Rainbow Six: Siege benim için her vakit bir muvaffakiyet kıssası olarak kalacak. Birinci incelediğimde umutsuz bir oyun olduğunu düşünmüş olmama karşın, Ubisoft yerinde müdahalelerle giden oyuncuları geri kazanmakla kalmadı, e-spor’dan sıradan oyunculara önemli bir oyuncu kitlesini de toplamayı da başardı. Rick and Morty kostümleri, garip özellikli operatörler derken oyunun geldiği yer konusunda büyük bir ikilem ve tartışmalar var elbette. Tekrar de 7 yıllık bir oyun hâlâ uygunuyla kötüsüyle tartışılacak kadar önemseniyorsa bir şeyleri hakikat yapıyor demektir. Rainbow Six: Siege’in dünyası üzerine kurulan Extraction bu o “doğru şeylerden” biri mi önemli kuşkularım var lakin farklı bir teşebbüs olduğu kesin.
Rainbow Six: Extraction üç kişi ortaklaşa oynanan, Siege’den sevdiğiniz operatörlerin Archean isimli uzaylı tehdidiyle farklı senaryolarda başa çıkması üzerine şurası bir oyun. Bu oyunun neden bir “Rainbow Six” oyunu olduğu konusuna ise en fazla varsayım yönetebiliyorum. Bence oncuları çekecek tanıdık yüzlere muhtaçlık duyulduğunda el altında Rainbow Six en uygun adaydı ve buradan ilerlendi. Şayet Ubisoft tarafındaki kodamanlar o gün yatağın farklı tarafından kalksalardı tahminen de “Far Cry: Extraction” oynayacaktık kim bilir?
18 operatör var ancak sınır çekmiyor
Extraction değişik formasyonlar üzerinden tekrar edeceği düşünülerek yaratılmış bir oyun. Üç kişilik kadrolar halinde uzaylı bölgelerine giriyor, oradaki üç bölgede bulunan üç farklı vazifesi tamamlayıp sağ salim bir formda alanı terk etmeye çalışıyorsunuz. Şayet geçtiğimiz aydaki GTFO incelemesini okuduysanız aslında oyun döngüsü aşağı üst tıpkı. Oyundaki uzaylı ırk Prothean’lar genel olarak insan operatörlerden daha güçlü ve sağlamlar. Hasebiyle kapı duvar indirerek yapılan topyekûn angajmanlarda ya galip geliyorlar ya da kullanılan operatörlere önemli hasarlar verebiliyorlar. Bu yüzden biraz daha stratejik oynayarak çokça araştırma yapmak, başka iki oyuncu ile hücumları planlayıp haberleşmek daha kıymetli hale geliyor. Elbette operatörlerin özellikleri de burada çok değerli hale geliyor. Uzaylı dolu bir odayı Fuze ile temizlemek ve Sledge ile yeni bir kaçış rotası açmak ve bunu koordine olarak halledebilmek bana nazaran oyunun asıl parladığı nokta olmuş.
Oyunda Rainbow Six: Siege ile tanıyıp sevdiğiniz toplamda 18 operatör mevcut. Kimileri aslına epeyce yakın olsa da birçoklarının silahı yahut özellikleri olağan oyundakinden farklı. Örneğin Jager olağanda patlayıcıları havada imha eden faal savunma sistemine sahipken, burada bu sistem uzaylılara saldırıp kısa müddet sonra şarj olan otomatik bir tarete dönüşmüş. Tachanka’nın bu oyunda çok işe yarayabilecek alev bombası atan tüfeği yerine artık kullanılmayan tareti var mesela. Birebir biçimde karakterlerin silahlarında da ufak farklılıklar var. Sledge üzere birtakım operatörleri biraz düzey atlatınca getirmek mümkün olsa da günün sonunda elinizde çok sayıda alakasız silah kullanan operatör kalıyor.
Gerçek okudunuz düzey atlamak yazdım. Oyundaki operatörler oynadıkça gelişebiliyorlar ve birçok pasif olan özellikler kazanıyorlar. Bunlardan kimileri hareket suratı yahut ekstra dayanıklılık üzere sıradan güçlendirmeler olsa da yeni ekipmanlar ve silahları açmak için de operatörlerle tekrar tekrar misyonlara atılıp onları güçlendirmek değerli hale geliyor. Buna karşın tıpkı karakterleri tekrar tekrar kullanıp bir anda istikrarsız operatörler oluşmasına karşı zekice bir yol bulmayı da ihmal etmemişler. Extraction’ın asıl parladığı alan da bu. Olağanda karakterlerinizin canı az ve her şey umduğunuz üzere gitmezse Prothean’lar kesinlikle canınızı yakıyorlar. Münasebetiyle ayağının kiriyle vazifeden gelmiş adamı hop diye tekrar cepheye göndermek mümkün olmayabiliyor. Şayet muhakkak bir düzeyin üstünde hasar almışsa yaralı sayılıyor ve siz misyonları tamamlayıp sıhhat puanı alana kadar tekrar alana inemiyor.
Diyelim ki vazifesi tamamlayamadınız ve operatörünüz etkisiz hale geldi. Bu durumda o karakter misyon esnasında bir çeşit esirgeyici köpükle kaplanıp, müdafaaya alınmış oluyor. Onu tekrar seçemeseniz de ilerleyen senaryolarda ilgili operatörü kurtarmaya dayalı bir vazife ile o kişiyi tekrar saflarınıza katmanız mümkün hale geliyor. Bu durum canınızı sıkmasın kurtarma vazifeleri genel olarak eğlenceliler ve kaybettiğiniz karakterlere kısa müddette yine kavuşabiliyorsunuz.
Denetimli kaos
Zati üç oyuncunun üçü de ölmezse bu senaryonun gerçekleşme ihtimali son derece düşük sayılır. Zira çalışamaz hale gelen oyuncuları grup arkadaşları her haritada üç tane bulunan çıkış noktalarından birine teslim ederek, yaralı olarak da olsa oyunda kalmalarını sağlayabiliyorlar. Çıkış noktası demişken şunu da eklemesem olmaz: Her operasyonda üç alt vazife var ve bu misyonlar ortasında istediğiniz vakit helikopter noktalarına giderek çıkış yapabiliyorsunuz. Oyunda ustalaştıkça karakterinizin kurşununun bitmesi yahut yaralanmaları üzere durumlarda büyük ihtimalle yakalanacaklarını az çok anlıyorsunuz ve çıkmak o kadar da makus bir fikir üzere gelmiyor. Şahsen ben bilhassa zorluğun daha yüksek olduğu haritaların ortasında bol bol kaçmak zorunda kaldım. Extraction’ın zorluğu düşünülünce zati yapacak fazla bir şey de olmuyor.
Oyunun zorluğuyla başa çıkmanın yolu söylediğim üzere düzgün planlamadan geçiyor. Olağanda Rainbow Six: Siege’de susturucular yalnızca kameraları süratlice halletmek ve düşman araçlarını ortadan çıkarmak için kullanılırken bu oyunda neredeyse her noktada susturuculara gereksinim duyacaksınız. Aslında birtakım pompalı tüfekler ve çok güçlü tabancalar haricinde susturucu eklentisi olmayan silah yok üzere bir şey. Archean’lar güçlüler güçlü olmasına ancak şayet sizi beklemiyorlarsa üstelerinden gelmek o kadar sıkıntı değil. Çabucak çabucak hepsinin zayıf bir noktası var ve buraya yapılan rastgele bir vuruşta o uzaylıyı tek vuruşta haklamak mümkün hale geliyor. Şayet olur da sizi fark ederlerse birçok vakit o zayıf noktayı kapatarak üzerinize geliyorlar. Bu türlü olunca da ya gereğinden fazla kurşun harcayarak zayıf düşecek ya da bir arkadaşınızı o düşmanı halletmek üzere tehlikeli bir açıya geçirmeye zorlayacaksınız. İki türlü de planlar bir defa rayından çıktıktan sonra toparlamak o kadar da mümkün olmayabiliyor.
Yürekli lakin korkak bir imal
Şayet yapmamanız gereken bir şey yapıyor yahut yanlış bir odaya giriyorsanız kesinlikle bir kasvet oluyor. Uzaylılar sizi gördüklerinde biraz duraksayıp akabinde arkadaşlarını uyarmak için epeyce gürültülü bir çığlık atıyorlar. Bunun sonucunda da duvarlarda Arcehan doğuran keseler etkin hale geliyor ve onları temizleyene kadar sonsuz sayıda uzaylı ile boğuşmak zorunda kalıyorsunuz. Oyundaki tek tehdit uzaylıların kendisi de değil zati, küflü yerler operatörleri yavaşlatırken, kör eden dokunaçlar, yapıştıktan sonra patlayan mayınlar falan derken o keseleri öldürmeye giderken bile haşat olmak ziyadesiyle mümkün olmuş.
Extraction’a bu halde baktığımda açıkçası en büyük eleştirim operatörler üzerinden olacak. Oyuncular elbette sevdikleri karakterleri kullanabilmeyi isterler fakat bunların sahip olduğu özelliklerin de oyunda manalı olması gerekiyor. Vigil mesela inanılmaz tesirli. Görünmez olup tehlikeli noktalardan geçip vazifeleri tamamlayabiliyor yahut ardına geçtiği uzaylıları tek vuruşta haklayabiliyor. Siege’in çok güçlü operatörlerinden Ela ise baya kedi üzere olmuş. Silahının berbat olmasının ötesinde patladığında etrafındakileri sersemleten Grzmot bombasının bir pahası yok mesela. Zira o kadar uzaylı geliyor ki bir bomba sayesinde 3-5 düşmanı haklamanın o denli aman aman manası olmuyor. Tıpkı formda Nomad de o denli, zırhı yalnızca düşen ekip arkadaşlarının sağ kalmasını sağlayan Rook da… Bütün karakterlerin istikrarlı olması elbette ki kelam konusu değil fakat en azından oyunda bu karakterlerin de işe yaradığı küçük oynanış elementleri olsaymış. Yalnızca oyunda olsun diye Nomad ve Ela üzere karakterleri üzerinde çok da düşünmeden koymanın manası yok.
Yazının başında Far Cry: Extraction esprisini boşuna yapmadım aslında. Rainbow Six: Siege’in tutma nedeni oyun dahilinde kullandığı şahane mekaniklerdi. Yıkılabilir duvarlar, barikat sistemi ve bunlara bağlı çalışan onca oyun mekaniği her çatışmanın enteresan ve farklı ilerlemesine imkân veriyordu. Extraction dahilinde o esneklik ne yazık ki yok. Elbette yıkılabilir yüzeyler ve barikat sistemi var lakin oyuna etmeleri gerektiği kadar tesir edemiyorlar. Kendinizi riske atıp kurması 3-4 saniye süren çelik barikat duvarları kuruyorsunuz lakin sonrasında 3 saniyeye kalmadan uzaylının biri gelip duvarı patlatıyor. Birebir halde kırılabilir duvarları fener sayesinde görüp, düşmanları duvar gerisinden haklamak keyifli lakin bu da tam manasıyla bir oyun mekaniği olmamış. Daha çok “bakın ne kadar da havalı” hissiyatı var. Ben şahsen oyunun biraz daha hazırlık yapma ve duvar kırarak alan yaratma teması üzerinde olmasını isterdim. Bu halde Rainbow Six: Siege’i yalnızca ismi ve altyapısı üzerinden kullanan bir oyun havası veriliyor.
Bunun bu türlü olması da oyunun tekrar oynanabilirliğini biraz olsun etkiliyor. Birebir haritalarda modüler olarak değişen yapılar oyunu gereğince taze tutmuyor zira kısım tasarımı güçlendirme ve savunma yaratma mekaniklerini çok da uygun kullanmıyor. Siege’de yapabileceğim onlarca yaratıcı savunma ve atak planı varken, Extraction’da birebir misyonları farklı sıralarda yapmanın ötesinde geçilmemesi bende hayal kırıklığı yarattı.
Buna karşın Rainbow Six: Extraction iki arkadaşınızı yanınıza alıp oynayabileceğiniz sağlam oyunlardan biri olmuş. Uzun periyodik oynamaya uygun olmaması ve biraz da fazla tekrar etmesi üzere badireleri var fakat bunlar da göz arkası edilmeyecek eksikler sayılmazlar. Şayet arkadaşlarınızla kendinizi gereceğiniz, çokça konuşacağınız, birçok vakit da yarı yolda pes edeceğiniz güç bir FPS arıyorsanız bence Extraction’da hayat var. Benim için oyunun yarısı keyif almam yarısı da üretimde verilen kararları bir Siege fanatiği olarak sorgulamamla geçtiği için tahminen de oyuna hakkını vermemişimdir. Extraction’ın FPS Dark Souls’u olmaya çalışan stilinin eminim ki önemli bir hayran kitlesi olacaktır.
