40 yıl geçse de değişmeden kalan şeyler oluyormuş…
Yine bir FMV oyunuyla karşınızdayım sevgili Oyungezerler. Daha evvel Bloodshore incelemesinde de belirtmiştim, eksiğiyle gediğiyle sevdiğim bir cins bu. O denli muazzam oynanış, aklımızı başımızdan alacak kıssalar falan olmuyor natürel (İstisnaları da var elbette). Lakin şöyle 1-2 saatte bitirilecek, sonra tekrar oynanacak (izlenecek mi demek lazımdı yoksa?) bir şeyler aradığınızda tam da aradığınızı bulabileceğiniz adreslerden birisi oluyor bu oyunlar. Ben de elimden geldiğince bu tipten ne çıkarsa oynamaya çalışıyorum. Haliyle The Gallery de listedeki yerini aldı. Buyurun bu seferki film-oyun tecrübemiz nasıl olmuş, daima bir arada bakalım.
Bir sanat galerisi, 2 farklı periyot, tek bir hikâye…
The Gallery’nin senaristi ve direktörü Paul Raschid, daha evvel karşımıza The Complex ve Five Dates üzere örneklerle çıkmıştı. Bu oyunlar, FMV oyunlar denildiğinde birinci akla gelen firmalardan olan Wales Interactive tarafından oyun severlerle buluşturulmuştu. Raschid, bu sefer yola bağımsız devam etmeye karar vermiş. Aslında çok da büyük bir değişiklik kelam konusu değil, yalnızca yapımcı-dağıtımcı isimleri değişmiş durumda. Yoksa karşımızda hem usul hem de teknik açısından Raschid’in evvelki üretimlerine emsal bir örnek var.
The Gallery’ye başlarken 2 seçim yapıyorsunuz. Bunlardan birincisi; bayan karakterle mi erkek karakterle mi oynamak istediğinize ait seçiminiz. Bayan karakteri seçtiğinizde 1981’deki öyküyü, erkek karakterde ise 2021’deki kıssayı oynuyorsunuz. Aslında ikisi de temelde birebir senaryoyu işliyor, yalnızca kimi ufak tefek değişiklikler kelam konusu. Ortada 40 yıl var natürel, ister istemez öykünün art planında bu devir farklılığını yansıtacak ayrıntılara yer verilmesi beklenir -ki çok ön plana çıkmasa da tablonun genel itibariyle bu türlü olduğunu söylemek mümkün.
Yapacağınız bir öteki seçim ise, oyun esnasında karşınıza çıkacak tercih ekranlarıyla ilgili; bu tercih ekranlarında vakit kısıdı bulunmasını ve tercihlerin geri sayım halinde sunulmasını mı yoksa rahat rahat seçim yapabilmeyi mi istediğinize karar veriyorsunuz. Bu, ayarlar ekranında da değiştirebileceğiniz bir özellik. Heyecanı artırmak için en azından birinci 1-2 oynayışta vakit kısıtlı oynanışı tercih etmekte yarar var diye düşünüyorum. Sonrasında öbür tercihleri açmak için bekletmeli tercih ekranı formülüne geçiş yapabilirsiniz.
FMV oyunlarında ele alınabilecek şeyler üç aşağı beş üst muhakkaktır; senaryo ilgi çekiyor mu ve gereğince dallanıp budaklanıyor mu, oyunculuklar başarılı mı, ne kadar tercih sunuluyor ve bu tercihlerin öykünün akışına tesir ettiğini hissettirebiliyor mu, tekrar oynamaya teşvik edebiliyor mu üzere.
Oyunculuklar kısmıyla başlayacak olursak; The Gallery’nin başrollerinde Vikingler dizisinde Athelstan rolüyle karşımıza çıkan George Blagden (-ki bence Vikingler’de güzel bir performans sergilemişti) ve Narnia Günlükleri’nde Susan Pevensie rolünde izlediğimiz Anna Popplewell yer alıyor. O denli Oscarlık performanslar sergilemeseler de oyunculuklar genel itibariyle üzücü sayılmaz; klasik “British” şekli işte 🙂
Senaryoya gelirsek; art planda sanat, sanatın bireyi ve toplumu yansıtma biçimi, toplumsal sıkıntılar üzere bahisleri da işlemeye çalışan, ön plandaysa bir rehin alınma kıssası anlatan bir oyun The Gallery. İster 1981 yılında bayan karakterimizi seçin, ister 2021’de erken karakterle oynamayı, karakterimiz bir sanat galerisi yöneticisi rolünü üstleniyor ve bir ressam tarafından rehin alınıyorsunuz. Rehine olarak geçirdiğiniz gece boyunca aldığınız kararlar hem karakterinizin hem onun yakınlarının hem de öncesinde yahut sonrasında karşılaştığınız karakterlerin hayatlarına tesir ediyor. Şafak söktüğünde de kıssanın farklı sonlarından birisine ulaşıyoruz.
Oyunun istatistik ekranına nazaran; 1981 yılındaki öykü, 12 farklı sona ve keşfedilecek 155 sahneye sahipken, 2021 yılındaki kıssa ise, 6 farklı sona ve keşfedilebilecek 184 sahneye sahip. Sonlar ortasında büyük uçurumlar yok, lakin en azından 4-5 kere oynatabilecek ayrıntılar mevcut. Birtakım finaller çok emsal olsa da ortadaki kimi noktaları değiştirmek için bile tekrar oynamayı düşünebilirsiniz.
Bu biçim oyunlarda kıssayı, belli bir durumu, karakter ilgilerini etkileyen tercihler yaptığınızda bunun ekranda gösterilmesi (Telltale Games oyunlarında “… bunu hatırlayacak” ihtarları geldi aklıma niyeyse :)), ayrıyeten istatistik ekranında karakterlerin durumunu, yapılan tercih ve keşfedilen sahne sayısını görebilmek güzel oluyor bence. Aslında evvelki oyunları The Complex’te de bu türlü ayrıntılar paylaşılıyordu. Bana kalırsa FMV oyunlar için bu çeşit ayrıntılar kıymetli.
Bir öbür yararlı özellik ise, birinci çeşidi bitirdikten sonra etkin hale gelen bir özellik; 2. oynanıştan itibaren Tab tuşuna basarak daha evvel izlediğiniz sahneleri geçebiliyorsunuz. Böylelikle farklı kararları daha çabuk test edebiliyor, farklı sonları daha çabuk görebiliyorsunuz. Muhakkak bir noktada şöyle yapsam ne olurdu sanki diye aklınıza takılmışsa, hele bu bir de oyunun finalindeki karar noktalarından biriyse, oraya kadar süratli hızlı ilerleyip alternatif kararın sonucunu süratlice görmek hoş oluyor. Bunun bir alternatifi oyunu bir kere bitirdikten sonra muhakkak sahnelerin seçilmesi olabilirdi tahminen, ancak bu haliyle de iş görüyor bence.
Oyun, birinci seferinde 1,5 saat kadar sürüyor -ki birinci seferinde derken her iki devirde de durum üç aşağı beş üst bu türlü. Münasebetiyle, birinci çeşit için 2,5-3 saatlik bir oynanıştan bahsetmek mümkün. Sonrasındaki tipler, üstte belirttiğim özelliği kullanırsanız biraz daha süratli ilerliyor haliyle.
Şimdi oyun müddetinden hareketle oyunun fiyatıyla ilgili de bir kıymetlendirme yapayım. Ülkemiz için yüksek bir fiyat kelam konusu. Ancak üretimci firmayla ilgili bir sorun değil bu, durum direkt doğruya bizimle alakalı. Zira üretimci firma oyunlarını “bir sinema bileti” fiyatına satmayı uygun görmüş ve onun karşılığı da bizim ülkemizde 140 TL olmuş. Şu haliyle bizler için biraz yüksek, hele birebir devirlerde çıkan Immortality üzere bir oyunun 32 TL’ye satıldığı göz önünde bulundurulduğunda.
Son olarak, oyunun Türkçe altyazı takviyesine de değinmiş olayım. Türkçe çeviri konusunda pek de optimist yaklaşamayacağım ne yazık ki. Oyunda bariz çeviri yanlışları mevcut. En temel tercihlerde bunu çabucak fark edeceksiniz. Mesela Yes-No tercihlerini Türkçe’ye nasıl çevirmişlerdir sizce? “Evet – Numara” 🙂 Kâfi seviyede İngilizce biliyorsanız, Türkçe altyazı yerine İngilizce ile devam etmenizi öneririm.
Toparlayacak, olursak bir FMV oyunundan bekleyebileceğiniz şeyi üç aşağı beş üst karşılayan bir imal The Gallery. Artısıyla, eksisiyle FMV sevenlere hitap eden, en azında 4-5 kez oynanabilecek bir oyun var karşımızda. Artık olmazsa bile bir indirim devrinde satın almayı düşünebilirsiniz.