Tam bir “wonderkid”
Sporun her türlüsünü izlemeyi de takip etmeyi de çok seviyorum. Önemli manada deşarj hissi yaratan az ikazcılardan olan spor cinsleri, kendime ayırdığım boş vakitlerin büyük bir kısmını dolduruyor. Vakit zaman gün içerisinde futbol karşılaşmalarından basketbola, tenise, darta hatta sabah saatlerinde MMA’e uzanan bir takvim çıkartıyorum kendime. İki üç haftada bir gerçekleştirdiğim bu aktifliğe de maraton diyorum kendi çapımda.
Bu maraton sürecine yıllardır pek çok spor girip çıkmış olsa da, sistemi üzerine kurduğum tek bir spor var: Formula 1.
Çocukluktan beri farklı bir tutku ile yaklaştığım bu spor, gelecekteki mesleğimi şekillendirmemde de kelam sahibi oldu elbette. Lakin Formula 1’i öteki sporlardan çok daha özel kılan birkaç ayrıntı var.
Örneğin birçok spor kolundan zevk alabilmek için, o sporun tüm ayrıntılarını bilmenize gerek olmaz. Yani futbolu mevkii, taktik ya da oyuncu bilgisi olmadan izleyip keyif alabilirsiniz. Tıpkı durum bir başka tanınan spor tipi olan basketbol için de geçerli. Örneğin geçtiğimiz Olimpiyatlarda pek çoğumuz voleybolun taktik ve teknik ayrıntılarını bilmediğimiz halde Filenin Sultanları’nı severek ve destekleyerek izledik.
Yalnız Formula 1 bu usul sporlardan değil. Formula 1’i kolay bir “otomobil yarışı” olmaktan uzakta tutan çok fazla ayrıntı var. Bu spordan zevk alabilmek için yalnızca pilotları tanımanız ya da kuralları bilmeniz yetmez. Arabaları tanımalı, mekanikten anlamalı ve stratejinin nasıl çalıştığını da öğrenmeniz gerekiyor. Pek çoklarının “Formula 1 seçkin bir spor” tabirlerinin gerisinde da bu gerçek yatıyor bana sorarsanız.
Formula 1, izleyicilerini pek çok kısımda eğitime zorladığı için seçkin bir spor.
Peki bunu niçin anlattım? Zira son yıllarda ilginin epey arttığı Formula 1, artık kendi menajerlik oyununa sahip. Bundan bu türlü hayalinizde kurduğunuz, “Ulan Binotto’nun yerinde ben olsaydım neler yapardım!” dediğiniz her şeyi yapabileceksiniz.
Wonderkid
Duyurulduğundan beri benim üzere araba ve Formula 1 tutkunu pek çok oyuncunun beklediği işlerde biri F1 Manager 22. Uzun müddettir Football Manager’da dirsek çürütmüş biri olarak, F1 Manager için “wonderkid” terimini kullanmakta bir beis görmüyorum. Potansiyeli epeyce yüksek lakin şu anki haliyle lakin sonradan oyuna dahil olabilen bir oyuncu…
İlk olarak standart F1 22 ve F1 Manager ortasına net bir çizgi çekmek gerektiğine inanıyorum. Bunlar iki farklı oyun ve çalışma tipleri de büsbütün farklı sistemler üzerine konseyi. Fifa 22’de yaptığınız meslek ile FM 22’de yaptığınız meslek ortasında ne kadar fark varsa, burada da o kadar büyük bir fark var.
F1 22’de misyonunuz yarışları kazanıp pilotlar şampiyonasında ipi göğüslemek olsa da, F1 Manager sizi bir grup şampiyonu olmak için zorluyor. Kişisellikten çıkıyor ve artık kadro için bir şeyler yapmanız gerekiyor.
Ferrari’ye Yeni Soluk
F1 dünyasında pilot olmak kadar güç bir iş kadro işvereni olmak. Bu nedenle daha birinci gününüzden sponsor ve grup beklentilerini omuzlamak durumundasınız. Ben her iki mesleğimde de gönülden sevdiğim McLaren’e şampiyonluk getirmek için gece gündüz çalıştım. Nihayetinde bizde imzalar kağıda değil, gönüllere atılıyor…
Bu tip oyunlarda her şeye hakim olmadan evvel yardımcıların kapatılması bana pek mantıklı gelmiyor. F1 Manager’da da durum pek farklı değil. Mesleğe başladığınız an üzerinize yığılan bilgileri denetim altında tutabilmek için yardımcıyı açık bırakmak, en azından birinci mesleğinizde, gerçek olacaktır.
Yine de Football Manager dünyasında birkaç yüz saat geçiren oyuncuların kolay kolay alışacağı ve denetim altında tutabileceği bir arayüze sahip F1 Manager. Kısa müddette ana ekrana entegre olmanız da oyunun çok daha sürükleyici hale gelmesine imkan sağlıyor elbette.
Takımınızı seçip birinci yarışınıza çıktığınız anda da oyunun büyüsüne kapılıveriyorsunuz
Box, Box, Box
İlk vazifeniz, idman çeşitlerinde aracı pilotlarınızın geri bildirimlerine nazaran ayarlayabilmek. Yıllardır her F1 incelemesinde altını çizdiğim diyaloglar ve ses motoru F1 Manager’ı özel kılan ayrıntılardan. Örneğin pilotlarınız ve baş mühendisiniz ortasında geçen diyalogları gerçek seslerinden duyabiliyorsunuz. Lando’ya giden buyruk, Lando’nun kendi sesi ile cevaplanıyor. F1 22’nin meslek modunda yıllardır yalnızca tek bir ses tipinin kullanılmasına karşılık bu ince ayrıntı bile F1 Manager’ı benim gözümde çok daha pahalı kılıyor.
Batılının “immersion” dediği bu gerçekçilik hissiyatı bu kadar kolay bir ayrıntı ile güçlendirilebiliyor gördüğünüz üzere -ki bana sorarsanız bir simülasyon olan F1 22’nin en büyük eksiklerinden biri bu.
Antrenman cinslerinde gelen geri bildirimler ile aracın ayarlarını yapma fikri de çalışan ayrıntılardan. Bilhassa denedim, pilotunuzun makûs hissettiği ayarlar ile piste çıkması tıp müddetlerinde düşüşlere hatta vakit zaman kazalara sebep olabiliyor. Bu da yaptığınız ince ayarların değerini gözler önüne seriyor.
Elbette bu idman cinslerini simüle ederek geçebilirsiniz. Simüle ettiğinizde de pilotlarınızın hem pist hem de modül bilgisi gelişiyor. Yani bir şey kaçırmıyorsunuz, tekrar de her yarış bununla uğraşmak bana keyif verdi açıkçası. Hatta pistlere nazaran azamî ayarları yapabileceğiniz bir hesap makinesi bile geliştirmiş oyuncular. Ona da buradan ulaşabilirsiniz.
Slick’ler Çıksın!
İnce ayarları yaptıktan sonra sıra sıralama çeşitlerine geliyor. Burada son maksadınız pole durumu olsa da F1 Manager aktüel grup sıralamalarını kaynak alıyor. Bu ne demek? Mercedes’i alırsanız fakat birinci beşi zorlayabilirsiniz demek. McLaren’de ise durum çok daha fecaat…
Aracınızın durumunun, yeni grid ile eşleştirilmesi de şık bir hareket olmuş. Böylelikle gerçeklik hissini çok daha fazla hissedebiliyorsunuz. Sıralama mühletince pisti gerçek anda yakalamak, trafiğe kalamamak ve pak havada sürebilmek için vakit kollamanız gerekiyor. Şayet gridin alt sıradaki kadrolarında iseniz amacınız Q3’e kalabilmek. Ancak Red Bull ya da Ferrari’yi yönetiyorsanız heyet sizden pole durumu istiyor.
İkinci mesleğimde McLaren’deki 3. Dönemimde şampiyonluğa oynayan bir kadro haline gelmeyi başardım. Ama bunun ayrıntılarına birazdan değineceğiz…
Yoğun Yağış Bekleniyor
Elbette oyunun en stratejik kısmı yarış kısmı. Yarış hafta sonunun son gününde başlayan gayret, tüm hafta boyunca yaptığınız iyileştirmelerin meyvesini toplayacağınız yegane vakit. Pistin durumuna ve hava koşullarına nazaran her iki pilotunuza da lastik stratejisi seçmeniz gerekiyor. Bu da bildiğiniz üzere F1’in olmazsa olmazlarından.
Yarış esnasında pilotlarınızın araçlarını istediğiniz halde denetim edebiliyorsunuz. Bu arayüz de epey sade ve anlaşılabilir. Ayrıyeten simülasyona bol bol kamera açısı koymayı ihmal de etmemiş geliştirici takım. İster yarışı pilotun gözünden, ister TV açısıyla izleyebiliyorsunuz.
Her iki pilotunuzun aracında da mikro ayarlar yapabiliyorsunuz. Lastik, ERS ve yakıt kullanımınlarını değiştirmek sizin elinizde. DRS açıldıktan sonra uzun düzlüklerde ERS kullanımını artırarak rakibinizi geçmeye çalışabilir, pit öncesi son tiplerde lastikleri zorlayabilir ya da gaza basarak yakıtınızı riske atıp hızlanabilirsiniz. Beğenilen ve bu şekil bir oyundan beklenen bir sistem.
Fakat bu stil bir oyundan beklemediğimiz şey lastik yanlışları. En azından oynadığım müddet boyunca anlamsız problemler ile karşılaştım bu bahiste. Örneğin soft dediğimiz kırmızı şeritli lastiklerin pist üzerindeki en süratli lastikler olması gerekiyor. Ancak soft lastikler ile medium lastikler ortasında neredeyse fark yok. Daha da saçma olan şey ise yağmurlu bir Kanada GP esnasında karşıma çıktı.
Yoğun yağışın başladığı 18. Tıpta, Islak lastiklere geçiş yaptım. Lakin pistin gereğince kuruduğu son 10 çeşitte orta sertlikteki hamuru tercih ederek birkaç sıra atlamayı denedim. Islak tipteki kanallı lastiklerin kurumuş tabanda yavaşlaması gerekirken, pilotlarım çok daha süratli olan lastikler ile rakiplerini geçmeyi başaramadı. Hatta ortadaki süreyi bile eritemedik…
Benim Takımım
Tabii ki her şey yarışlar ya da sıralama çeşitleri değil. Dediğim üzere, heyetin sizden hem kısa vadeli hem de uzun vadeli beklentileri var. Bu beklentileri karşılamak için size açılan bütçeyi de gerçek direktörüz gerekiyor.
Örneğin dönem için yeni modüller tasarlayarak aracınızı daha süratli hale getirebilirsiniz. Size verilen simülasyon saatlerini gerçek kullanarak en çok gereksiniminiz olacak istatistikleri güçlendirmek, sizi bir anda beklemediğiniz kadar ileriye atıyor. Natürel rakipleriniz de kesim tasarlamadan geri kalmıyor.
Dikkat etmeniz gereken bir öteki konu da bu kesimlerin sayısı. Tasarladığınız modülleri üreterek her iki aracınıza da yetecek sayıda tutmanız gerek. Örneğin ürettiğiniz ön kanat bir yarışta hasar alırsa, yenisi deponuzda kesinlikle bulunmalı ki yarışa devam edebilesiniz.
Araştırma seçeneği ile ise gelecek dönemin aracını hazırlamaya başlıyorsunuz. Unutmayın, birinci dönemde sıralamanız düşük olsa da tüm grupların uzun vadeli planları şampiyonluğa oynayabilmek. Bunun için de simülasyon saatlerinizi hakikat ayarlamak zorundasınız.
Oyunun istatistik ve bilgi kısmı, yarış dışında, burada karşınıza çıkıyor. Birtakım pistler azami sürate ya da düşük süratte viraj almaya ehemmiyet verirken, kimileri yüksek sürat ve ivmelenmeye kıymet veriyor. Buraya bir de araba durumunu karşılaştırabileceğiniz beğenilen bir menü eklenmiş. Bu sayede başkanlar ile olan farklarınızı keşfedebiliyorsunuz.
Bir öbür kıymetli ayrıntı da tesisleriniz natürel ki. Araba geliştirme tesisleri size fazladan tasarlama alanı ya da araç güçlendirmeleri açabiliyor. İşçi tesisleri kadro cazipliğini ve pilotların kazandığı tecrübeyi, idari tesisler ise sponsorlardan elde ettiğiniz gelirleri artırabiliyor. Tekrar de burası, geliştir tuşuna basıp unuttuğunuz yerlerden biri.
Son Viraj
Aynı FM’de olduğu üzere gelecek pilotları bulmak da sizin elinizde. İlerleyen dönemlerde isimleri değiştirmek, kadroya renk katmak epeyce kıymetli. Pekala lakin bu kadar âlâ şeye karşın neden oyuna 7 vermeyi uygun görüyorum?
Açıkçası oyundaki lastik yanılgıları, kazalarda araçların birer beton üzere hissettirmesi, yapay zekanın sık sık afallaması oyunun potansiyeline ulaşmasının önüne geçmiş. Örneğin mavi bayrak ile yol vermesi gereken araçlar sık sık önünüzü kesiyor ve yapay zeka bu duruma nasıl yanıt vereceğini tam olarak bilmiyor. Bu farklı ayrıntılar, Frontier’ın F1’e pek de yakın olmadığının işareti bana sorarsanız.
İyi bir simülasyon geliştiricisi olmasına karşın F1’e girişleri biraz sıkıntılı ancak yeterli oldu diyebilirim. F1 Manager, ilerleyen yıllarda potansiyelini ortaya çıkararak FM üzere uzun soluklu bir seri olacaktır.
