafting” altında “Chestpieces”a 20 puan yatırmış olmanız gerekiyor. Yeni tanımların açılması, mesleğinizi çok daha efektif kullanmak üzere tonla şey var natürel burada yeniden. Ve doğal buralara “puan” harcamak için de çok önemli bir yatırım yapmak gerekiyor. Haritada sağda solda dolaşırken bu mesleklere bonus puan veren kitaplar bulabiliyorsunuz, birebir halde vazifeler de puan verebiliyor. Ya da bir eşyayı birinci sefer yaratışınız da tekrar 1 puan veriyor. Yüzlerce puana gereksinim duyacağınızdan bunun uzun ve taşlı bir yol olduğunu hatırlatayım. Şayet yakacak on binlerce altınınız yoksa yakın bir vakitte her şeyi tamamlamış olmayı beklemeyin yani. Ha fakat yaratmış olduğunuz bir eşyayı tekrar düzenleyerek daha âlâ hale getirebiliyorsunuz mesela, o şahane ve tam da meslek sisteminin gereksinim duyduğu cinsten bir yenileme bence. En düşük düzeyden yaptığınız eşyayı yeteneğiniz geliştikçe az ölçüde malzeme harcayarak en üst düzeye taşıyabiliyorsunuz böylece. Hatta bu hareket size düşük ihtimalle de olsa yetenek de kazandırdığından ekstra kârlı olabiliyor.

|enilenen arayüz Addon’lara olan bağımlılığımızı önemli ölçüde azaltıyorsa da hâlâ biraz daha geliştirmeye gereksinim duyuyor. Neyse ki irili ufaklı her yamada geliştirme görecekmişiz bu konuda!

Bu noktada kâğıt üzerinde nefis olan ancak ne yazık ki işleyişe geldiğimizde çakılan bir uzantısı daha var mesleklerin: Work Order’lar. Teoride sunucudaki rastgele bir oyuncu “Ya ben şöyle bir zırh istiyorum, materyalleri benden. Üzerine şu kadar da bahşiş veriyorum” diyerek bir ilan açıyor. Meslek erbabı oyuncular da bu ilanları görüp “Ben yaparım ya” diyerek kolay yoldan müşteri bulmuş oluyor. Nasıl, üstün fikir değil mi? Düşünce şurada, bu sistemi KİMSE kullanmıyor. Haftalardır “Benlik Work Order çıkar mı?” diye ilan arıyorum; bazen 1 tane çıkıyor, o da benim şimdi öğrenmediğim bir tanım için! Eee, ben bu Work Order’ları kullanamayacaksam mesleğimi nasıl geliştireceğim? Mesleğimi geliştiremediğim için gelen tek tük Work Order’ı da alamıyorum ki! Haydi Leatherworker’lar o kadar revaçta değil desem alt karakterlerimle girip baktığım mesleklerde de durum birebir; internette de herkesin şikâyet ettiği bir durum bu. Sistemin uygulanışta çakılmasının en büyük sebeplerinden birisi Work Order’larda “Şu düzey olsun” inisiyatifinin yapana kalmış olması ve herkesin doğal ki en yüksek düzey ekipman peşinde olması. Bunun yolu da şahsa “özel” Work Order açmaktan geçiyor, haliyle de kimse ortaya ilan açma muhtaçlığı hissetmiyor. Umarım bu konuya bir el atarlar ileride, zira dediğim üzere kâğıt üzerinde çok kullanışlı ve güzel bir sistem aslında.

Fraksiyonlarla ortayı yeterli tutalım

World of Warcraft’ın gedikli sistemlerinden olan Reputation, geçtiğimiz ek paket itibariyle “Renown” sistemine evrilmişti. Dragonflight’ta meşaleyi oradan kaptığı üzere taşımaya devam ediyor -ki şikayetçi değilim çünkü Renown aslında tıpkı sistemin daha kullanışlı ve farklı bir yorumundan ibaret aslında. Şu an için dört farklı fraksiyon var bu sistem altında: Dragonscale Expedition, Maruuk Centaur, Iskaara Tuskarr, Valdrakken Accord.

Dragonscale Expediton, Alliance ve Horde’un birlikte kurduğu ve Dragon Isles’ı keşfetmeye yönelik bir topluluk. Ana kampları Waking Shores’da ve siz kendileriyle ortayı sıkı tuttukça tırmanma küçük oyunu, hafriyat yapmaca, büyülü hazine sandıkları bulmaca üzere ekstra etkinlikler açılıyor. Şahsen tam bir arkeoloji odağı olan bu fraksiyonu temel alarak “arkeoloji” yan mesleğinin yenilenmemesi büyük bir (k)ayıp. Blizzard “Bir şeyler düşünüyoruz o konuda” demiş lakin göreceğiz bakalım…

Maruuk Centaur’ların ana üssü Ohn’ahran Plains’de. Hem bu bölge hem de centaurlar tam bir Nagrand 4.0 desek yanılmış olmayız -ki aslında kelamda emekli olmuş Hemet Nessingwary yeni av misyonlarıyla yeniden karşımıza çıkmayı ihmal etmiyor. Centaurlar ortasındaki şanınız yürüdükçe av vazifeleri açılıyor ve bu avları her hafta üç kez tamamlamak size hoş ödül getiriyor. Tıpkı vakitte av sırasında kullanabileceğiniz bakar köpeklerini kişiselleştirebiliyorsunuz (yine de hiçbiri bir Taivan değil!), transmog zırh ve silah setleri açabiliyorsunuz.

Iskaara Tuskarr’lar en yavaş ilerleyen fraksiyon lakin ağızlarının tadını biliyorlar doğrusu. Kampları Azure Span’in en güneyindeki kıyıda. Sizi sevmeye başladıkları vakit topluluk şölenine davet ediyorlar, daima bir arada “Yes Chef!” diye bağırıp sert et döverek yumuşatıp yemek yapıyorsunuz. Lakin asıl olayları evvelce çok aşırı sıkıcı olan balık tutmaca işine yeni bir soluk getiren teknikleri öğretiyor olmalarında yatıyor. Ağla balık tutmak, aşikâr noktalara tuzak kurmak, zıpkıncılık falan derken “Oltayı salladım, balık vurunca çektim” döngüsü kırılıyor nihayet.

Son olarak Valdrakken Accord, beş ana ejderhsürüsünü temsil eden topluluk. Ana üsleri Thaldraszus’taki Valdrakken kenti -ki burası bizim de Dragon Isles’daki ana kentimiz oluyor esasen. Uzun vakittir Blizzard’ın elinden çıkan en derli toplu ve hoş kent tıpkı vakitte. Oribos’taki üzere yere çöküp “Lanet olsun neredeyim ben? Niçin uçuş noktasına ulaşmak için 10 dakika koşmam gerekiyor?!?!” diye ağlatmıyor katiyetle. Her şey derli toplu, bir ucundan başkasına ulaşmak çok kolay. Fakat ben Valdrakken Accord’dan bahsediyordum, dağıldım biraz kusura bakmayın, mevzuya dönüyorum: Valdrakken Accord’la aranızı güzel tutmak size Siege on Dragonbane Keep aktifliği (Obsidian Citadel’de Wrathion ve Sabellian’a siyah ejderhaların kalesini geri almaya yardım ettiğimiz bir etkinlik), Dragonriding yarış World Quest’leri, kozmetikler, senaryo misyonları üzere ekstralar olarak geri dönüyor. Esasen yaptığınız birçok şey Valdrakken’le aranızı pekiştireceğinden en kolay formda arttıracağınız fraksiyon olabilir kendileri.

“Peki hani bir şeylere kasmak zorunda kalmayacaktık, bu nedir?” diyecek olursanız o bahiste da içinizi şöyle rahatlatayım: Katiyen bu fraksiyonlar için girip saatler ve günler süren kasmaca yapmak zorunda değilsiniz. Hem açılan mükafatların birçok esasen kozmetik, olmayanlar da siz oynayıp başınıza nazaran takılırken bir yandan daima artıyor zati. Artık World Quest’ler üç günde bir yenilendiği ve birden fazla büyük kazanım haftalık etkinliklere bağlı olduğundan kendinizi “Ee, yapılacak tek tük şeyleri hallettim. Bari girip bir alt karakter kasayım” derken buluyorsunuz. Açıkçası kasmak zorunda olmadığımız için keyif alma ve farklı bir şeylere yönelme hissini özlemişim World of Warcraft’ta. Bu oyun temposu sizi de cezbediyorsa yaşadınız yani. “Yok, ben eskisini seviyordum. Biri beni bir şeylere yönlendirmeli ve ben oturup mesai üzere kasmalıyım” diyorsanız eskisi kadar olmasa da size de hitap eden şeyler var. Raid’dir, Mythic+’tır… Bunlar motamot Dragonflight’ta da daha “hardcore” oyuncu kitlesine hitap etmeye devam ediyor. Gerçi Raid’lerde Personal Loot’tan Group Loot’a dönülmesi bence geriye yanlışsız atılmış bir adım ve eski sorunları de geri getirdiğini hissettim hudutlu raid deneyimlerim sırasında. (En azından PuG kümeler için) Onun dışında Shadowlands’in son demlerinde gelen Alliance ve Horde karışık Dungeon / Raid yapabilmek nitekim keyifli. Umarım iki taraf ortasındaki bariyerler önümüzdeki periyotta daha da kırılır ve karma Guild’lerin önü açılır.

Hadi toparla artık yazıyı. Ayın kaçı oldu!

Artık izlenimlerimi ve yazıyı toparlama basamağına geçmeden evvel son değinmek istediğim bir bahis daha var: Talent’lar. Açıkçası bu mevzuda topluluğun pek de paylaşmadığım bir heyecanı var. Uzun vakitten beri birçok oyuncu kollu budaklı uzun Talent ağaçlarının dönüşünü istiyordu, bu ek paket itibariyle de isteklerine kavuştular. Şayet onlardan biriyseniz ve yeni sistem hoşunuza gittiyse keyfini çıkartın! Lakin şahsi fikrimi soracak olursanız, bu sistemin çok başarılı olduğunu yahut beni tatmin ettiğini söyleyemeyeceğim. Natürel ki tutup BÜTÜN sınıfların talent ağacını baştan sona incelemedim fakat en çok oynadığım ve hâkim olduğum sınıflara bakacak olursam yeni talent ağacı eski yetenekleri tekrar paketleyip yeniymiş üzere sunmaktan öteki bir şey yapmıyor. Büsbütün yeni ve enteresan bir şey neredeyse yok üzere. Dahası Feral Druid örneğinden gidecek olursam standart olarak gelen bir sürü yeteneğin talent ağacına dağılmış olması sebebiyle sıklıkla kullandığım fakat DPS’ime katkısı olmadığı için vazgeçmem gereken yetenekler oldu. (Abolish Poison mesela) Velhasıl bana bir şey katmadığı üzere götürüsü de oldu bu sistemin. O yüzden en azından bende bir artı puan yaratmadı bu sistem fakat bunun çok ferdî bir durum olduğunu bildiğimden size ne kadar cazip geliyorsa ona nazaran artı ya da eksi olarak görebileceğinizin altını çizmek istedim. Tahminen de sizin oynadığınız sınıflara yeni, hoş şeyler eklenmiştir. Feral Druid’lerin Blizzard’ın kum torbası olduğu bilinen bir gerçek ne de olsa… (Ayy, tuzu fazla kaçtı yazının!)

Neyse, toparlıyordum konuyu, değil mi? World of Warcraft’la ilgimi ve alakamı tam kesmeye karar verdiğim bir periyotta genel olarak uygun manada bir sürpriz yaptı bana Dragonflight. Temelli oyuna dönüşümü sağlayamadı tahminen fakat atılmış yanlışsız adımlar ve oyuncuları (belki biraz da zorunluluktan) dinlemeye karar vermek oyuna ziyadesiyle yaramış. Blizzard kazandığı bu ivmeyi koruyabilir ve nihayet kırdığı zincirlere tekrar kurban düşme kusuruna düşmezse Dragonflight’ın önü açık üzere gözüküyor. Önümüzdeki yamalarını ilgiyle (ama ağzımız çok yandığı için biraz da temkinle) takip edeceğiz World of Warcraft. Haydi bu sefer yüzümüzü kara çıkartma…